Peloponneso › PELOPONNESO2 TO

Λακωνία T.O.

Lakonia

Μεσσηνία T.O.

Messinia

Πελοπόννησος T.O.

Peloponnese

Λακωνία

Lakonia

T.O.

τοπικός οίνος

(vino regionale)

Π.Γ.Ε. (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη)

P.G.E. (indicazione geografica protetta)

Υφιστάμενες ονομασίες οίνωνΤεχνικός φάκελος

(denominazioni dei vini esistenti – documentazione tecnica)

Υπουργική απόφαση αριθ. 387430/11.09.2000

Υπουργική απόφαση αριθ. 278463/05.03.2008

Υπουργική απόφαση αριθ. 320085/11.08.2008

(fonte Minagr.gr.)

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

(specifiche del prodotto)

(ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) 1234/2007 ΑΡΘΡΟ 118 γ, ΠΑΡ/ΦΟΣ 2).

Λακωνία (el)

Lakonia (en)

Π.Γ.Ε. (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη)

P.G.E. (indicazione geografica protetta)

 

 

1. ΟΝΟΜΑ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ

(denominazione da registrare)

 

Όνομα προς καταχώρηση: Λακωνία

Ισοδύναμος Όρος: Lakonia

 

1.1. ΚΑΤΗΓΟΡΊΕΣ ΑΜΠΕΛΟΟΙΝΙΚΏΝ ΠΡΟΪΌΝΤΩΝ:

(categorie dei prodotti)

Ο οίνος Π.Γ.Ε.  Λακωνία (Lakonia) ανήκει στην κατηγορία 1.

Αμπελοοινικών Προϊόντων του παραρτήματος ΧΙβ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007.

1. Οίνος (vino)

 

1.2.  Τύποι οίνων

(tipi di vino)

Οίνος λευκός ξηρός (vino bianco secco)

Οίνος λευκός ημίξηρος (vino bianco semisecco)

Οίνος λευκός ημίγλυκος (vino bianco amabile)

Οίνος λευκός γλυκός (vino bianco dolce)

Οίνος Ερυθρός ξηρός (vino rosso asciutto)

Οίνος Ερυθρός ημίξηρος (vino rosso semisecco)

Οίνος Ερυθρός ημίγλυκος (vino rosso amabile)

Οίνος Ερυθρός γλυκός (vino rosso dolce)

Οίνος Ερυθρωπός ξηρός (vino rosato secco)

Οίνος Ερυθρωπός ημίξηρος (vino rosato semisecco)

Οίνος Ερυθρωπός ημίγλυκος (vino rosato amabile)

 

2. ΠΕΡΙΓΡΑΦΉ ΤΟΥ ΟΊΝΟΥ (Ή ΤΩΝ ΟΊΝΩΝ):

(descrizione del vino e dei vini)

 

Α. ΟΙΝΟΣ ΛΕΥΚΟΣ

(vini bianchi)

1. Οίνος λευκός ξηρός

(vino bianco secco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό κρυστάλλινο λευκοκίτρινο χρώμα  με πράσινες ανταύγειες.

(colore giallo chiaro con riflessi verdognoli, lucido)

Σε πρώτο πλάνο φρουτώδη αρώματα άγουρου κυδωνιού, αχλαδιού και κίτρου, πλαισιωμένα από νότες λεμονανθών, ακακίας, ευκαλύπτου και φτέρης.

(in primo piano si avvertono aromi fruttati come mela cotogna, pera e agrumi completati da note di fiori di limone, acacia, eucalipto e felci)

Στόμα με λεμονάτη οξύτητα, φρουτώδη και φίνα αρώματα με διάρκεια.

Μακρά αρωματική επίγευση.

(sapore: piacevolmente acidulo, fruttato con aromi sottili e lunghi, retrogusto persistente)

 

2. Οίνος λευκός ημίξηρος

(vino bianco semisecco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό κρυστάλλινο λευκοκίτρινο χρώμα  με πράσινες ανταύγειες.

(colore giallo chiaro con riflessi verdognoli, lucido)

Σε πρώτο πλάνο φρουτώδη αρώματα ώριμου  κυδωνιού, αχλαδιού και κίτρου, πλαισιωμένα από νότες λεμονανθών, ακακίας, ευκαλύπτου και φτέρης  και  τριαντάφυλλου.

(in primo piano si avvertono aromi fruttati come mela cotogna, pera e agrumi completati da note di fiori di limone, acacia, eucalipto, felci e rose)

Στόμα γεμάτο  με πλούσιο σώμα, ισοροπημένη οξύτητα, με φρουτώδη  πλούσια  αρώματα και διακριτική γλυκύτητα. Μακρά  φρουτώδη   επίγευση.

(sapore: corposo, acidità equilibrata con ricchi aromi fruttati, dolcezza sottile, lungo retrogusto fruttato)

 

3.

Οίνος λευκός ημίγλυκος

(vino bianco amabile)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l**;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό κρυστάλλινο λευκοκίτρινο χρώμα  με πράσινες ανταύγειες.

(colore giallo chiaro con riflessi verdognoli, lucido)

Σε πρώτο πλάνο φρουτώδη αρώματα ώριμου  κυδωνιού, αχλαδιού και κίτρου, πλαισιωμένα από νότες λεμονανθών, ακακίας, ευκαλύπτου και φτέρης  και  τριαντάφυλλου.

(in primo piano si avvertono aromi fruttati come mela cotogna, pera e agrumi completati da note di fiori di limone, acacia, eucalipto, felci e rose)

Στόμα  γεμάτο, με ισοροπημένη οξύτητα, πλούσια φρουτώδη αρώματα και διακριτική γλυκύτητα.

Μακρά, γλυκιά και αρωματική επίγευση.

(sapore: corposo, acidità equilibrata con ricchi aromi fruttati, dolcezza sottile, lungo retrogusto dolce ed aromatico)

 

4. Οίνος λευκός γλυκός

(vino bianco dolce)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  45,00g/l;

(zuccheri residui totali minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 300 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό χρυσοκίτρινο  χρώμα.

(colore dorato, luminoso)

Σε πρώτο πλάνο φρουτώδη αρώματα  ώριμου  κυδωνιού, αχλαδιού και κίτρου, πλαισιωμένα από νότες λεμονανθών, ακακίας, ευκαλύπτου και φτέρης.

(in primo piano si avvertono aromi fruttati come mela cotogna, pera e agrumi completati da note di fiori di limone, acacia, eucalipto e felci)

Στόμα πλούσιο, με ισοροπημένη οξύτητα, αρώματα  ώριμων  καλοκαιρινών φρούτων και ευχάριστη γλυκύτητα. Μακρά αρωματική επίγευση.

(sapore piacevolmente dolce, ricco con acidità equilibrata, aromi di frutta matura, retrogusto persistente)

 

Β. ΟΙΝΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ

(vini rossi)

 

1. Οίνος Ερυθρός ξηρός

(vino rosso asciutto)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 150 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Βαθύ πορφυρό χρώμα και πολύ ενδιαφέρον

(colore viola scuro molto interessante)  

μπουκέτο που παραπέμπει σε αρώματα κερασιού, σοκολάτας  με νύξεις καπνού και ψημένου κάστανου.

(bouquet che ricorda la ciliegia, il cioccolato, con note di tabacco e caldarroste)  

Γεμάτο στόμα με βελούδινη γεύση και έντονη επίγευση.

Μεγάλη δυνατότητα παλαίωσης

(sapore: pieno e vellutato, retrogusto intenso e persistente, adatto a lunghi invecchiamenti)

 

2. Οίνος Ερυθρός ημίξηρος

(vino rosso semisecco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

(zuccheri residui totali minimio massimi)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massimo)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche):

Βαθύ πορφυρό χρώμα και πολύ ενδιαφέρον

(colore viola scuro molto interessante) 

μπουκέτο που παραπέμπει σε αρώματα κερασιού, σοκολάτας  με νύξεις καπνού και ψημένου κάστανου.

(bouquet che ricorda la ciliegia, il cioccolato, con note di tabacco e caldarroste)  

Γεμάτο στόμα με βελούδινη γεύση, ελαφριά γλυκύτητα και έντονη επίγευση.

Μεγάλη δυνατότητα παλαίωσης.

(sapore: pieno e vellutato, dalla dolcezza sottile, retrogusto intenso e persistente, adatto a lunghi invecchiamenti)

 

3. Οίνος Ερυθρός ημίγλυκος

(vino rosso amabile)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l**;

(zuccheri residui totali minimio massimi)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massimo)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche):

Βαθύ πορφυρό χρώμα και πολύ ενδιαφέρον

(colore viola scuro molto interessante) 

μπουκέτο που παραπέμπει σε αρώματα κερασιού, σοκολάτας  με νύξεις καπνού και ψημένου κάστανου.

(bouquet che ricorda la ciliegia, il cioccolato, con note di tabacco e caldarroste)  

Γεμάτο στόμα με βελούδινη γεύση, ευχάριστη γλυκύτητα και πλούσια επίγευση.

(sapore: pieno e vellutato, dalla dolcezza piacevole, retrogusto ricco e persistente)

 

4. Οίνος Ερυθρός γλυκός

(vino rosso dolce)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  45,00;

(zuccheri residui totali minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 300 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Βαθύ πορφυρό χρώμα και πολύ ενδιαφέρον

(colore viola scuro molto interessante) 

μπουκέτο που παραπέμπει σε αρώματα κερασιού, σοκολάτας  με νύξεις καπνού και ψημένου κάστανου.

(bouquet che ricorda la ciliegia, il cioccolato, con note di tabacco e caldarroste)  

Γεμάτο στόμα με βελούδινη γεύση, και πλούσια, γλυκιά επίγευση.

Μεγάλες δυνατότητες παλαίωσης.

(sapore: pieno con texture vellutata e ricca, retrogusto dolce adatto a lunghi invecchiamenti)

 

Γ. ΟΙΝΟΣ ΕΡΥΘΡΩΠΟΣ

(vino rosato)

 

1. Οίνος Ερυθρωπός ξηρός

(vino rosato secco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Χρώμα λαμπερό τριανταφυλλί.

(colore rosa brillante)

Έντονο αρωματικό μπουκέτο, με χαρακτηριστικό άρωμα τριαντάφυλλου και κερασιού.

(intenso bouquet aromatico, caratteristico profumo di rosa e ciliegia)

Πλούσια γεύση με πολυπλοκότητα, και μεταξένιες τανίνες.

(sapore: ricco e complesso con tannini setosi)

 

2. Οίνος Ερυθρωπός ημίξηρος

(vino rosato semisecco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche):

Χρώμα λαμπερό τριανταφυλλί.

(colore rosa brillante)

Έντονο αρωματικό μπουκέτο, με χαρακτηριστικό άρωμα τριαντάφυλλου και κερασιού.

(intenso bouquet aromatico, caratteristico profumo di rosa e ciliegia)

Πλούσια γεύση, με ισορροπημένη οξύτητα, διακριτική γλυκύτητα και έντονη επίγευση.

(sapore: ricco con acidità equilibrata, dolcezza sottile, retrogusto intenso)

 

3. Οίνος Ερυθρωπός ημίγλυκος

(vino rosato amabile)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l**;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche):

Χρώμα λαμπερό τριανταφυλλί.

(colore rosa brillante)

Έντονο αρωματικό μπουκέτο, με χαρακτηριστικό άρωμα τριαντάφυλλου και κερασιού .

(intenso bouquet aromatico, caratteristico profumo di rosa e ciliegia)

Πλούσια γεύση, με ισορροπημένη οξύτητα, ευχάριστη γλυκύτητα και έντονη επίγευση.

(sapore: ricco con acidità equilibrata, dolcezza piacevole, retrogusto intenso)

 

*όταν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα υπερβαίνει τα 4,00 g/l  ισχύουν οι προϋποθέσεις του Παραρτήματος XIV του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής

**όταν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα υπερβαίνει τα 12,00 g/l  ισχύουν οι προϋποθέσεις του Παραρτήματος XIV του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής

*** όταν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα είναι τουλάχιστον ίση με 5,00 g/l

 

3. Παραδοσιακές ενδείξεις

 

Παραδοσιακές ενδείξεις, σύμφωνα με το άρθρο 118κα παράγραφος 1, οι οποίες συνδέονται με την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη.

Σύμφωνα με το άρθρο 40 του κανονισμού  (ΕΚ) αριθ. 607/2009 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει από τον Καν(ΕΚ) 670/2011 της Επιτροπής  και όπως έχουν οριστεί και καταχωρηθεί στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων «E-Bacchus», οι παραδοσιακές ενδείξεις που μπορούν να χρησιμοποιούνται και να προστατεύονται για την Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (Π.Γ.Ε.) Λακωνία  και με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις της Κοινοτικής και Εθνικής νομοθεσίας, είναι οι εξής:

 

Τοπικός Οίνος στη θέση των ΠΓΕ

(vino regionale al posto di IGP)

 

Αγρέπαυλη (edificio storico),

Αμπέλι (vigna),

Αμπελώνας (ες) (vigneto/i),

Αρχοντικό (palazzo),

Κάβα (invecchiato),

Κάστρο (castello),

Κτήμα (tenuta, proprietà),

Λιαστός (passito),

Μετόχι (fattoria del monastero),

Μοναστήρι (monastero),

Ορεινό Κτήμα (tenuta di montagna),

Ορεινοί Αμπελώνες  (vigneto di montagna),

Πύργος (torre).

 

4. ΟΙΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

(pratiche enologiche)

 

Ειδικότερα ως προς τις πρακτικές οινοποίησης ακολουθούνται τα κάτωθι:

(in particolare per quanto riguarda le pratiche di vinificazione si osserva quanto segue:)

 

4.1. Οινοποίηση λευκών οίνων:

(vinificazione vini bianchi)

Λευκός οίνος Π.Γ.Ε. Λακωνία   

(vino bianco IGP Lakonia)

Παράγεται σύμφωνα με την σύγχρονη  τεχνολογία παραγωγής λευκών οίνων και η θερμοκρασία κατά την αλκοολική  ζύμωση δεν υπερβαίνει τους  20 °C.

(prodotto secondo la moderna tecnologia di produzione del vino bianco ad una temperatura inferiore ai 20° C.)

 

4.2. Οινοποίηση ερυθρών οίνων:

(vinificazione vini rossi)

ερυθρός ξηρός οίνος Π.Γ.Ε. Λακωνία   

(vino rosso asciutto IGP Lakonia)

Ο ερυθρός οίνος ΠΓΕ Λακωνία    παράγεται σύμφωνα με την κλασική μέθοδο ερυθράς οινοποίησης για την παραγωγή ερυθρών οίνων.

(il vino rosso della IGP Lakonia è prodotto con il metodo classico della vinificazione in rosso)

 

4.3. Οινοποίηση ερυθρωπών οίνων:

(vinificazione vini rosati)

ερυθρωπός οίνος Π.Γ.Ε. Λακωνία   

(vino rosato IGP Lakonia)

παράγεται σύμφωνα με την σύγχρονη  τεχνολογία παραγωγής ερυθρωπών οίνων και η θερμοκρασία κατά την αλκοολική  ζύμωση δεν υπερβαίνει τους  20 °C.

(prodotto secondo la moderna tecnologia di produzione del vino rosato ad una temperatura inferiore ai 20° C.)

 

4.4. Ειδικές οινολογικές πρακτικές

(pratiche enologiche specifiche)

a) Για την παραγωγή ημίξηρων, ημίγλυκων και γλυκών οίνων επιτρέπεται η γλύκανση των οίνων σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις (ΚΑΝ.(ΕΚ) 606/2009 Παράρτημα ΙΔ).

(per la produzione dei vini semisecchi , amabili e dolci si può intervenire con la dolcificazione secondo le norme vigenti)

β) Η διαμόρφωση των πρεμνών ακολουθεί τις συνήθεις για την περιοχή καλλιεργητικές τεχνικές.

(I sistemi di coltivazione ed impianti sono quelli tradizionali della regione)

 

5. ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

(zone delimitate)

 

Η οριοθετημένη ζώνη παραγωγής οίνων Π.Γ.Ε. Λακωνία καθορίστηκε με την Υπουργική Απόφαση  αριθ. 387430/11.9.2000 (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000) η οποία στη συνέχεια τροποποιήθηκε από την αριθ. 278463/28.2.2008 (ΦΕΚ 362/B/5.3.2008) και την αριθ. 320085/28.7.2008 (ΦΕΚ 1605/Β/11.8.2008).

(la zona di produzione della IGP Lakonia è stata istituita con decreto ministeriale n. 387430 del 11/09/2000, modificata dal decreto ministeriale n. 278463 del 2/02/2008 e dal decreto ministeriale n. 320085 del 28/07/2008)

Η οριοθετημένη περιοχή για την παραγωγή των οίνων Π.Γ.Ε. Λακωνία περιλαμβάνει όλες τις περιοχές του νομού Λακωνίας

(la zona delimitata della IGP Lakonia comprende tutto il territorio dell’unità periferica di Lakonia)

 

Περιφερειακή ενότητα Λακωνία (unità periferica Lakonia)

Περιφέρεια Πελοποννήσου (periferia Peloponneso)

 

6. ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΟΔΟΣΗ (αποδόσεις) ανά εκτάριο:

(resa massima per ettaro)

Η μέγιστη απόδοση ανά εκτάριο (ha) που επιτρέπεται ανέρχεται για τις ερυθρές και για τις λευκές ποικιλίες σε δώδεκα χιλιάδες (12,000) κιλά νωπά σταφύλια

ή 96,00 ΗL  για τις ερυθρές

και 90,00 Hl για τις λευκές.

(la resa massima in uva fresca è per tutte le varietà bianche e rosse di 12.000kg/ha,

la resa in prodotto finito è per i vini rossi di 96,00 hl/ha

e per i vini bianchi 90,00 hl/ha)

 

7. ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΕΣ ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΜΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΑΜΠΕΛΟΥ

(varietà di vite autorizzate)

 

Ο λευκός (ξηρός, ημίξηρος, ημίγλυκος και γλυκός) οίνος Π.Γ.Ε. Λακωνία παράγεται από σταφύλια των ποικιλιών

(i vini bianchi della IGP Lakonia sono prodotti con le seguenti varietà:)

Αθήρι, Ασύρτικο, Αϊδάνι Άσπρο, Κυδωνίτσα, Μαλαγουζιά, Μονεμβασιά, Πετρουλιανός και Ροδίτης.

 

Ο ερυθρός (ξηρός, ημίξηρος, ημίγλυκος και γλυκός) οίνος Π.Γ.Ε. Λακωνία παράγεται από σταφύλια των ποικιλιών

(i vini rossi della IGP Lakonia sono prodotti con le seguenti varietà:)

Μαυρούδι, Αγιωργίτικο, Θράψα, Μανδηλαριά, Cabernet Sauvignon και Merlot.

 

Ο ερυθρωπός (ξηρός, ημίξηρος και ημίγλυκος) οίνος Π.Γ.Ε Λακωνία παράγεται από νωπά σταφύλια των ποικιλιών

(i vini rosati della IGP Lakonia sono prodotti con le seguenti varietà:)

Μαυρούδι, Αγιωργίτικο, Θράψα, Μανδηλαριά, Ροδίτης, Μαλαγουζιά, Cabernet Sauvignon και Merlot.

 

8. ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΙΑ

(collegamento con la zona geografica)

 

8.1. Λεπτομέρειες της γεωγραφικής περιοχής

(dettagli della zona geografica):

Α. Ιστορικός δεσμός.

(legame storico)

Οι μοναδικές μαρτυρίες για την αμπελοκαλλιέργεια στη Λακωνία κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους προέρχονται από οικία στο Μενελάιο της Σπάρτης.

Σε σφράγισμα από πηλό, που έφραζε το στόμιο πίθου, ο οποίος βρέθηκε μαζί με Υστεροελλαδική ΙΙΙ κεραμεική, διασώθηκε αποτύπωμα αμπελόφυλλου.

Ωστόσο, δεν υπάρχουν πληροφορίες για το αν πρόκειται για άγρια ή καλλιεργημένη ποικιλία (Ελένη Σαλαβούρα, Ο οίνος στη Μυκηναϊκή Πελοπόννησο, Επιστημονικό Συμπόσιο Οίνον Ιστορώ ΙΧ, Πολυστάφυλος Πελοπόννησος, επιμ. Γ. Α. Πίκουλας, Αθήνα 2009, 67-92, κυρίως 71).

Σε θραύσμα μεγάλου Υστεροελλαδικού ΙΙΙ Β ειδωλίου, πιθανώς θεότητας, από το Αμυκλαίο της Σπάρτης σώζεται το χέρι μορφής που κρατά στέλεχος κύλικας, σκεύους που σχετίζεται με τον οίνο σε σπάνιες εικονιστικές παραστάσεις αγγείων (Σαλαβούρα, Οίνος, ό.π., 74).

Στην ιστορική αρχαιότητα, οι μνείες της αρχαίας γραμματείας επιβεβαιώνουν ότι η Λακωνία ήταν αμπελόεσσα και πολύοινος.

Στην επικράτεια της αρχαίας Σπάρτης παραγόταν ο περιβόητος λακεδαιμόνιος οίνος (Γ. Α. Πίκουλας, Λακεδαιμόνιος οίνος για τη  Λάκαινα Πότνια.

Διερεύνηση του μεγέθους τής λακωνικής οίνοπαραγωγής, Οίνον Ιστορώ VII, Πότνια οίνου, Διεθνές Επιστημονικό συμπόσιο πρός τιμήν της Σταυρούλας Κουράκου-Δραγώνα, επιμ. Γ. Α. Πίκουλας, Αθήνα 2009, 133-145).

Η λατρεία του Διονύσου στη λακωνική και κυρίως στον Πάρνωνα επιβεβαιώνει την ύπαρξη αμπελοκαλλιέργειας ήδη από τους αρχαϊκούς χρόνους, ενώ ο ποιητής Αλκμάνας αναφέρεται σε ποικιλίες λακεδαιμόνιου οίνου ανάλογα με τις γεωγραφικές περιοχές προέλευσής του· ο των Πέντε Λόφων, ο Οινούντιος-Οινουντιάδας, ο Δένθις, ο Όνογλις, ο Σταθμίτας και ο Καρύστιος.

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο (Βίος Λυκούργου) και τον Δικαίαρχο (Τριπολιτικός), όσοι ανήκαν στην τάξη των Σπαρτιατών ή ομοίων, δηλαδή είχαν πλήρη πολιτικά και στρατιωτικά δικαιώματα, ήταν υποχρεωμένοι να συνεισφέρουν στα καθιερωμένα μηνιαία συσσίτια οίνο, του οποίου η ποσότητα υπολογίζεται στα 37 λίτρα.

Με βάση τις εκτιμήσεις της σύγχρονης έρευνας σχετικά με τον αριθμό των Σπαρτιατών (8.000 με 10.000 άτομα) στο μεταίχμιο του 6ου με 5ου π.Χ. αιώνα, προκύπτει ότι η συνολική μηνιαία συνεισφορά σε οίνο κατά μέσο όρο ήταν 330.000 λίτρα, ποσότητα μη ευκαταφρόνητη.

Στην οινοπαραγωγή των Σπαρτιατών, εάν προστεθεί και αυτή των περιοίκων και των ειλώτων, διαπιστώνεται εντυπωσιακό μέγεθος για τον λακεδαιμόνιο οίνο (Πίκουλας, Λακεδαιμόνιος ονος, ό.π., 133-145).

Για την αμπελοκαλλιέργεια, την παραγωγή και, κυρίως, την εμπορία οίνου στην υστερορωμαϊκή Λακωνία πληροφορούμαστε από το αγορανομικό διάταγμα του Διοκλητιανού που καθόριζε την ανώτατη τιμή των ειδών το 301 μ.Χ.

Στις Βοιάς (σημερινή Νεάπολη στη χερσόνησο του Μαλέα) έχουν βρεθεί πλάκες αποσπασμάτων της ελληνικής μετάφρασης του Εδίκτου που περιέχουν κείμενο από το δεύτερο κεφάλαιο του καταλόγου, το οποίο αφορά στον οίνο. Μνημονεύονται ιταλικοί οίνοι (συρρεντίνο και φαλερίνο), σταφίδες επεξεργασμένες και κατηγορίες οίνου (παλαιός, χυδαίος κάροινον, χρυσαττικόν, εψητόν και έψεμα).

Στη Σπάρτη, μοναδική μαρτυρία για την αμπελοκαλλιέργεια και την παραγωγή οίνου αποτελεί ένα πιεστήριο έκθλιψης σταφυλών, το οποίο εντοπίσθηκε μετά από ανασκαφική διερεύνηση στα κτηριακά κατάλοιπα μιας αγροικίας του 6ου αιώνα Νεκτάριος Ι. Σκάγκος, Η αμπελοκαλλιέργεια στη Λακωνία κατά τους βυζαντινούς χρόνους, Μονεμβάσιος Οίνος – Μονοβασ(ι)ά – Malvasia, Οίνον ιστορώ V, Ε.Ι.Ε.–Ι.Β.Ε. Διεθνή Συμπόσια 17, επιστ. επιμ. Ηλίας Αναγνωστάκης, Αθήνα 2008, 223–258).

Για την αμπελοκαλλιέργεια στη Λακωνία κατά τους μέσους βυζαντινούς χρόνους (τον 10ο και 11οαιώνα) αντλούμε πληροφορίες από τον Βίο και τη Διαθήκη του οσίου Νίκωνος (997-1005;).

Από αμπέλια της περιοχής της Σπάρτης παραγόταν το κρασί που οι κάτοικοι της πόλης προσέφεραν στον όσιο Νίκωνα και σε όσους εργάζονταν για την ανέγερση του ναού του Σωτήρος Χριστού.

Από τον 13ο αιώνα και εξής πληθαίνουν οι μαρτυρίες για την αμπελοκαλλιέργεια στη λακωνική γη. Αμπέλια καταγράφονται μεταξύ των περιουσιακών στοιχείων γαιοκτημόνων, μοναστηριών και ναών με ιδιαίτερη συχνότητα τον 14ο και 15ο αιώνα.

Οι ιστορικές πηγές της εποχής που εξετάζουμε καλύπτουν τις περιοχές της Μονεμβασίας, του Μυστρά και της Μάνης, και παρέχουν πληροφορίες για αμπελοκαλλιέργεια στην ημιορεινή και πεδινή ζώνη αυτών των περιοχών (Μαλέας, Ελικοβουνό, Φούτια, Τσακωνιά, Χελιδοβούνι, Βρέσθενα, Θεολόγος, Καλογωνιά, Μαγούλα, Μιτάτοβα, Βρύση, Τρύπη, Παρόρι, Λεύκη, Αρκασάς, Δαφνί, Έλος, Άγιος Στέφανος, Πετρίνα, Δρύ, Τζίμοβα, Λαγκάδα, Καλύβια, Αλμυρός).

Τα αμπέλια καταγρά-φονται συνήθως σε βυζαντινά μέτρα επιφάνειας, μοδίους ή passi (πόδια).

Η αμπελοκαλλιέργεια συνυπάρχει σχεδόν πάντοτε με καλλιέργειες ελιάς, δημητριακών, οπωροφόρων δένδρων και περιβολιών, που συγκροτούν την αγροτική και την φορολογική μονάδα ενός χωρίου ή ζευγολατείου.

Ο οίνος που παράγεται από τα αμπέλια συλλέγεται μέσα σε βουτζία, ξύλινα βαρέλια, που τον 14ο αιώνα κατασκευάζονται στην περιοχή της Μονεμβασίας και της Λακεδαίμονος.

Το σημερινό Λιμάνι του Γέρακα, ο βυζαντινός Ιέραξ, απαντάται από τα μέσα του 14ου αιώνα ως porto del(l)e Bot(t)e ή porto Bot(t)a (< ιταλ. Botte και bota «βουτζί»), τοπωνύμιο που δηλώνει το «λιμάνι των βαρελιών».

Επίσης, στην περιοχή Λακεδαίμονος βρίσκεται ο οικισμός Βουτιάνοι που απαντάται μόλις στα τέλη του 17ου αιώνα, ενώ το τοπωνύμιο αποδίδεται στο όνομα Βουτάς (γνωστό το 1314 στη Λακεδαίμονα), δηλαδή τον κατασκευαστή βουτίων, των ξύλινων βαρελιών για την αποθήκευση του οίνου.

Σύμφωνα με τις διαθέσιμες μαρτυρίες διαπιστώνεται ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει με βεβαιότητα αποτίμηση της δυναμικής της αμπελοκαλλιέργειας στη Λακωνία κατά τους μέσους βυζαντινούς χρόνους.

Πιθανώς ήταν περιορισμένη ως γεωργική παραγωγική διαδικασία, ενώ η οινοπαραγωγή ενδεχομένως παρουσίαζε προβλήματα που δημιούργησαν οι αβαροσλαβικές επιδρομές και οι σλαβικές εγκαταστάσεις, οι οποίες διατάραξαν σε μεγάλο βαθμό καλλιέργειες, παραγωγή, διακίνηση και εμπορία προϊόντων σε όλη την ελληνική χερσόνησο.

Προβλήματα προέκυψαν επίσης από τη συμβίωση του εγχώριου πληθυσμού με τους ζυθοπότες Σλάβους.

Σύμφωνα με τις ενδείξεις, από τον 10ο αιώνα και εξής η οινοπαραγωγή στην ευρύτερη περιοχή της Μονεμβασίας και γενικότερα στη Λακωνία αρχίζει να αποκτά εμπορική σπουδαιότητα και μάλλον στον 12ο αιώνα ο Μονεμβάσιος οίνος πρέπει να είχε καταστεί γνωστός και εμπορεύσιμος ώστε το 1214 να κιρνάται πλέον εις πλησμονήν στην Κωνσταντινούπολη. Πάντως, μόνον στους ύστερους βυζαντινούς χρόνους πληθαίνουν οι μαρτυρίες για την καλλιέργεια αμπελιών και για την παραγωγή οίνου.

Το κρασί που παραγόταν στην περιοχή της Μονεμβασίας και εξαγόταν από το λιμάνι της πόλης ήταν γνωστό ως Δωρικός ονος, Μονεμβάσιος οίνος, vinum de Malvasia, vinum de Monovasia, vinum Malvasie, vinum Monemvasie και malvasia. Το κρασί αυτό είχε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που το διαφοροποιούσαν από τα άλλα κρασιά, πληρούσε συγκεκριμένες προδιαγραφές (ποικιλία κλήματος, τρόπο παρασκευής) και πιθανότατα παραγόταν σε ολόκληρη την εγγύς περιφέρεια της Μονεμβασίας που εκτεινόταν στον ορεινό Πάρνωνα, από το Άστρος μέχρι το Μαλέα.

Μετά την κατάλυση της βυζαντινής κυριαρχίας από τους Τούρκους στο Δεσποτάτο του Μορέως (το 1461), η αμπελοκαλλιέργεια στη Λακωνία συνέχισε να αποτελεί βασική γεωργική παραγωγική δραστηριότητα παρά τα πρόσκαιρα προβλήματα που δημιουργήθηκαν κάτω από τις νέες ιστορικές συνθήκες.

Η Μονεμβασία περιήλθε τελικά στην κυριαρχία των Βενετών (1463–1540) και εξακολούθησε να είναι σημαντικό λιμάνι με εμπόριο οίνου, μολονότι υπήρχαν σοβαρές δυσκολίες γύρω από την αμπελοκαλλιέργεια εξαιτίας του σταδιακού περιορισμού της ενδοχώρας της πόλης και του ανταγωνισμού από την κρητική malvasia (Σκάγκος, Η αμπελοκαλλιέργεια στη Λακωνία, ό.π., 223–258).

Στην  περίοδο  της β’ τουρκοκρατίας παρατηρείται  και   πάλι  διάδοση  της αμπελοκαλλιέργειας σε πολύ μικρότερο βέβαια  βαθμό,με  την  ενθάρρυνση  των  τουρκικών αρχών, χωρίς όμως  να   παρατηρείται  καμία εξαγωνική  δραστηριότητα, αφού  το  παραγόμενο  κρασί  επαρκούσε  μόλις  για  να  καλύψει  τις  ανάγκες   των  ντόπιων  κατοίκων.

Έκτοτε  η  αμπελοκαλλιέργεια  περιορίστηκε  και πάλι  και  επανήλθε  σε  πολύ  μικρότερη   βέβαια  έκταση  μόλις   στις  αρχές  του  προηγούμενου  αιώνα.

Σημαντικό βέβαια μερίδιο  μέχρι  τη  δεκατετία του  1960 κατείχε η  καλλιέργεια  της  σταφίδας  ενώ   η  καλλιέργεια   οινοποιήσιμων  ποικιλιών ήταν  πιο  περιορισμένη.

Η έλλειψη  οινοποιητικών μονάδων  στην   περιοχή  είχε  σαν  αποτέλεσμα  η  αμπελοκαλλιέργεια   να  ασκείται  κυρίως  ως χόμπυ   και  σε  μικρότερο  βαθμό  ως  δευτερεύουσα   απασχόληση.

Την  τελευταία   όμως  εικοσιπενταετία   δημιουργήθηκαν  στην  περιοχή  τέσσερις  οινοποιητικές  μονάδες  με   που   αρχικά   χρησιμοποίησαν  ως  πρώτη  ύλη   ελληνικές  αλλά   και  διεθνείς  ποικιλίες  άλλων  περιοχών.

Στη  συνέχεια   όμως   το  ενδιαφέρον  τους  στράφηκε  στις  κυρίως   ντόπιες  ποικιλίες. 

Οι  μονάδες  αυτές  έχουν  να  επιδείξουν  σπουδαία   αποτελέσματα  στην  παραγωγή  ποιοτικού    οίνου  με  διεθνείς  βραβεύσεις  και  διακρίσεις.

 

Β. Πολιτιστικός, κοινωνικός και οικονομικός δεσμός.

(legame culturale, sociale ed economico)

Το αμπέλι και το κρασί είναι άρρηκτα δεμένα με την πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική ζωή των ανθρώπων της περιοχής από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα.

Το  κρασί   ήταν  εκτός από  στοιχείο  βασικής  διατροφικής ανάγκης  της  περιοχής ήταν επίσης  άρρηκτα  συνυφασμένο  με  όλες   τις  κοινωνικές εκδηλώσεις .

Από  αρχαιοτάτων  χρόνων  η  λατρεία   του  Διονύσου  ήταν  έντονα  διαδεδομένη  στην  περιοχή  και  εξ ου  και  οι  διάφορες  ιστορικές  μαρτυρίες  που προαναφέραμε στο  ιστορικό  μέρος.

Γι  αυτό   και  η  αναφορά  στο  κρασί  τόσο  στα  τραγούδια   όσο   και  στα  ποιήματα   είναι  έντονη, όσο  και   στις  παραδοσιακές  και  γραπτές  διηγήσεις  και  μαρτυρίες, μάρτυρας   του  έντονου   δεσμού  των  ανθρώπων που  έζησαν   από  τα  βάθη   των  αιώνων  έως  σήμερα    με  το  κρασί.

Ο δεσμός αυτός συνεχίζεται στις ημέρες μας, με την οργάνωση εκδηλώσεων και ημερίδων,  γιορτών κρασιού που προβάλουν το κρασί, αλλά και την πολιτιστική παράδοση του τόπου.

 

Γ. Γεωγραφικό περιβάλλον και γεωγραφική προέλευση.

(ambiente ed origine geografica)

Η περιοχή  αναφοράς  μας η Λακωνία οριοθετείται από  τις  δύο  οροσειρές  δυτικά  του Ταϋγέτου και  ανατολικά  του  Πάρνωνα  που  καταλήγουν  στο   ακρωτήριο Ταίναρο και  Μαλέας αντίστοιχα   με  την  ενδιάμεση  χώρα   να  σχηματίζετα   από την  πεδιάδα  της  Λακεδαίμονος –Ευρώτα-Έλους και Ασωπού. και  Βατίκων.

Νότια   βρέχεται από  το  Λακωνικό κόλπο,  είναι  ανοιχτή προς  τη  Λακωνική  θάλασσα   που  έχει  σαν  αποτέλεσμα  να  είναι  ευπροσήγορη  στους  νότιους  ανέμους  οι  οποίοι   μας  δίνουν  ήπιους  χειμώνες.

Οι  βορειοανατολικοί   άνεμοι  από   την  πλευρά  του  Πάρνωνα  μας  δίνουν  δροσερά  καλοκαίρια.

Ο  Ταϋγετος  λειτουργεί   ως  φράγμα  ως  προς  τους   δυτικούς   ανέμους   που  προκαλούν  έντονες  βροχοπτώσεις  στα   δυτικά  με  αποτέλεσμα  να  έχουμε  ξηρή  άνοιξη  προς  το  τέλος  της  και  ιδιαίτερα  ξηρό  καλοκαίρι.

Το  ανάγλυφο  του  εδάφους  είναι  αρκετά  έντονο  με  υψόμετρο  που  κινείται  μεταξύ  των  70  και  500  μέτρων.

Η σύσταση  των    καλλιεργησίμων   εδαφών   είναι  εναλλαγή  αργίλου   και  ασβεστου    που  σε  συνδυασμό  με  το  ιδιαίτερο   μικροκλίμα  την   ποικιλιακή  σύνθεση των  σταφυλιών   και  τον  τρόπος  οινοποίησης  συνιστούν  την  ιδιαιτερότητα  της  περιοχής αναφοράς και  το   αποτέλεσμα αυτής   της  ιδιαιτερότητας    συμπυκνώνεται  αποτυπώνεται  στη  μοναδικότητα  των  κρασιών   ΠΓΕ  Λακωνία.

 

8.2. Λεπτομέρειες του προϊόντος

(caratteristiche del prodotto)

Ο συνδυασμός αυτών των κλιματικών συνθηκών, με την ποικιλία των εδαφών της περιοχής, τις καλλιεργούμενες ποικιλίες αμπέλου, τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές φροντίδες της αμπέλου και τις οινοποιητικές τεχνικές, συμβάλουν στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των οίνων Π.Γ.Ε. Λακωνία.

 

8.3. Αιτιώδης αλληλεπίδραση

(interazioni causali)

Η μοναδικότητα των οίνων με ΠΓΕ Λακωνία, όπως αναφέρεται λεπτομερώς στις ανωτέρω υποενότητες οφείλεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής (έδαφος, κλίμα, επίδραση των ανέμων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού) σε συνδυασμό με τις καλλιεργούμενες ποικιλίες και τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές τεχνικές.

 

9. ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

(requisiti applicabili)

 

9.1. Απαιτήσεις  Εθνικής Νομοθεσίας

(requisiti legislazione nazionale)

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 392169/20-10-1999 «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «Τοπικός Οίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου»(ΦΕΚ1985/Β/8-11-1999) όπως τροποποιήθηκε με την με την αριθ. 321813/ 29-08-2007ΚΥΑ (ΦΕΚ1723/Β/29-08-2007)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387430/11.9.2000 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Λακωνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278463/28.2.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 387430/11.9.2000 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Λακωνίας» (ΦΕΚ 362/B/5.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 320085/28.7.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 278463/28.2.2008     Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Λακωνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1605/Β/11.8.2008).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 280557/2005 «Καθορισμός του χρόνου ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση των τοπικών οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818/Β/15.06.2005).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 398581/27-9-2001 « Καθορισμός λεπτομερειών εφαρμογής του Καν(ΕΚ) 1282/2001 της Επιτροπής όσον αφορά τις πληροφορίες για την αναγνώριση των προϊόντων και την παρακολούθηση της αγοράς στον αμπελοοινικό τομέα και για την τροποποίηση του Καν(ΕΚ) 1623/2000» (ΦΕΚ 1293/Β/8.10.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 285870/1.9.2004 «Καθορισμός των αναγκαίων συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής  του Καν(ΕΚ) 884/2001 της Επιτροπής σχετικά με τα συνοδευτικά έγγραφα μεταφοράς των αμπελοοινικών προϊόντων και των βιβλίων που πρέπει να τηρούνται στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1372/Β/ 8.9.2004) όπως τροποποιήθηκε με την αριθ. 317456/4.11.2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1571/Β/14.11.2005).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 388052/8.8.2001 «Εφαρμογή του Καν(ΕΚ) 2729/00 της Επιτροπής σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής όσον αφορά τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1089/Β/ 21.8.2001).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235309/7.2.2002 «Έγκριση παραδοσιακών ενδείξεων οίνων» (ΦΕΚ 179/Β/19.2.2002) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 352347/6670/1.9.1987 «Περί γενικών κανόνων χρήσης της ένδειξης «Κάβα» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιων  οίνων» (ΦΕΚ 512/Β/22.9.1987) όπως τροποποιήθηκε με την  αριθ. 280580/21.6.2005 ΚΥΑ «Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 326182/6268/1988 κοινής υπουργικής απόφασης «περί των γενικών κανόνων χρήσης των ενδείξεων «RESERVE» (επιλεγμένος) και «GRANDE RESERVE» (ειδικά επιλεγμένος) ως περιγραφικών στοιχείων οίνων ονομασίας προέλευσης) καθώς και της υπ’ αριθμ. 352347/6670/1987 κοινής υπουργικής απόφασης «περί των γενικών κανόνων χρήσης της ένδειξης «Κάβα» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιων οίνων» (ΦΕΚ 875/Β/28.6.2005)

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ.336927/10.3.1999 «Καθορισμός προϋποθέσεων χρήσης της ένδειξης «όνομα αμπελουργικής εκμετάλλευσης ή ομάδας αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων»στις ετικέτες των Ελληνικών οίνων»(ΦΕΚ 420/Β/20.4.1999)

- Νόμος υπ’άριθ.427/30-8-1976 «Περί αντικαταστάσεως, συμπληρώσεως και καταργήσεως ενίων διατάξεων του Ν.Δ. 243/1969 περί βελτιώσεως και προστασίας της αμπελουργικής παραγωγής»» «(ΦΕΚ 230/Α31-8-1976)

 

9.2. Παρέκκλιση από την παραγωγή στην οριοθετημένη περιοχή

(riferimento della produzione nella zona delimitata)

A) Νομικό πλαίσιο: Κοινοτική Νομοθεσία

(legislazione comunitaria)

Στο άρθρο 6 παράγραφος 4 του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής «για τον καθορισμό ορισμένων  λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, τις παραδοσιακές ενδείξεις, την επισήμανση και την παρουσίαση ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα

 

Β) Νομικό πλαίσιο: Εθνική Νομοθεσία

(legislazione nazionale)

Στην αριθμ .392169/20-10-1999 Κοινή Υπουργική Απόφαση «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «Τοπικός Οίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου» (ΦΕΚ 1985/Β/8-11-99) όπως τροποποιήθηκε με την αριθμ. 321813/29-8-2007 ΚΥΑ , στο άρθρο 4 στοιχείο γ) αναφέρεται:

οι επιτραπέζιοι οίνοι που δικαιούνται τη χρήση του όρου «Τοπικός Οίνος» με γεωγραφική ένδειξη επαρχίας, νομού ή αμπελουργικής περιοχής μικρότερης του νομού, παράγονται σε οινοποιεία που βρίσκονται μέσα στο νομό ή σε όμορους νομούς.

 

9.3. Πρόσθετες διατάξεις που αφορούν στην επισήμανση των οίνων

(disposizioni supplementari inerenti all’etichettatura dei vini)

 

A) Νομικό πλαίσιο: Κοινοτική Νομοθεσία

(quadro giuridico, legislazione comunitaria)

Στο άρθρο 66 παράγραφοι 1, 2 και 6 του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής «για τον καθορισμό ορισμένων λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, τις παραδοσιακές ενδείξεις, την επισήμανση και την παρουσίαση ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα.

 

B) Νομικό πλαίσιο: Εθνική Νομοθεσία

(quadro giuridico legislazione nazionale)

Στην αριθμ. 280557/9-6-2005 υπουργική απόφαση «Καθορισμός του χρόνου ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση των οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818Β/15-6-2005), στο άρθρο 3 και 4 αναφέρονται οι προϋποθέσεις για τη χρήση των παρακάτω ενδείξεων:

 

- ΝΕΟΣ ΟΙΝΟΣ ή ΝΕΑΡΟΣ ΟΙΝΟΣ (vino nuovo, novello);

- ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΩΡΙΜΑΣΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (maturato in botti);

- ΠΑΛΑΙΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΠΑΛΑΙΩΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (invecchiato in botti)

- ΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΣΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ

(vinificato ed affinato in botti)

- ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (vinificato in botti).

 

9.4. Αναγραφή στην επισήμανση του έτους συγκομιδής

(indicazione dell’annata di vendemmia)

Εθνική Νομοθεσία

Legislazione nazionale)

Στην περίπτωση χρήσης της ένδειξης «ΝΕΟΣ ΟΙΝΟΣ» ή «ΝΕΑΡΟΣ ΟΙΝΟΣ» στην επισήμανση των οίνων είναι υποχρεωτική η αναγραφή του έτους συγκομιδής των σταφυλιών όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παρ.2 της αριθμ. 280557/9-6-2005 υπουργικής απόφαση «Καθορισμός του χρόνου, ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση, των οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818/Β/15-6-2005).

(nell’utilizzo dei termini “vino nuovo o vino novello” è obbligatorio indicare l’annata della vendemmia come da Decreto n. 280557 del 09/06/2005)

 

9.5. Παραδοσιακές Ενδείξεις

(menzioni tradizionali)

Παραδοσιακές ενδείξεις σύμφωνα με την αριθμ 235309/7-2-2002 Υπουργική Απόφαση «Έγκριση παραδοσιακών ενδείξεων οίνων» οι οποίες συνδέονται με την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη.

Σύμφωνα με την ανωτέρω Υπουργική Απόφαση οι παραδοσιακές ενδείξεις που μπορούν να χρησιμοποιούνται στην επισήμανση των οίνων με Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (Π.Γ.Ε.) Λακωνίας  είναι οι παρακάτω:

 

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de blancs,

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de noir,

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΩΠΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ Η ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΓΚΡΙΖΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de gris (vino bianco da uve rosse),

ΚΟΚΚΙΝΕΛΙ / kokineli (vino rosato color cocciniglia),

ΟΙΝΟΣ ΛΟΦΩΝ / Vin de collines,

ΟΙΝΟΣ ΠΛΑΓΙΩΝ / Vin de coteaux,

ΟΡΕΙΝΩΝ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ ή ΑΠΟ ΟΡΕΙΝΑ ΚΡΑΣΑΜΠΕΛΑ / Vin de vignobles montagneux,

 

9.6. Περιορισμοί στην αναγραφή  ποικιλίας

(restrizione nell’etichettatura)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Νόμου υπ’άριθ.427/30-8-1976 «Περί αντικαταστάσεως, συμπληρώσεως και καταργήσεως ενίων διατάξεων του Ν.Δ. 243/1969 περί βελτιώσεως και προστασίας της αμπελουργικής παραγωγής»» «(ΦΕΚ 230/Α31-8-1976) δεν επιτρέπεται η αναγραφή της ποικιλίας «Μονεμβασία» για τους λευκούς οίνους.

(è vietato indicare in etichetta il nome della varietà: “Monemvasia” come da normativa vigente)

 

10. ΕΛΕΓΧΟΙ

(controlli)

 

10.1. Οι έλεγχοι πραγματοποιούνται με βάσει τις παρακάτω διατάξεις:

(la verifica è basata sulle seguenti disposizioni)

- Υπουργική απόφαση αριθ. 388052/8.8.2001 «Εφαρμογή του Καν(ΕΚ) 2729/00 της Επιτροπής σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής όσον αφορά τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1089/Β/ 21.8.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 392169/20-10-1999 «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «ΤοπικόςΟίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου»(ΦΕΚ1985/Β/8-11-1999) όπως τροποποιήθηκε με την με την αριθ. 321813/ 29-08-2007ΚΥΑ (ΦΕΚ1723/Β/29-08-2007).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387430/11.9.2000 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Λακωνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278463/28.2.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 387430/11.9.2000 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Λακωνίας» (ΦΕΚ 362/B/5.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 320085/28.7.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 278463/28.2.2008     Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Λακωνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1605/Β/11.8.2008).

 - Υπουργική απόφαση αριθ. 398581/27-9-2001 « Καθορισμός λεπτομερειών εφαρμογής του Καν(ΕΚ) 1282/2001 της Επιτροπής όσον αφορά τις πληροφορίες για την αναγνώριση των προϊόντων και την παρακολούθηση της αγοράς στον αμπελοοινικό τομέα και για την τροποποίηση του Καν(ΕΚ) 1623/2000» (ΦΕΚ 1293/Β/8.10.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 285870/1.9.2004 «Καθορισμός των αναγκαίων συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής  του Καν(ΕΚ) 884/2001 της Επιτροπής σχετικά με τα συνοδευτικά έγγραφα μεταφοράς των αμπελοοινικών προϊόντων και των βιβλίων που πρέπει να τηρούνται στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1372/Β/ 8.9.2004) όπως τροποποιήθηκε με την αριθ. 317456/4.11.2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1571/Β/14.11.2005).

 

10.2. Διαδικασία διεξαγωγής των ελέγχων:

(procedure per lo svolgimento delle ispezioni)

Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που ενδιαφέρονται να παράγουν τον συγκεκριμένο οίνο ΠΓΕ δηλώνουν στην αρμόδια Διεύθυνση, δεκαπέντε μέρες (15) προ του τρυγητού την ημερομηνία που θα αρχίσουν να παραλαμβάνουν σταφυλές για το σκοπό αυτό.

Στα ζυγολόγια ή τιμολόγια που εκδίδονται από τους οινοπαραγωγούς κατά την παραλαβή των σταφυλιών που προορίζονται για τον συγκεκριμένο οίνο ΠΓΕ  αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του αμπελουργού, η ποικιλία της αμπέλου, ο κωδικός αριθμός του αμπελοτεμαχίου του Αμπελουργικού Μητρώου καθώς και ο δείκτης διαθλάσεως του γλεύκους σταφυλιών.

Τα στελέχη των ζυγολογίων ή τιμολογίων αυτών φυλάσσονται επί πέντε έτη και επιδεικνύονται σε κάθε ζήτηση των αρμόδιων οργάνων ελέγχου.

Οι ανωτέρω οίνοι που διατίθενται συσκευασμένοι/εμφιαλωμένοι στην κατανάλωση, φέρουν υποχρεωτικά τυπωμένο επί της ετικέτας, με ευθύνη του συσκευαστή/εμφιαλωτή, ως στοιχείο ελέγχου, ειδικό κωδικό αριθμό, ο οποίος περιλαμβάνει τα γράμματα ΛΑ, στη συνέχεια εξαψήφιο αριθμό και μετά, τα δυο τελευταία ψηφία του έτους παραγωγής.

Οι ειδικοί κωδικοί αριθμοί χορηγούνται από τη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής της περιοχής (πρώην Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης) όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις συσκευασίας/εμφιάλωσης  μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου και αφού προηγηθεί ο σχετικός έλεγχος.

 

10.3. Αρχές ελέγχου.

(autorità di controllo)

Υπουργείο: Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Διεύθυνση: Μεταποίησης-Τυποποίησης & Ποιοτικού Ελέγχου

Τμήμα: Οίνου και Αλκοολούχων Ποτών

Διεύθυνση:  Αχαρνών 2, Αθήνα, Τ.Κ. GR-101 76

Τηλ.: 210 - 212 4171, 210 - 212 4287, 210-2124289

Fax: 210 - 52 38 337

 

e-mail: ax2u249@minagric.gr,ax2u086@minagric.gr,ax2u172@minagric.gr

Μεσσηνία

Messinia

T.O.

τοπικός οίνος

(vino regionale)

Π.Γ.Ε. (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη)

P.G.E. (indicazione geografica protetta)

Υφιστάμενες ονομασίες οίνων – Τεχνικός φάκελος

(denominazioni dei vini esistenti – documentazione tecnica)

Υπουργική Απόφαση 340585/1.9.1989

Υπουργική Απόφαση 316846/29.11.2004

(fonte Minagr.gr.)

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

(specifiche del prodotto)

(ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) 1234/2007 ΑΡΘΡΟ 118 γ, ΠΑΡ/ΦΟΣ 2).

Μεσσηνία (el)

Messinia (en)

Π.Γ.Ε. (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη)

P.G.E. (indicazione geografica protetta)

 

 

1. ΟΝΟΜΑ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ

(denominazione da registrare)

 

Όνομα προς καταχώρηση: Μεσσηνία

Ισοδύναμος Όρος: Messinia

 

1.1. ΚΑΤΗΓΟΡΊΕΣ ΑΜΠΕΛΟΟΙΝΙΚΏΝ ΠΡΟΪΌΝΤΩΝ:

(categorie dei prodotti)

Ο οίνος Π.Γ.Ε.  Μεσσηνία (Messinia) ανήκει στην κατηγορία 1.

Αμπελοοινικών Προϊόντων του παραρτήματος ΧΙβ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007.

1. Οίνος (vino)

 

1.2.  Τύποι οίνων

(tipi di vino)

Οίνος λευκός ξηρός (vino bianco secco)

Οίνος Ερυθρός ξηρός (vino rosso asciutto)

 

2. ΠΕΡΙΓΡΑΦΉ ΤΟΥ ΟΊΝΟΥ (Ή ΤΩΝ ΟΊΝΩΝ):

(descrizione del vino e dei vini)

 

Α. ΟΙΝΟΣ ΛΕΥΚΟΣ

(vini bianchi)

 

1. Οίνος λευκός ξηρός

(vino bianco secco)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 4,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l;

(acidità totale minima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,00 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ο οίνος με Π.Γ.Ε. Μεσσηνία διακρίνεται για το λαμπερό λευκοκίτρινο χρώμα, το πλούσιο στόμα, στην δροσερή οξύτητα, την μακριά επίγευση και το μπουκέτο από αρώματα φρούτων που τον χαρακτηρίζει (ανανάς, μελωμένο πεπόνι, αχλάδι, εσπεριδοειδή).

(il vino bianco IGP Messinia si distingue per il suo colore giallo brillante, corpo ricco, fresca acidità e retrogusto persistente, bouquet caratterizzato da note di ananas, melone, miele, pera e agrumi)

 

Β. ΟΙΝΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ

(vini rossi)

 

1. Οίνος Ερυθρός ξηρός

(vino rosso asciutto)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 4,00 g/l;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 150 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ο Ερυθρός οίνος με Π.Γ.Ε. Μεσσηνία διακρίνεται για το πορφυρό βελούδινο χρώμα, το πλούσιο σώμα, τις στρογγυλεμένες τανίνες, την ισορροπημένη οξύτητα, την μακριά επίγευση και τα αρώματα μπαχαρικών και φρούτων (βατόμουρο, δαμάσκηνο, γαρύφαλλο, φράουλα, μαύρη πικρή σοκολάτα).

(il vino rosso IGP Messinia si distingue per il suo colore vellutato viola, corposo, rotondo, tannini morbidi, acidità equilibrata, retrogusto persistente, aromi speziati e fruttati come mora. prugna, fragola, chiodi di garofano e cioccolato amaro)

 

3. Παραδοσιακές ενδείξεις

 

Παραδοσιακές ενδείξεις, σύμφωνα με το άρθρο 118κα παράγραφος 1, οι οποίες συνδέονται με την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη.

Σύμφωνα με το άρθρο 40 του κανονισμού  (ΕΚ) αριθ. 607/2009 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει από τον Καν(ΕΚ) 670/2011 της Επιτροπής  και όπως έχουν οριστεί και καταχωρηθεί στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων «E-Bacchus», οι παραδοσιακές ενδείξεις που μπορούν να χρησιμοποιούνται και να προστατεύονται για την Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (Π.Γ.Ε.)  Μεσσηνία και με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις της Κοινοτικής και Εθνικής νομοθεσίας, είναι οι εξής:

 

Τοπικός Οίνος στη θέση των ΠΓΕ

(vino regionale al posto di IGP)

 

Αγρέπαυλη (edificio storico),

Αμπέλι (vigna),

Αμπελώνας (ες) (vigneto/i),

Αρχοντικό (palazzo),

Κάβα (invecchiato),

Κάστρο (castello),

Κτήμα (tenuta, proprietà),

Λιαστός (passito),

Μετόχι (fattoria del monastero),

Μοναστήρι (monastero),

Ορεινό Κτήμα (tenuta di montagna),

Ορεινοί Αμπελώνες  (vigneto di montagna),

Πύργος (torre).

 

4. ΟΙΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

(pratiche enologiche)

 

Ειδικότερα ως προς τις πρακτικές οινοποίησης ακολουθούνται τα κάτωθι:

(in particolare per quanto riguarda le pratiche di vinificazione si osserva quanto segue:)

 

4.1. Οινοποίηση λευκών οίνων:

(vinificazione vini bianchi)

Η μεταποίηση των σταφυλιών σε γλεύκος και του γλεύκους σε οίνο γίνεται σε οινοποιεία που διαθέτουν κατάλληλες

εγκαταστάσεις για εφαρμογή σύγχρονης τεχνολογίας παραγωγής λευκών οίνων και η θερμοκρασία κατά την αλκοολική

ζύμωση δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 20° C.

(la pigiatura e la vinificazione deve avvenire in cantine che hanno adeguate strutture per l’applicazione di moderne tecnologie per la produzione dei vini bianchi, la vinificazione deve avvenire ad una temperatura non oltre a 20° C.)  

Ο Λευκός Οίνος με Π.Γ.Ε. Μεσσηνία παράγεται μόνον από νωπά σταφύλια των ποικιλι ών:

Ασύρτικο, Λαγόρθι, Ροδίτης, Φιλέρι, Arintho, Chardonnay, Sauvignon blanc και Ugni Blanc σε οποιοδήποτε ποσοστό εκτός από την ποικιλία Ugni Blanc, η οποία συμμετέχει σε ποσοστό μέχρι 20%.

(i vini bianchi della IGP Messinia sono prodotti con le seguenti varietà:

Assyrtiko, Lagorthi, Roditis, Fileri, Arintho, Chardonnay, Sauvignon blanc e Ugni blanc, quest’ultimo non può concorrere per più del 20%)

 

4.2. Οινοποίηση ερυθρών οίνων:

(vinificazione vini rossi)

ερυθρός ξηρός οίνος Π.Γ.Ε. Μεσσηνία

(vino rosso asciutto IGP Messinia)

Ο ερυθρός οίνος ΠΓΕ  Μεσσηνία παράγεται σύμφωνα με την κλασική μέθοδο ερυθράς οινοποίησης για την παραγωγή ερυθρών οίνων.

(il vino rosso della IGP Messinia è prodotto con il metodo classico della vinificazione in rosso)

Ο Ερυθρός οίνος Π.Γ.Ε. Μεσσηνία παράγεται μόνον από νωπά σταφύλια των ποικιλιών:

Φωκιανό, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Carignan, Grenache Rouge, Merlot σε οποιοδήποτε ποσοστό εκτός από την ποικιλία Φωκιανό η οποία συμμετέχει σε ποσοστό μέχρι 20%.

(i vini rossi della IGP Messinia sono prodotti con le seguenti varietà:

Fokiano, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Carignan, Grenache, rouge e Merlot, la varietà Fokiano può concorrere fino al limite del 20%)

 

4.3. Ειδικές οινολογικές πρακτικές

(pratiche enologiche specifiche)

α) Κατά την οινοποίηση του Π.Γ.Ε. Μεσσηνία δύναται να γίνει χρήση της προζυμωτικής κρυοεκχύλισης στη λευκή αλλά και στην ερυθρά οινοποίηση.

(durante la vinificazione della IGP Messinia si può avvalersi della estrazione a freddo pre-fermentativa sia per i vini bianchi che rossi)

Επίσης γίνεται χρήση της τεχνικής της επίπλευσης αλλά και της στατικής με ψύξη για την απολάσπωση των λευκών γλευκών.

(si possono effettuare le tecniche della flottazione e raffreddamento statico per la decantazione dei mosti bianchi)

Γίνεται χρήση επιλεγμένων ζυμομυκήτων αλλά και χρήση θρεπτικών συστατικών όπως θειαμίνης, κυτταρίνης, όξινου φωσφορικού αμμωνίου ή θειïκού αμμωνίου για την ανάπτυξη των ζυμομυκήτων.

(si fa uso di lieviti selezionati e sostanze nutritive come tiamina, cellulosa, solfato di ammonio o solforico)  

Γίνεται χρήση συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών αλλά και διορθωμένου (ανακαθαρισμένου) συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών για την γλύκανση των οίνων.

(per la dolcificazione dei mosti si possono utilizzare mosti concentrati e mosti concentrati rettificati)

Γίνεται χρήση διοξειδίου του άνθρακα, αργού και αζώτου για την δημιουργία αδρανούς ατμόσφαιρας στους οίνους. Επίσης γίνεται χρήση οξυγόνωσης με αέριο οξυγόνο (micromacro) για την ωρίμανση των οίνων.

(si fa uso di anidride carbonica, argon e azoto per creare un atmosfera inerte dei vini, inoltre l’utilizzo di ossigeno per favorire la maturazione del vino)

Γίνεται ψύξη και μετά διήθηση ή φυγοκέντρηση για την τρυγική σταθεροποίηση των οίνων.

(si raffredda il vino, lo si filtra e centrifuga per la stabilizzazione tartarica)

Γίνεται χρήση δρύινων βαρελιών για την ζύμωση επιλεγμένων λευκών οίνων αλλά κυρίως για την ωρίμανση και παλαίωση των ερυθρών οίνων.

(si fa uso di botti di rovere per la fermentazione dei vini bianchi selezionati ma soprattutto per la maturazione e l’affinamento dei vini rossi)

 

β) Η μεταποίηση των σταφυλιών σε σταφυλοπολτό, γλεύκος και του γλεύκους σε οίνο γίνεται σε οινοποιεία τα οποία

διαθέτουν κατάλληλες εγκαταστάσεις για εφαρμογή σύγχρονης τεχνολογίας παραγωγής οίνων ποιότητος.

(la pigiatura e la vinificazione deve avvenire in cantine che hanno adeguate strutture per l’applicazione di moderne tecnologie per la produzione dei vini di qualità) 

 

4.4. Συστήματα μόρφωσης των πρέμνων

(sistemi di coltivazione)

Τα συστήματα μόρφωσης των αμπελώνων είναι γραμμικά και τα κλαδέματα διαμόρφωσης των πρέμνων που συναντάμε είναι: κυπελλοειδές, αμφίπλευρο Royat, μονόπλευρο Royat, μονόπλευρο Guyot.

(i sistemi di allevamento dei ceppi sono lineari con sistemi di potature come: coppa, bilaterale Royat e unilatrale Guyot)

Η συγκομιδή των σταφυλιών γίνεται σε αγροτικά κιβώτια των 20 κιλών.

(per la vendemmia si utilizzano cassette con un contenuto massimo di 20 kg)

 

5. ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

(zone delimitate)

 

Η οριοθετημένη ζώνη παραγωγής οίνων με την ένδειξη ΠΓΕ Μεσσηνία ως περιγραφικού στοιχείου οίνου καθορίστηκε με την Υπουργική Απόφαση αριθ. 340585/1-9-1989 (ΦΕΚ 694/Β/15-9-1989) η οποία τροποποιήθηκε με την Υπουργική Απόφαση αριθ. 316846/29-11-2004 (ΦΕΚ 1850/Β/14-12-2004).

(la zona di produzione della IGP Messinia è stata istituita con decreto ministeriale n. 340585 del 01/09/1989 e modificata con decreto ministeriale n. 316846 del 29/11/2004)

Η οριοθετημένη γεωγραφικά περιοχή, εντός της οποίας παράγονται οίνοι με ΠΓΕ Μεσσηνία περιλαμβάνει τα διοικητικά όρια του Νομού Μεσσηνίας σε υψόμετρο άνω των 50 μέτρων.

(la zona delimitata comprende tutto il territorio dell’unità periferica Messinia ad un’altitudine superiore ai 50 m. slm)

 

Περιφερειακή ενότητα Μεσσηνίας (unità periferica Messinia)

Περιφέρεια Πελοποννήσου (periferia Peloponneso)

 

6. Μέγιστες αποδόσεις

(resa massima)

 

6.1. ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΟΔΟΣΗ (αποδόσεις) ανά εκτάριο:

(resa massima in kg di uva fresca per ettaro)

Η μέγιστη απόδοση ανά εκτάριο (ha) που επιτρέπεται ανέρχεται για τις ερυθρές και λευκές ποικιλίες σε δώδεκα χιλιάδες

(12.000) κιλά νωπά σταφύλια.

(la resa massima di uva fresca per le varietà bianche e rosse è di 12.000 kg/ha)

 

6.2. Μέγιστη απόδοση σε εκατόλιτρα τελικού προϊόντος ανά εκτάριο

(resa massima in prodotto finito in hl/ha)

Η μέγιστη απόδοση ανά εκτάριο (ha) ανέρχεται σε 96 HL για τους ερυθρούς οίνους

και 90 HL για τους λευκούς οίνους.

(la resa massima in prodotto finito è di 96,00 hl/ha per i vini rossi

e di 90,00 hl/ha per i vini bianchi)

 

7. ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΕΣ ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΜΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΑΜΠΕΛΟΥ

(varietà di vite autorizzate)

 

Ο λευκός ξηρός, οίνος Π.Γ.Ε. Μεσσηνία παράγεται από σταφύλια των ποικιλιών 

Ασύρτικο, Λαγόρθι, Ροδίτης, Φιλέρι, Arintho, Chardonnay, Sauvignon blanc και Ugni Blanc σε οποιοδήποτε ποσοστό εκτός από την ποικιλία Ugni Blanc, η οποία συμμετέχει σε ποσοστό μέχρι 20%.

(i vini bianchi della IGP Messinia sono prodotti con le seguenti varietà:

Assyrtiko, Lagorthi, Roditis, Fileri, Arintho, Chardonnay, Sauvignon blanc e Ugni blanc, quest’ultimo non può concorrere per più del 20%)

 

Ο ερυθρός ξηρός, οίνος Π.Γ.Ε. Μεσσηνία παράγεται από σταφύλια των ποικιλιών

Φωκιανό, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Carignan, Grenache Rouge, Merlot σε οποιοδήποτε ποσοστό εκτός από την ποικιλία Φωκιανό η οποία συμμετέχει σε ποσοστό μέχρι 20%.

(i vini rossi della IGP Messinia sono prodotti con le seguenti varietà:

Fokiano, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Carignan, Grenache, rouge e Merlot, la varietà Fokiano può concorrere fino al limite del 20%)

 

8. ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΙΑ

(collegamento con la zona geografica)

 

8.1. Λεπτομέρειες της γεωγραφικής περιοχής

(dettagli della zona geografica):

Α. Ιστορικός δεσμός.

(legame storico)

Η αμπελοκαλλιέργεια στην Μεσσηνία, όπως και σε όλη την Ελλάδα, ήταν γνωστή από την αρχαιότητα.

Στα έπη του Ομήρου υπάρχουν αναφορές διάφορες περιοχές της Μεσσηνίας, οι οποίες μαρτυρούν παράδοση στην παραγωγή κρασιού.

Συγκεκριμένα την περιοχή Μεθώνης Μεσσηνίας (παλαιά Πήδασο) χαρακτηρίζει κατάμεστη από αμπέλια: «….. καλήν

τ’Αίπειαν και Πήδασον αμπελόεσσαν» (Ι στιχ. 152 και 294).

Ακόμα στο γεύμα που παρέθεσε ο βασιλιάς της Πύλου Νέστορας στον Τηλέμαχο, ο Όμηρος αναφέρει ότι οι καλεσμένοι

ήπιαν κρασί μέσα σε χρυσά κύπελλα: «… εν δ’ οίνον έχεεν χρυσσίω δέπαι…» (γ στιχ. 41)

Ο Παυσανίας επίσης στα Μεσσηνιακά αναφέρει ότι ήταν εδώ στη Μεσσηνία και ο Διόνυσος και οι γυναίκες που τον

ακολουθούσαν, αναφώνησαν για πρώτη φορά «Ενοί» (εβίβα) αφού δοκίμασαν το κρασί του τόπου και έδωσαν έτσι όνομα στο βουνό Εύα, που βρίσκεται στην καρδιά του νομού.

Η διονυσιακή λατρεία, στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο κατείχε το κρασί, ήταν γνωστή στο ελληνικό χώρο και ιδιαίτερα

στη Μεσσηνία από τις αναφορές που έγιναν στην Πύλο και αναφέρονται στον 13° π.Χ. αιώνα.

Ένα από τα βασίλεια που τίμησαν περισσότερο τον 10 και 13° π.Χ αιώνα ήταν της Πύλου και στα ανάκτορα του βασιλιά

Νέστορος στις ανασκαφές βρέθηκαν στο Δωμάτιο αναμονής δύο μεγάλοι πίθοι για κρασί για τους επισκέπτες και στο

διπλανό δωμάτιο ήταν αποθήκη τροφίμων με εκατοντάδες κύλικες πάνω σε ξύλινα ράφια όπου αποθήκευαν το λάδι και το κρασί.

Το αμπέλι και το κρασί είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική ζωή της Μεσσηνίας από

την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Από τα λιμάνια της Καλαμάτας, της Κορώνης και της Πύλου γινόταν εξαγωγή των κυριοτέρων προϊόντων της περιοχής: λάδια, κρασιά, σταφίδες.

Ο τρύγος ήταν μεγάλη γιορτή από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα.

Επίσης το άνοιγμα των βαρελιών και η δοκιμή των κρασιών, όπου ο νοικοκύρης πριν δοκιμάσει έχυνε λίγο κρασί από το ποτήρι όπως οι αρχαίοι που κάνανε χοές στους θεούς και την γή για να την ευχαριστήσουν για τα αγαθά που τους προσφέρει και αφού έκανε ευχή να είναι τα αμπέλια, πίνει και προσπαθεί να καταλάβει με την γεύση πόσο το κρασί έχει πετύχει σε γεύση, χρώμα και οσμή.

Ο θεσμός αυτός συνεχίζεται και στις ημέρες μας που σε όλη την Μεσσηνία οργανώνονται εκδηλώσεις και ημερίδες όπου

προβάλλεται το κρασί και πόσο αυτό συνδέεται με την πολιτιστική παράδοση του τόπου.

 

Β. Πολιτιστικός, κοινωνικός και οικονομικός δεσμός.

legame culturale, sociale ed economico)

Το κρασί είναι ένα ποτό με έντονη συμβολική αξία, στενά συνδεδεμένο με την εορταστική διάθεση.

Το κρασί μας χαλαρώνει, βοηθά την δημιουργία ευχάριστου κλίματος στην πορεία, μας φτιάχνει την διάθεση.

Είναι το τέλειο αγχολυτικό.

Δύο ποτηράκια την ημέρα ευφραίνουν την ανθρώπινη καρδιά, διατείνεται ο βασιλιάς Δαβίδ στην περίφημη ρήση του.

Οι επιστήμονες σήμερα συμπληρώνουν πως την προστατεύουν επί πλέον και από την στεφανιαία νόσο και άλλες σύγχρονες ασθένειες του Γενικού κόσμου.

Στις παραδοσιακά αμπελουργικές χώρες, η συμβολική αξία του κρασιού έχει ενσωματωθεί στην Εθνική τους κουλτούρα και αυτό μεταφράζεται σε σημαντική κατανάλωσή του.

Αντίθετα στις χώρες που το αγνοούν, η έννοια του κρασιού ως σύμβολο δεν υπάρχει στην πολιτιστική τους κληρονομιά και η κατανάλωσή του είναι ελάχιστη.

 

Γ. Γεωγραφικό περιβάλλον και γεωγραφική προέλευση.

(ambiente ed origine geografica)

Οι παράγοντες που προσδίδουν την άριστη ποιότητα στην πρώτη ύλη του Μεσσηνιακού Τοπικού Οίνου, καθώς επίσης και στα χαρακτηριστικά του παραγόμενου οίνου, είναι:

- ο συνδυασμός του άριστου κλίματος της περιοχής (μεγάλη περίοδος ηλιοφάνειας, άριστο ύψος βροχοπτώσεων περίπου

600 mm, κτλ),

- ο ήπιος χειμώνας και το εκτεταμένο θερμό καλοκαίρι

- τα ιδανικά εδάφη της περιοχής για την άριστη ανάπτυξη των αμπελιών ,

- οι μέτριας έντασης άνεμοι και το λοφώδες της περιοχής,

- ο άριστος φωτισμός και αερισμός των αμπελώνων, (στοιχεία που καθορίζουν την άριστη ποιότητα του παραγόμενου

οίνου), συντελούν ώστε το παραγόμενο κρασί να είναι πλούσιο σε χρωστικές και αρώματα , με έντονο χρωματισμό και

ευχάριστη γεύση,

- τα ελαφρά ασβεστολιθικά εδάφη με το ουδέτερο προς αλκαλικό pH,

- οι ικανοποιητικές συγκεντρώσεις φωσφόρου, καλίου, βορίου κ.α, επηρεάζουν τα μέγιστα, ώστε το κρασί να είναι πλούσιο σε αρωματικές ουσίες.

- οι ιδιαίτερες καλλιεργητικές φροντίδες των αγροτεμαχίων, με σεβασμό στο περιβάλλον και με τις ελάχιστες δυνατές

επεμβάσεις,

- ο μικρός κλήρος, που επιτρέπει στους παραγωγούς την περιποίηση των αγροτεμαχίων τους με ιδιαίτερη φροντίδα,

- η σχολαστική διαδικασία της συγκομιδής των σταφυλιών στο σωστό βαθμό ωρίμανσης, και

- οι άριστες συνθήκες επεξεργασίας των σταφυλιών για την παραγωγή του οίνου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η σχέση των παραγωγών με τον αμπελώνα είναι ιδιαίτερη, και η περιποίηση και η φροντίδα των

αμπελώνων, τα προικίζει με συναισθηματική αξία σε σχέση με άλλες σοδειές.

Η καλλιέργεια των αμπελώνων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το νοικοκυριό.

Η καλλιέργεια της γης χαρακτηρίζεται από αισθητικές, οπτικές αξίες, όσο και από λειτουργικές, οικονομικές αξίες.

Το καλοφτιαγμένο χωράφι πιστοποιεί το στάτους και τα πρότυπα του νοικοκυριού στο οποίο ανήκει.

Αντίθετα, τα εγκαταλελειμμένα κομμάτια της άλλοτε καλλιεργούμενης γης εξισώνονται με τον θάνατο, τη μετανάστευση και την καταστροφή του νοικοκυριού.

Στο νομό Μεσσηνίας ο αγροτικός τομέας παραμένει και σήμερα σημαντικός για την οικονομία του τόπου.

Η αμπελοκαλλιέργεια εξακολουθεί να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζωή των κατοίκων του Νομού, αποτελώντας χειμερινή και καλοκαιρινή ασχολία τους.

Το σταφύλι αποτελεί βασικό συστατικό της διατροφής τους, κυρίαρχο σύμβολο ιδιοκτησίας της γης, ευλογημένος καρπός από τα σπλάχνα της.

Η ζήτηση του προϊόντος και φήμη του, ανάγει την καλλιέργεια των αμπελώνων για την παραγωγή οίνου , σε κύριο τομέα παραγωγής του Νομού Μεσσηνίας, διαδραματίζοντας ένα εξέχοντα ρόλο στην τοπική οικονομία και ειδικότερα στη

διαμόρφωση του τοπικού Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.

 

8.2. Λεπτομέρειες του προϊόντος

(caratteristiche del prodotto)

Στο νομό Μεσσηνίας καλλιεργούνται 30.691 στρέμματα με αμπέλια (στοιχεία αμπελουργικού μητρώου Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) Παράρτημα ΙΙΙ, που η πλειοψηφία των βρίσκεται στην νότια και δυτική πλευρά του νομού.

Η αύρα του Ιονίου και του Αιγαίου Πελάγους δροσίζει τους αμπελώνες και έρχεται αρωγός στις τόσο πρόσφορες

κλιματολογικές συνθήκες να γίνουν ιδανικές για την καλλιέργεια της αμπέλου και να συμβάλουν στην καλύτερη ωρίμανση των σταφυλιών, στην καλλίτερη σύσταση αυτών στο στάδιο της «τεχνολογικής ωρίμανσης» (οξύτητα, χρώμα, αρωματικές ουσίες, σάκχαρα, κ.λ.π.) που δίνουν οίνους εξαιρετικής ποιότητας.

Επιπλέον ο συνδυασμός αυτών των κλιματικών συνθηκών, με την ποικιλία των εδαφών της περιοχής, τις καλλιεργούμενες ποικιλίες αμπέλου, τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές φροντίδες της αμπέλου και τις οινοποιητικές τεχνικές, συμβάλουν στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των οίνων Π.Γ.Ε

 

8.3. Αιτιώδης αλληλεπίδραση

(interazioni causali)

Η μοναδικότητα των οίνων με ΠΓΕ Μεσσηνίας, όπως αναφέρεται λεπτομερώς στις ανωτέρω υποενότητες οφείλεται στα

ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής (έδαφος, κλίμα, επίδραση των ανέμων) σε συνδυασμό με τις καλλιεργούμενες

ποικιλίες και τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές τεχνικές.

 

9. ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

(requisiti applicabili)

 

9.1. Απαιτήσεις  Εθνικής Νομοθεσίας

(requisiti legislazione nazionale)

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 392169/20-10-1999 «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «Τοπικός Οίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου»(ΦΕΚ1985/Β/8-11-1999) όπως τροποποιήθηκε με την με την αριθ. 321813/ 29-08-2007ΚΥΑ (ΦΕΚ1723/Β/29-08-2007)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340585/01.09.1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Μεσσηνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 694/B/15.09.1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316546/29.11.2004 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340585/01.09.1989 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Μεσσηνίας » (ΦΕΚ 1850/Β/14.12.2004).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 280557/2005 «Καθορισμός του χρόνου ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση των τοπικών οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818/Β/15.06.2005).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 398581/27-9-2001 « Καθορισμός λεπτομερειών εφαρμογής του Καν(ΕΚ) 1282/2001 της Επιτροπής όσον αφορά τις πληροφορίες για την αναγνώριση των προϊόντων και την παρακολούθηση της αγοράς στον αμπελοοινικό τομέα και για την τροποποίηση του Καν(ΕΚ) 1623/2000» (ΦΕΚ 1293/Β/8.10.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 285870/1.9.2004 «Καθορισμός των αναγκαίων συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής  του Καν(ΕΚ) 884/2001 της Επιτροπής σχετικά με τα συνοδευτικά έγγραφα μεταφοράς των αμπελοοινικών προϊόντων και των βιβλίων που πρέπει να τηρούνται στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1372/Β/ 8.9.2004) όπως τροποποιήθηκε με την αριθ. 317456/4.11.2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1571/Β/14.11.2005).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 388052/8.8.2001 «Εφαρμογή του Καν(ΕΚ) 2729/00 της Επιτροπής σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής όσον αφορά τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1089/Β/ 21.8.2001).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235309/7.2.2002 «Έγκριση παραδοσιακών ενδείξεων οίνων» (ΦΕΚ 179/Β/19.2.2002) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 352347/6670/1.9.1987 «Περί γενικών κανόνων χρήσης της ένδειξης «Κάβα» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιων  οίνων» (ΦΕΚ 512/Β/22.9.1987) όπως τροποποιήθηκε με την  αριθ. 280580/21.6.2005 ΚΥΑ «Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 326182/6268/1988 κοινής υπουργικής απόφασης «περί των γενικών κανόνων χρήσης των ενδείξεων «RESERVE» (επιλεγμένος) και «GRANDE RESERVE» (ειδικά επιλεγμένος) ως περιγραφικών στοιχείων οίνων ονομασίας προέλευσης) καθώς και της υπ’ αριθμ. 352347/6670/1987 κοινής υπουργικής απόφασης «περί των γενικών κανόνων χρήσης της ένδειξης «Κάβα» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιων οίνων» (ΦΕΚ 875/Β/28.6.2005)

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ.336927/10.3.1999 «Καθορισμός προϋποθέσεων χρήσης της ένδειξης «όνομα αμπελουργικής εκμετάλλευσης ή ομάδας αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων»στις ετικέτες των Ελληνικών οίνων»(ΦΕΚ 420/Β/20.4.1999)

 

9.2. Παρέκκλιση από την παραγωγή στην οριοθετημένη περιοχή

(riferimento della produzione nella zona delimitata)

A) Νομικό πλαίσιο: Κοινοτική Νομοθεσία

(legislazione comunitaria)

Στο άρθρο 6 παράγραφος 4 του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής «για τον καθορισμό ορισμένων  λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, τις παραδοσιακές ενδείξεις, την επισήμανση και την παρουσίαση ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα

 

Β) Νομικό πλαίσιο: Εθνική Νομοθεσία

(legislazione nazionale)

Στην αριθμ .392169/20-10-1999 Κοινή Υπουργική Απόφαση «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «Τοπικός Οίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου» (ΦΕΚ 1985/Β/8-11-99) όπως τροποποιήθηκε με την αριθμ. 321813/29-8-2007 ΚΥΑ , στο άρθρο 4 στοιχείο γ) αναφέρεται:

οι επιτραπέζιοι οίνοι που δικαιούνται τη χρήση του όρου «Τοπικός Οίνος» με γεωγραφική ένδειξη επαρχίας, νομού ή αμπελουργικής περιοχής μικρότερης του νομού, παράγονται σε οινοποιεία που βρίσκονται μέσα στο νομό ή σε όμορους νομούς.

 

9.3. Πρόσθετες διατάξεις που αφορούν στην επισήμανση των οίνων

(disposizioni supplementari inerenti all’etichettatura dei vini)

 

A) Νομικό πλαίσιο: Κοινοτική Νομοθεσία

(quadro giuridico, legislazione comunitaria)

Στο άρθρο 66 παράγραφοι 1, 2 και 6 του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής «για τον καθορισμό ορισμένων λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, τις παραδοσιακές ενδείξεις, την επισήμανση και την παρουσίαση ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα.

 

B) Νομικό πλαίσιο: Εθνική Νομοθεσία

(quadro giuridico legislazione nazionale)

Στην αριθμ. 280557/9-6-2005 υπουργική απόφαση «Καθορισμός του χρόνου ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση των οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818Β/15-6-2005), στο άρθρο 3 και 4 αναφέρονται οι προϋποθέσεις για τη χρήση των παρακάτω ενδείξεων:

 

- ΝΕΟΣ ΟΙΝΟΣ ή ΝΕΑΡΟΣ ΟΙΝΟΣ (vino nuovo, novello);

- ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΩΡΙΜΑΣΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (maturato in botti);

- ΠΑΛΑΙΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΠΑΛΑΙΩΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (invecchiato in botti)

- ΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΣΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ

(vinificato ed affinato in botti)

- ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (vinificato in botti).

 

9.4. Αναγραφή στην επισήμανση του έτους συγκομιδής

(indicazione dell’annata di vendemmia)

Εθνική Νομοθεσία

Legislazione nazionale)

Στην περίπτωση χρήσης της ένδειξης «ΝΕΟΣ ΟΙΝΟΣ» ή «ΝΕΑΡΟΣ ΟΙΝΟΣ» στην επισήμανση των οίνων είναι υποχρεωτική η αναγραφή του έτους συγκομιδής των σταφυλιών όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παρ.2 της αριθμ. 280557/9-6-2005 υπουργικής απόφαση «Καθορισμός του χρόνου, ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση, των οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818/Β/15-6-2005).

(nell’utilizzo dei termini “vino nuovo o vino novello” è obbligatorio indicare l’annata della vendemmia come da Decreto n. 280557 del 09/06/2005)

 

9.5. Παραδοσιακές Ενδείξεις

(menzioni tradizionali)

Παραδοσιακές ενδείξεις σύμφωνα με την αριθμ 235309/7-2-2002 Υπουργική Απόφαση «Έγκριση παραδοσιακών ενδείξεων οίνων» οι οποίες συνδέονται με την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη.

Σύμφωνα με την ανωτέρω Υπουργική Απόφαση οι παραδοσιακές ενδείξεις που μπορούν να χρησιμοποιούνται στην επισήμανση των οίνων με Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (Π.Γ.Ε.) Μεσσηνίας είναι οι παρακάτω:

 

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de blancs,

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de noir,

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΩΠΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ Η ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΓΚΡΙΖΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de gris (vino bianco da uve rosse),

ΚΟΚΚΙΝΕΛΙ / kokineli (vino rosato color cocciniglia),

ΟΙΝΟΣ ΛΟΦΩΝ / Vin de collines,

ΟΙΝΟΣ ΠΛΑΓΙΩΝ / Vin de coteaux,

 

10. ΕΛΕΓΧΟΙ

(controlli)

 

10.1. Οι έλεγχοι πραγματοποιούνται με βάσει τις παρακάτω διατάξεις:

(la verifica è basata sulle seguenti disposizioni)

- Υπουργική απόφαση αριθ. 388052/8.8.2001 «Εφαρμογή του Καν(ΕΚ) 2729/00 της Επιτροπής σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής όσον αφορά τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1089/Β/ 21.8.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 392169/20-10-1999 «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «ΤοπικόςΟίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου»(ΦΕΚ1985/Β/8-11-1999) όπως τροποποιήθηκε με την με την αριθ. 321813/ 29-08-2007ΚΥΑ (ΦΕΚ1723/Β/29-08-2007).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340585/01.09.1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Μεσσηνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 694/B/15.09.1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316546/29.11.2004 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340585/01.09.1989 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Μεσσηνίας » (ΦΕΚ 1850/Β/14.12.2004).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 398581/27-9-2001 « Καθορισμός λεπτομερειών εφαρμογής του Καν(ΕΚ) 1282/2001 της Επιτροπής όσον αφορά τις πληροφορίες για την αναγνώριση των προϊόντων και την παρακολούθηση της αγοράς στον αμπελοοινικό τομέα και για την τροποποίηση του Καν(ΕΚ) 1623/2000» (ΦΕΚ 1293/Β/8.10.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 285870/1.9.2004 «Καθορισμός των αναγκαίων συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής  του Καν(ΕΚ) 884/2001 της Επιτροπής σχετικά με τα συνοδευτικά έγγραφα μεταφοράς των αμπελοοινικών προϊόντων και των βιβλίων που πρέπει να τηρούνται στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1372/Β/ 8.9.2004) όπως τροποποιήθηκε με την αριθ. 317456/4.11.2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1571/Β/14.11.2005).

 

10.2. Διαδικασία διεξαγωγής των ελέγχων:

(procedure per lo svolgimento delle ispezioni)

Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που ενδιαφέρονται να παράγουν τον συγκεκριμένο οίνο ΠΓΕ δηλώνουν στην αρμόδια Διεύθυνση, δεκαπέντε μέρες (15) προ του τρυγητού την ημερομηνία που θα αρχίσουν να παραλαμβάνουν σταφυλές για το σκοπό αυτό.

Στα ζυγολόγια ή τιμολόγια που εκδίδονται από τους οινοπαραγωγούς κατά την παραλαβή των σταφυλιών που προορίζονται για τον συγκεκριμένο οίνο ΠΓΕ  αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του αμπελουργού, η ποικιλία της αμπέλου, ο κωδικός αριθμός του αμπελοτεμαχίου του Αμπελουργικού Μητρώου καθώς και ο δείκτης διαθλάσεως του γλεύκους σταφυλιών.

Τα στελέχη των ζυγολογίων ή τιμολογίων αυτών φυλάσσονται επί πέντε έτη και επιδεικνύονται σε κάθε ζήτηση των αρμόδιων οργάνων ελέγχου.

Οι ανωτέρω οίνοι που διατίθενται συσκευασμένοι/εμφιαλωμένοι στην κατανάλωση, φέρουν υποχρεωτικά τυπωμένο επί της ετικέτας, με ευθύνη του συσκευαστή/εμφιαλωτή, ως στοιχείο ελέγχου, ειδικό κωδικό αριθμό, ο οποίος περιλαμβάνει τα γράμματα ME, στη συνέχεια εξαψήφιο αριθμό και μετά, τα δυο τελευταία ψηφία του έτους παραγωγής.

Οι ειδικοί κωδικοί αριθμοί χορηγούνται από τη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής της περιοχής (πρώην Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης) όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις συσκευασίας/εμφιάλωσης  μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου και αφού προηγηθεί ο σχετικός έλεγχος.

 

10.3. Αρχές ελέγχου.

(autorità di controllo)

Υπουργείο: Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Διεύθυνση: Μεταποίησης-Τυποποίησης & Ποιοτικού Ελέγχου

Τμήμα: Οίνου και Αλκοολούχων Ποτών

Διεύθυνση:  Αχαρνών 2, Αθήνα, Τ.Κ. GR-101 76

Τηλ.: 210 - 212 4171, 210 - 212 4287, 210-2124289

Fax: 210 - 52 38 337

 

e-mail: ax2u249@minagric.gr,ax2u086@minagric.gr,ax2u172@minagric.gr

Πελοπόννησος

Peloponnese

T.O.

τοπικός οίνος

(vino regionale)

Π.Γ.Ε. (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη)

P.G.E. (indicazione geografica protetta)

Υφιστάμενες ονομασίες οίνωνΤεχνικός φάκελος

(denominazioni dei vini esistenti – documentazione tecnica)

Υπουργική Απόφαση αριθ. 340577/01-09-1989

Υπουργική Απόφαση αριθ. 380238/31-07-2000

(fonte Minagr.gr.)

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

(specifiche del prodotto)

(ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) 1234/2007 ΑΡΘΡΟ 118 γ, ΠΑΡ/ΦΟΣ 2).

Πελοπόννησος (el)

Peloponnese (en)

Π.Γ.Ε. (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη)

P.G.E. (indicazione geografica protetta)

 

 

1. ΟΝΟΜΑ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ

(denominazione da registrare)

 

Όνομα προς καταχώρηση: Πελοπόννησος

Ισοδύναμος Όρος: Peloponnese

 

1.1. ΚΑΤΗΓΟΡΊΕΣ ΑΜΠΕΛΟΟΙΝΙΚΏΝ ΠΡΟΪΌΝΤΩΝ:

(categorie dei prodotti)

Ο οίνος Π.Γ.Ε.  Πελοπόννησος (Peloponnese) ανήκει στην κατηγορία 1, 8.

Αμπελοοινικών Προϊόντων του παραρτήματος ΧΙβ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007.

1. Οίνος (vino)

8. Οίνος ημιαφρώδης (vino frizzante)

 

1.2.  Τύποι οίνων

(tipi di vino)

Οίνος λευκός ξηρός (vino bianco secco)

Οίνος λευκός ημίξηρος (vino bianco semisecco)

Οίνος λευκός ημίγλυκος (vino bianco amabile)

Οίνος λευκός γλυκός (vino bianco dolce)

Οίνος Ερυθρός ξηρός (vino rosso asciutto)

Οίνος Ερυθρός ημίξηρος (vino rosso semisecco)

Οίνος Ερυθρός ημίγλυκος (vino rosso amabile)

Οίνος Ερυθρός γλυκός (vino rosso dolce)

Οίνος Ερυθρωπός ξηρός (vino rosato secco)

Οίνος Ερυθρωπός ημίξηρος (vino rosato semisecco)

Οίνος Ερυθρωπός ημίξηρος (vino rosato amabile)

Οίνος Ερυθρωπός γλυκός (vino rosato dolce)

Οίνος λευκός ημιαφρώδης ξηρός (vino frizzante bianco secco)

Οίνος λευκός ημιαφρώδης ημίξηρος (vino frizzante bianco semisecco)

Οίνος λευκός ημιαφρώδης ημίγλυκος (vino frizzante bianco amabile)

Οίνος ερυθρωπός ημιαφρώδης ξηρός (vino frizzante rosato secco)

Οίνος ερυθρωπός ημιαφρώδης ημίξηρος (vino frizzante rosato semisecco)

Οίνος ερυθρωπός ημιαφρώδης ημίγλυκος (vino frizzante rosato amabile)

 

2. ΠΕΡΙΓΡΑΦΉ ΤΟΥ ΟΊΝΟΥ (Ή ΤΩΝ ΟΊΝΩΝ):

(descrizione del vino e dei vini)

 

Οίνος Κατηγορίας 1

(vino, categoria 1)

 

Α. ΟΙΝΟΣ ΛΕΥΚΟΣ

(vini bianchi)

1. Οίνος λευκός ξηρός

(vino bianco secco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λευκοκίτρινο λαμπερό χρώμα.

(colore giallastro luminoso)

Ντελικάτα και ζωηρά αρώματα λουλουδιών με νότες εσπεριδοειδών και κίτρινων  φρούτων.

(profumo delicato di fiori e sentori di agrumi e frutta a polpa gialla)

Στόμα με φρουτώδη φρεσκάδα και ευχάριστη δροσιά

(sapore piacevole freschezza fruttata)

 

2.Οίνος λευκός ημίξηρος

(vino bianco semisecco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λευκοκίτρινο λαμπερό χρώμα.

(colore giallastro luminoso)

Ντελικάτα και ζωηρά αρώματα λουλουδιών με νότες εσπεριδοειδών και κίτρινων  φρούτων.

(profumo delicato di fiori e sentori di agrumi e frutta a polpa gialla)

Στόμα με φρουτώδη φρεσκάδα και ευχάριστη δροσερή γλυκύτητα.

(sapore piacevole dolcezza e freschezza fruttata)

 

3. Οίνος λευκός ημίγλυκος

(vino bianco amabile)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l**;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λευκοκίτρινο λαμπερό χρώμα.

(colore giallastro luminoso)

Ντελικάτα και ζωηρά αρώματα λουλουδιών με νότες εσπεριδοειδών και κίτρινων  φρούτων.

(profumo delicato di fiori e sentori di agrumi e frutta a polpa gialla)

Στόμα με φρουτώδη φρεσκάδα, ευχάριστη δροσιά και γλυκιά επίγευση.

(sapore piacevole freschezza fruttata e retrogusto dolce)

 

4. Οίνος λευκός γλυκός

(vino bianco dolce)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  45,00g/l;

(zuccheri residui totali minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λευκοκίτρινο λαμπερό χρώμα.

(colore giallastro luminoso)

Ντελικάτα και ζωηρά αρώματα λουλουδιών με νότες εσπεριδοειδών και κίτρινων  φρούτων.

(profumo delicato di fiori e sentori di agrumi e frutta a polpa gialla)

Στόμα γλυκό με φρουτώδη φρεσκάδα, ευχάριστη δροσιά και μακρά επίγευση.

(sapore dolce, piacevole freschezza fruttata e retrogusto persistente)

 

Β. ΟΙΝΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ

(vini rossi)

 

1. Οίνος Ερυθρός ξηρός

(vino rosso asciutto)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 150 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό πορφυρό χρώμα.

(colore viola brillante)

Αρώματα γλυκών μπαχαρικών, δαμάσκηνου και φραγκοστάφυλου.

(profumo aromi di spezie dolci, prugna e ribes nero)

Στρογγυλό ισορροπημένο στόμα  με ζωντάνια και φρούτο

(sapore equilibrato, rotondo, fruttato e vivace)

 

2. Οίνος Ερυθρός ημίξηρος

(vino rosso semisecco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

(zuccheri residui totali minimio massimi)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massimo)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό πορφυρό χρώμα.

(colore viola brillante)

 Αρώματα γλυκών μπαχαρικών, δαμάσκηνου και φραγκοστάφυλου.

(profumo aromi di spezie dolci, prugna e ribes nero)

Στρογγυλό ισορροπημένο στόμα  με ζωντάνια, φρούτο και ευχάριστη γλυκύτητα.

(sapore equilibrato, rotondo, fruttato e una piacevole dolcezza)

 

3. Οίνος Ερυθρός ημίγλυκος

(vino rosso amabile)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό πορφυρό χρώμα.

(colore viola brillante)

Αρώματα γλυκών μπαχαρικών, δαμάσκηνου και φραγκοστάφυλου.

(profumo aromi di spezie dolci, prugna e ribes nero)

Στρογγυλό ισορροπημένο στόμα  με ζωντάνια και φρούτο. Μακρά γλυκιά επίγευση.

(sapore equilibrato, rotondo, fruttato e vivacità, retrogusto dolce e persistente)

 

4. Οίνος Ερυθρός γλυκός

(vino rosso dolce)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  45,00;

(zuccheri residui totali minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό πορφυρό χρώμα.

(colore viola brillante)

Αρώματα γλυκών μπαχαρικών, δαμάσκηνου και φραγκοστάφυλου.

(profumo aromi di spezie dolci, prugna e ribes nero)

Στρογγυλό ισορροπημένο και γλυκό στόμα  με ζωντάνια και φρούτο. Μακρά επίγευση.

(sapore equilibrato, dolce, fruttato e vivace, retrogusto persistente)

 

Γ. ΟΙΝΟΣ ΕΡΥΘΡΩΠΟΣ

(vino rosato)

 

1. Οίνος Ερυθρωπός ξηρός

(vino rosato secco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό ροζέ  χρώμα.

(colore rosa brillante)

Ελκυστικές ευωδίες τριαντάφυλλου συνδυασμένες  με αρώματα φράουλας, ροδιού, κερασιού και νύξεις μπανάνας.

(profumo aromi attraenti di rosa in combinazione con fragola, melograno, ciliegia e sentori di banana)

Απαλό στόμα με δομή και ιδιαίτερες γεύσεις καραμέλας κα φρούτων.

(sapore strutturato, morbido con note particolari di caramello e frutta)

 

2. Οίνος Ερυθρωπός ημίξηρος

(vino rosato semisecco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό ροζέ  χρώμα.

(colore rosa brillante)

Ελκυστικές ευωδίες τριαντάφυλλου συνδυασμένες  με αρώματα φράουλας, ροδιού, κερασιού και νύξεις μπανάνας.

(profumo aromi attraenti di rosa in combinazione con fragola, melograno, ciliegia e sentori di banana)

Απαλό στόμα με δομή, δροσιστική γλυκύτητα και ιδιαίτερες γεύσεις καραμέλας κα φρούτων.

(sapore strutturato, morbido, dolcezza piacevole, con note particolari di caramello e frutta)

 

3. Οίνος Ερυθρωπός ημίγλυκος

(vino rosato amabile)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό ροζέ  χρώμα.

(colore rosa brillante)

Ελκυστικές ευωδίες τριαντάφυλλου συνδυασμένες  με αρώματα φράουλας, ροδιού, κερασιού και νύξεις μπανάνας.

(profumo aromi attraenti di rosa in combinazione con fragola, melograno, ciliegia e sentori di banana)

Απαλό στόμα με δομή και ιδιαίτερες γεύσεις καραμέλας κα φρούτων. Μακρά γλυκιά επίγευση.

(sapore strutturato, morbido, con note particolari di caramello e frutta, retrogusto dolce e persistente)

 

4. Οίνος Ερυθρωπός γλυκός

(vino rosato dolce)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  45,00g/l;

(zuccheri residui totali minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό ροζέ  χρώμα.

(colore rosa brillante)

Ελκυστικές ευωδίες τριαντάφυλλου συνδυασμένες  με αρώματα φράουλας, ροδιού, κερασιού και νύξεις μπανάνας.

(profumo aromi attraenti di rosa in combinazione con fragola, melograno, ciliegia e sentori di banana)

Απαλό στόμα με δομή και ιδιαίτερες γεύσεις καραμέλας κα φρούτων. Μακρά γλυκιά επίγευση.

(sapore strutturato, morbido, con note particolari di caramello e frutta, retrogusto dolce e persistente)

 

Οίνος ημιαφρώδης Κατηγορίας 8

(vino frizzante categoria 8)

 

1. Οίνος λευκός ημιαφρώδης ξηρός

(vino frizzante bianco secco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 7,50%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Ελάχιστος ολικός αλκοολικός τίτλος: 10,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 - Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1.08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Υπέρπιεση στη φιάλη: 1  έως  2,5 bar;

(sovrappressione in bottiglia minima e massima)

- Περιεκτικότητα των οίνων σε διοξείδιο του θείου (ολικό): 200mg/L

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ένα bubbly  κρασί με κιτρινόξανθες  ανταύγειες, κομψό, ζωντανό, με φρουτώδη αρώματα  εσπεροειδών, βερίκοκου  και ροδάκινου , σε φόντο  μεθυστικό τριαντάφυλλου  με νύξεις γιασεμιού

(vino frizzante di colore giallo con riflessi citrini, profumo elegante con note di agrumi, albicocca e pesca, su fondo inebriante di rosa e gelsomino)

 

2. Οίνος λευκός ημιαφρώδης ημίξηρος

(vino frizzante bianco semisecco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 7,50%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Ελάχιστος ολικός αλκοολικός τίτλος: 10,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

 (zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 - Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1.08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Υπέρπιεση στη φιάλη: 1  έως  2,5 bar;

(sovrappressione in bottiglia minima e massima)

- Περιεκτικότητα των οίνων σε διοξείδιο του θείου (ολικό): 250mg/L

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ένα bubbly κρασί με κιτρινόξανθες  ανταύγειες, κομψό, ζωντανό, με φρουτώδη αρώματα  εσπεροειδών, βερίκοκου  και ροδάκινου , σε φόντο  μεθυστικό τριαντάφυλλου  με νύξεις γιασεμιού

(vino frizzante di colore giallo con riflessi citrini, profumo elegante con note di agrumi, albicocca e pesca, su fondo inebriante di rosa e gelsomino)

 

3. Οίνος λευκός ημιαφρώδης ημίξηρος

(vino frizzante bianco amabile)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 7,50%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Ελάχιστος ολικός αλκοολικός τίτλος: 10,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l;

 (zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 - Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1.08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Υπέρπιεση στη φιάλη: 1  έως  2,5 bar;

(sovrappressione in bottiglia minima e massima)

- Περιεκτικότητα των οίνων σε διοξείδιο του θείου (ολικό): 250mg/L

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ένα bubbly  κρασί με κιτρινόξανθες  ανταύγειες, κομψό, ζωντανό, με φρουτώδη αρώματα  εσπεροειδών, βερίκοκου  και ροδάκινου , σε φόντο  μεθυστικό τριαντάφυλλου  με νύξεις γιασεμιού

(vino frizzante di colore giallo con riflessi citrini, profumo elegante con note di agrumi, albicocca e pesca, su fondo inebriante di rosa e gelsomino)

 

4. Οίνος ερυθρωπός ημιαφρώδης  ξηρός

(vino rosato frizzante secco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 7,50%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 - Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1.08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Υπέρπιεση στη φιάλη: 1  έως  2,5 bar;

(sovrappressione in bottiglia minima e massima)

- Περιεκτικότητα των οίνων σε διοξείδιο του θείου (ολικό): 200mg/L

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ένα bubbly κρασί  με ελκυστικό ροζέ χρώμα, γοητευτικά αρώματα φράουλας, ροδιού και τριαντάφυλλου.

(vino frizzante di color rosa, aromi fragranti di fragola, melograno e rosa)

Απαλό  στόμα με δομή  και ιδιαίτερη γεύση καραμέλας  και φρούτων

(struttura morbida con note di caramello e frutta)

 

5. Οίνος ερυθρωπός ημιαφρώδης ημίξηρος

(vino rosato frizzante semisecco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 7,50%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 - Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1.08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Υπέρπιεση στη φιάλη: 1  έως  2,5 bar;

(sovrappressione in bottiglia minima e massima)

- Περιεκτικότητα των οίνων σε διοξείδιο του θείου (ολικό): 250mg/L

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ένα bubbly κρασί  με ελκυστικό ροζέ χρώμα, γοητευτικά αρώματα φράουλας, ροδιού και τριαντάφυλλου.

(vino frizzante di color rosa, aromi fragranti di fragola, melograno e rosa)

Απαλό  στόμα με δομή  και ιδιαίτερη γεύση καραμέλας  και φρούτων 

(struttura morbida con note di caramello e frutta)

 

6. Οίνος ερυθρωπός ημιαφρώδης ημίγλυκος

(vino rosato frizzante amabile)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 7,50% Vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Ελάχιστος ολικός αλκοολικός τίτλος: 10,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l;

 (zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 - Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1.08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Υπέρπιεση στη φιάλη: 1  έως  2,5 bar;

(sovrappressione in bottiglia minima e massima)

- Περιεκτικότητα των οίνων σε διοξείδιο του θείου (ολικό): 250mg/L

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ένα bubbly κρασί  με ελκυστικό ροζέ χρώμα, γοητευτικά αρώματα φράουλας, ροδιού και τριαντάφυλλου.

(vino frizzante di color rosa, aromi fragranti di fragola, melograno e rosa)

Απαλό  στόμα με δομή  και ιδιαίτερη γεύση καραμέλας  και φρούτων 

(struttura morbida con note di caramello e frutta)

 

*όταν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα υπερβαίνει τα 4,00 g/l  ισχύουν οι προϋποθέσεις του Παραρτήματος XIV του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής

**όταν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα υπερβαίνει τα 12,00 g/l  ισχύουν οι προϋποθέσεις του Παραρτήματος XIV του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής

*** όταν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα είναι τουλάχιστον ίση με 5,00 g/l

 

3. Παραδοσιακές ενδείξεις

 

Παραδοσιακές ενδείξεις, σύμφωνα με το άρθρο 118κα παράγραφος 1, οι οποίες συνδέονται με την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη.

Σύμφωνα με το άρθρο 40 του κανονισμού  (ΕΚ) αριθ. 607/2009 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει από τον Καν(ΕΚ) 670/2011 της Επιτροπής  και όπως έχουν οριστεί και καταχωρηθεί στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων «E-Bacchus», οι παραδοσιακές ενδείξεις που μπορούν να χρησιμοποιούνται και να προστατεύονται για την Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (Π.Γ.Ε.) Πελοπόννησος  και με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις της Κοινοτικής και Εθνικής νομοθεσίας, είναι οι εξής:

 

Τοπικός Οίνος στη θέση των ΠΓΕ

(vino regionale al posto di IGP)

 

Αγρέπαυλη (edificio storico),

Αμπέλι (vigna),

Αμπελώνας (ες) (vigneto/i),

Αρχοντικό (palazzo),

Κάβα (invecchiato),

Κάστρο (castello),

Κτήμα (tenuta, proprietà),

Λιαστός (passito),

Μετόχι (fattoria del monastero),

Μοναστήρι (monastero),

Ορεινό Κτήμα (tenuta di montagna),

Ορεινοί Αμπελώνες  (vigneto di montagna),

Πύργος (torre).

 

Σύμφωνα με την εθνική Νομοθεσία (Υπουργική Απόφαση αριθ.321813/29-8-2007 (ΦΕΚ 1723/Β29-8-2007) το δικαίωμα χρήσης του όρου ΠΓΕ Πελοπόννησος    αναγνωρίζεται για οίνο ο οποίος προέρχεται από:

(secondo la normativa nazionale, decreto n. 321813 del 29/08/2007, la menzione IGP Peloponneso è riconosciuta al vino proveniente da:)

α) Οίνο με Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (ΠΓΕ) που παράγεται στο αμπελουργικό διαμέρισμα   της Πελοποννήσου,

(a) vino IGP prodotto nei vigneti del distretto del Peloponneso)

β) Ανάμιξη οίνων με ΠΓΕ νομού ή περιοχής μεγαλύτερης ή μικρότερης νομού που βρίσκονται μέσα στην  αμπελουργική ζώνη της Πελοποννήσου,

(b) dalla miscelazione di vini IGP di unità periferiche o zone più ridotte prodotti all’interno del Peloponneso)

 γ) Ανάμειξη των ανωτέρω οίνων με οίνους από ποικιλίες αμπέλου και περιοχές που μπορούν να δώσουν οίνους της κατηγορίας των ΠΟΠ και ευρίσκονται μέσα στην αμπελουργική ζώνη της Πελοποννήσου.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ανάμειξη των οίνων να γίνεται μέσα στο αμπελουργικό διαμέρισμα της Πελοποννήσου, είτε στο στάδιο της παραγωγής είτε στο στάδιο της εμπορίας,

(c) dalla miscelazione di cui sopra con vini DOP sempre prodotti all’interno del Peloponneso, la vinificazione e la confezione dei vini deve essere eseguita all’interno della zona viticola del Peloponneso)

δ) Συνοινοποίηση σταφυλών  ή και γλευκών προερχομένων από αμπελουργικές περιοχές της Πελοποννήσου που δίνουν οίνους Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης και από αμπελουργικές ζώνες της Πελοποννήσου δίνουν οίνους ΠΟΠ και

(d) da uva, mosti provenienti dalla produzione dei vini a IGP e DOP del Peloponneso)

ε) Οινοποίηση σταφυλιών ή και γλευκών από αμπελουργικές ζώνες οίνων ΠΟΠ της Πελοποννήσου.

(e) dalla vinificazione di vini o mosti a DOP della zona del Peloponneso)

 

4. ΟΙΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

(pratiche enologiche)

 

Ειδικότερα ως προς τις πρακτικές οινοποίησης ακολουθούνται τα κάτωθι:

(in particolare per quanto riguarda le pratiche di vinificazione si osserva quanto segue:)

 

4.1. Οινοποίηση λευκών οίνων:

(vinificazione vini bianchi)

Λευκός οίνος Π.Γ.Ε. Πελοπόννησος

(vino bianco IGP Peloponnese)

Παράγεται σύμφωνα με την σύγχρονη  τεχνολογία παραγωγής λευκών οίνων και η θερμοκρασία κατά την αλκοολική  ζύμωση δεν υπερβαίνει τους  20 °C.

(prodotto secondo la moderna tecnologia di produzione del vino bianco ad una temperatura inferiore ai 20° C.)

Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του οίνου ΠΓΕ Πελοπόννησος   πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της  Πελοποννήσου.

(le varietà utilizzate per la produzione della IGP Peloponneso sono quelle utilizzate dalle IGP e DOP del Peloponneso)

 

4.2. Οινοποίηση ερυθρών οίνων:

(vinificazione vini rossi)

ερυθρός ξηρός οίνος Π.Γ.Ε. Πελοπόννησος

(vino rosso asciutto IGP Peloponnese)

Ο ερυθρός οίνος ΠΓΕ Πελοποννήσου   παράγεται σύμφωνα με την κλασική μέθοδο ερυθράς οινοποίησης για την παραγωγή ερυθρών οίνων.

(il vino rosso della IGP Peloponneso è prodotto con il metodo classico della vinificazione in rosso)

Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του οίνου ΠΓΕ Πελοπόννησος πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Πελοποννήσου.

(le varietà utilizzate per la produzione della IGP Peloponneso sono quelle utilizzate dalle IGP e DOP del Peloponneso)

 

4.3. Οινοποίηση ερυθρωπών οίνων:

(vinificazione vini rosati)

ερυθρωπός οίνος Π.Γ.Ε. Πελοπόννησος

(vino rosato IGP Peloponnese)

παράγεται σύμφωνα με την σύγχρονη  τεχνολογία παραγωγής ερυθρωπών οίνων και η θερμοκρασία κατά την αλκοολική  ζύμωση δεν υπερβαίνει τους  20 °C.

(prodotto secondo la moderna tecnologia di produzione del vino rosato ad una temperatura inferiore ai 20° C.)

Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του οίνου ΠΓΕ Πελοπόννησος πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Πελοποννήσου.

(le varietà utilizzate per la produzione della IGP Peloponneso sono quelle utilizzate dalle IGP e DOP del Peloponneso)

 

4.4. Οινοποίηση ημιαφρωδών οίνων

(vinificazione vini frizzanti)

Α)Ο ημιαφρώδης λευκός ξηρός, ημίξηρος και ημίγλυκος οίνος παράγεται από ποικιλίες αμπέλου από αυτές που περιλαμβάνονται στην ποικιλιακή σύνθεση του οίνου με ΠΓΕ Πελοπόννησος και καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Πελοποννήσου.

Ακολουθείται η παραδοσιακή τοπική τεχνική, το CO2 είναι ενδογενώς διαλυμένο στον οίνο.

(il vino frizzante bianco secco, semisecco e amabile è prodotto con le varietà autorizzate per la zona del Peloponneso e  seguendo le pratiche locali per la presa di spuma naturale)

Β) Ο ημιαφρώδης ερυθρωπός ξηρός ημίξηρος και ημίγλυκος οίνος παράγεται από ποικιλίες αμπέλου από αυτές που περιλαμβάνονται στην ποικιλιακή σύνθεση του οίνου με ΠΓΕ Πελοπόννησος  και καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις αμπελουργικές περιοχές της Πελοποννήσου.

Ακολουθείται η παραδοσιακή τοπική τεχνική, το CO2 είναι ενδογενώς διαλυμένο στον οίνο.

(il vino frizzante rosato secco, semisecco e amabile è prodotto con le varietà autorizzate per la zona del Peloponneso e  seguendo le pratiche locali per la presa di spuma naturale)

 

4.5. Ειδικές οινολογικές πρακτικές

(pratiche enologiche specifiche)

α) Για την παραγωγή ημίξηρων, ημίγλυκων και γλυκών οίνων επιτρέπεται η γλύκανση των οίνων σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις ( ΚΑΝ. 606/2009 Παράρτημα ΙΔ)

(per la produzione dei vini semisecchi, amabili e dolci si può intervenire con la dolcificazione secondo le norme vigenti)

β) Η διαμόρφωση των πρεμνών ακολουθεί τις συνήθεις για την περιοχή καλλιεργητικές τεχνικές.

(I sistemi di coltivazione ed impianti sono quelli tradizionali della regione)

 

5. ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

(zone delimitate)

 

Η οριοθετημένη ζώνη παραγωγής οίνων Π.Γ.Ε. Πελοπόννησος   καθορίστηκε με την Υπουργική Απόφαση  αριθ. 340577/1.9.1989 (ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989 ) η οποία στη συνέχεια τροποποιήθηκε από την αριθ. 380238/31.7.2000  (ΦΕΚ 1012/Β/10.8.2000).

(la zona di produzione della IGP Peloponneso è stata istituita con il decreto n. 340577 del 01/09/1989 e modificata con il decreto n. 380238 del 31/07/2000)

Η οριοθετημένη περιοχή για την παραγωγή των οίνων Π.Γ.Ε. Πελοπόννησος   περιλαμβάνει όλες τις περιοχές της Πελοποννήσου  για τις οποίες έχουν αναγνωρισθεί οίνοι ΠΓΕ και οίνοι ΠΟΠ και περιγράφονται επακριβώς στις αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις.

(la zona delimitata per la produzione della IGP Peloponnese è quella stabilita dai vari decreti di riconoscimento delle IGP e DOP del Peloponneso)

 

Περιφερειακή ενότητα Ηλείας (unità periferica Elide)

Περιφερειακή ενότητα Αχαΐας (unità periferica Acaia)

Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος (Periferia Grecia Occidentale)

 

Περιφερειακή ενότητα Αρκαδία (unità periferica Arcadia)

Περιφερειακή ενότητα Αργολίδα (unità periferica Argolide)

Περιφερειακή ενότητα Κορινθία (unità periferica Corinzia)

Περιφερειακή ενότητα Λακωνία (unità periferica Laconia)

Περιφερειακή ενότητα Μεσσηνία (unità periferica Messinia)

Περιφέρεια Πελοποννήσου (periferia Peloponneso)

 

6. Μέγιστες αποδόσεις

(resa massima)

 

6.1. ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΟΔΟΣΗ (αποδόσεις) ανά εκτάριο:

(resa massima in kg di uva fresca per ettaro)

 

Η μέγιστη απόδοση ανά εκτάριο (ha) που επιτρέπεται για κάθε ποικιλία αναφέρεται επακριβώς στις αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις αναγνώρισης των οίνων ΠΟΠ και ΠΓΕ που παράγονται στην αμπελουργική ζώνη της Πελοποννήσου.

(la resa massima consentita per varietà di uva fresca è quella stabilità da ogni decreto di riconoscimento delle IGP e DOP del Peloponneso)

 

6.2. Μέγιστη απόδοση σε εκατόλιτρα τελικού προϊόντος ανά εκτάριο

(resa massima in prodotto finito in hl/ha)

 

Η μέγιστη απόδοση σε εκατόλιτρα τελικού προϊόντος ανά εκτάριο (ha) που επιτρέπεται αναφέρεται στην προδιαγραφή των οίνων ΠΟΠ και ΠΓΕ που παράγονται στην αμπελουργική ζώνη της Πελοποννήσου.

(la resa massima consentita per varietà di uva in prodotto finito  quella stabilità da ogni decreto di riconoscimento delle IGP e DOP del Peloponneso)

 

7. ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΕΣ ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΜΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΑΜΠΕΛΟΥ

(varietà di vite autorizzate)

 

Ο λευκός οίνος Π.Γ.Ε. Πελοπόννησος   παράγεται από σταφύλια των ποικιλιών 

Αηδάνι Άσπρο, Αθήρι, ΑσπρούδεςΑσύρτικο, Κυδωνίτσα, ΛαγόρθιΜαλαγουζιάΜονεμβασιά, Μοσχάτο άσπρο, Μοσχοφίλερο (Φιλέρι), Πετρουλιανός, Ροδίτης, ΡοκανιάρηςΣαββατιανό, Σιδερίτης, Σκιαδόπουλο, Chardonnay, Sauvignon blanc, Arintho, Viognier, Riesling, Ρομπόλα, Gewürtztraminer και Ugni blanc.

 

Ο ερυθρός οίνος Π.Γ.Ε. Πελοπόννησος   παράγεται από σταφύλια των ποικιλιών 

Αγιωργίτικο, Αυγουστιάτης,  Βοϊδομάτης, Βολοίτσα Μαύρη Θράψα, Κολλινιάτικο, Μανδηλαριά, Μαύρο Καλαβρυτινό, Μαυροδάφνη, Μαυρούδι, Μαυρούδια, Σκυλοπνίχτης, Φωκιανό, Χονδρόμαυρο Καλαβρυτινό, Ψιλόμαυρο Καλαβρυτινό,  Cabernet SauvignonCabernet FrancGrenache rouge, Merlot, Tempranillo, Mourvedre, Carignan, Syrah και Refosco.

 

Ο ερυθρωπός  οίνος Π.Γ.Ε Πελοπόννησος   παράγεται από νωπά σταφύλια των ποικιλιών που χρησιμοποιούνται στους λευκούς και ερυθρούς οίνους.

(per la produzione dei vini rosati della IGP Peloponnese sono utilizzabili tutte le varietà bianche e rosse autorizzate)

 

Ο ημιαφρώδης λευκός ξηρός, ημίξηρος και ημίγλυκος οίνος παράγεται από ποικιλίες αμπέλου από αυτές που περιλαμβάνονται στην ποικιλιακή σύνθεση του οίνου με ΠΓΕ Πελοπόννησος και καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Πελοποννήσου.

(per i vini bianchi frizzanti secchi, semisecchi ed amabili sono utilizzabili le varietà autorizzate per la produzione della GP Peloponnese vini bianchi e rossi coltivate nella zona delimitata del Peloponneso)

 

Ο ημιαφρώδης ερυθρωπός ξηρός ημίξηρος και ημίγλυκος οίνος παράγεται από ποικιλίες αμπέλου από αυτές που περιλαμβάνονται στην ποικιλιακή σύνθεση του οίνου με ΠΓΕ Πελοπόννησος και καλλιεργούνται στις αναφερόμενες από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις αμπελουργικές περιοχές της Πελοποννήσου.

(per i vini rosati frizzanti secchi, semisecchi ed amabili sono utilizzabili le varietà autorizzate per la produzione della GP Peloponnese vini bianchi coltivate nella zona delimitata del Peloponneso)

 

Όλες οι ανωτέρω ποικιλίες για να χρησιμοποιηθούν στη παρασκευή του οίνου ΠΓΕ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ   πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Πελοποννήσου.

(tutte queste varietà utilizzate per la IGP Peloponnese devono essere coltivate e vinificate all’interno dei territori delimitati delle IGP e DOP del Peloponneso)

 

8. ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΙΑ

(collegamento con la zona geografica)

 

8.1. Λεπτομέρειες της γεωγραφικής περιοχής

(dettagli della zona geografica):

Α. Ιστορικός δεσμός.

(legame storico)

Η αμπελοκαλλιέργεια στη Μεσσηνία, όπως και σε όλη την Ελλάδα, ήταν γνωστή από την αρχαιότητα.

Στα έπη του Ομήρου υπάρχουν αναφορές για διάφορες περιοχές της Μεσσηνίας, οι οποίες μαρτυρούν παράδοση στην παραγωγή κρασιού.

Συγκεκριμένα την περιοχή Μεθώνης Μεσσηνίας (παλαιά Πήδασο) χαρακτηρίζει κατάφυτη από αμπέλια: "..... καλήν τ' Αίπειαν και Πήδασον αμπελόεσσαν" (Ι στιχ. 152 και 294 ).

Ακόμη, στο γεύμα, που παρέθεσε ο βασιλιάς της Πύλου Νέστορας στον Τηλέμαχο, ο Όμηρος αναφέρει ότι οι καλεσμένοι ήπιαν κρασί μέσα σε χρυσά κύπελλα: "...εν δ' οίνον έχευεν χρυσείω δέπαι..." (γ στιχ 41).

Ο Παυσανίας επίσης, στα "Μεσσηνιακά" αναφέρει ότι το βουνό Εύα πήρε το όνομά του από το Βακχικό επιφώνημα "ευοί", που πρώτος εδώ είπε ο Διόνυσος και οι γυναίκες, που τον ακολουθούσαν.

Η διονυσιακή λατρεία ήταν γνωστή στον ελλαδικό χώρο τουλάχιστον από τα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ.

Στο γεγονός αυτό συνηγορεί και η ανακάλυψη ότι το όνομα του θεού μαρτυρείται σε πινακίδες της Γραμμικής Β΄ από την Πύλο, ίσως μάλιστα σε σύνδεση με τον οίνο κι αποδεικνύει ότι ο Διόνυσος ήταν γνωστός ήδη από το 13ο αιώνα π.Χ. (Otto 1969, σελ. 152).

Το όνομα του (Di-wo-nu-so-jo) μαρτυρείται και σε πινακίδες της Γραμμικής Β΄ από την Πύλο (13ος αι. π.Χ.) από τους Chadwick και Ventri.

Ένα από τα βασίλεια που άκμασαν στην Ελλάδα τον 14ο και 13ο αιώνα π.Χ. ήταν η Πύλος, με τον σοφό βασιλιά της Νέστορα να διεκδικεί μία από τις πλέον σεβαστές θέσεις στα ομηρικά έπη, ενώ στα νεότερα χρόνια οι ανασκαφές στο ανάκτορο φέρνοντας στο φως περί τις χίλιες πινακίδες με Γραμμική Β΄ γραφή προσφέρουν πλήθος πληροφοριών για τη μυκηναϊκή εποχή.

Πρώτοι ανασκαφείς της Πύλου, οι Αμερικανοί Καρλ Μπλέγκεν - πρωτοπόρος της αρχαιολογίας στην Ελλάδα - και Μάριον Ρόουσον, είναι οι συγγραφείς του μικρού οδηγού «Στο ανάκτορο του Νέστορα», όπου το  Δωμάτιο Αναμονής υπήρχαν  δύο μεγάλοι πίθοι με  κρασί για τους επισκέπτες.

Το διπλανό δωμάτιο ήταν αποθήκη τροφίμων με εκατοντάδες κύλικες πάνω σε ξύλινα ράφια όπου αποθήκευαν το λάδι και το κρασί.

Ο Μάικλ Βέντρις, ο βρετανός αρχιτέκτονας που αποκρυπτογράφησε τη γραφή των Μυκηναίων, είδε να αποκαλύπτεται μέσα από τα παράξενα ιδεογράμματα της ελιάς, του αρωματισμένου λαδιού με τριαντάφυλλο, φασκόμηλο ή χένα, του κρασιού και άλλων προϊόντων της περιοχής, ένας άγνωστος, ως τότε, κόσμος.

Και το ίδιο το ανάκτορο, που αποκάλυψε την πρώιμη ιστορία ολόκληρης της Μεσσηνίας, ήταν θαμμένο κάτω από το χώμα, στον λόφο του Ανω Εγκλιανού και οι αρχαιολόγοι έπρεπε να σκάψουν για να το βρουν.

Στις Μυκήνες, στη Σπάρτη, στην Πύλο αποδεδειγμένα καλλιεργούσαν αμπέλια και οινοποιούσαν.

Εχουν βρεθεί σε ανασκαφές πιθάρια, τα οποία μας βοηθούν να υπολογίσουμε τις ποσότητες κρασιού, που αποθηκεύονταν στα κελάρια.

 

Β. Πολιτιστικός, κοινωνικός και οικονομικός δεσμός.

(legame culturale, sociale ed economico)

Το αμπέλι και το κρασί συνδέονται με την πολιτιστική, κοινωνική  και οικονομική ζωή  των ανθρώπων της περιοχής από την αρχαιότητα  μέχρι και σήμερα.

Ο δεσμός  αυτός συνεχίστηκε  επί χρόνια  με τις ετήσιες εκδηλώσεις  της γιορτής του κρασιού  κυρίως στα αμπελοχώρια των νησιών.

 

Γ. Γεωγραφικό περιβάλλον και γεωγραφική προέλευση.

(ambiente ed origine geografica)

Η Πελοπόννησος είναι η μεγαλύτερη οινοπαραγωγός περιοχή της Ελλάδας.

Από 220.000 στρέμματα αμπελώνων, κάθε χρόνο παράγονται γύρω στα 1.500.000 εκατόλιτρα κρασιών. Λευκά, ροζέ, ερυθρά, αφρώδη, γλυκά η γκάμα τους είναι πολύ μεγάλη.

Ξακουστές Ονομασίες Προέλευσης:

Νεμέα, Μαντινεία, Πάτρα, Μονεμβασίας,, Μοσχάτο Πατρών, Μαυροδάφνη Πατρών, Μοσχάτο Ρίου Πατρών

και Τοπικοί Οίνοι:

Πελοποννησιακός, Κορίνθου, Αχαϊκός, Κλημέντι, Αρκαδίας, Ηλείας, Ιλίου, Τεγέας, Λακωνίας, Μεσσηνίας, Πυλίας, Τριφυλίας, Λετρίνων, Πισσάτιδος, Πλαγιών Αιγιαλείας, Πλαγιών Πετρωτού.

 

Νεμέα:

Ο αμπελώνας της Νεμέας αναπτύσσεται στον κάμπο μέχρι και τους πρόποδες του Κυλληνίου Όρους, σε έκταση 22.000 στρεμμάτων.

Τα αμπέλια αρχίζουν στα 200 και φτάνουν στα 850 μέτρα, με μοναδική ποικιλία σταφυλιού το Αγιωργίτικο.

Βαθύ μπλε, με σφαιρικές ρόγες και παχύ φλοιό, το πανέμορφο, χαρισματικό σταφύλι με τη βελούδινη επιδερμίδα είναι περιζήτητο.

Ευδοκιμεί όμως και διαπρέπει εδώ όπου οι δροσεροί βοριάδες και οι χαμηλές θερμοκρασίες, που συνήθως επικρατούν, βοηθούν στην ομαλή ωρίμανσή του.
Από το 1971 το ερυθρό, ξηρό κρασί Νεμέα, ένα από τα πιο κλασικά ερυθρά της χώρας μας, ανήκει στην κατηγορία των Ο.Π.Α.Π. Καθώς όμως η Νεμέα είναι η μεγαλύτερη ζώνη Ο.Π.Α.Π της Ελλάδας, είναι προφανές πως εμφανίζει και εξαιρετική ανομοιογένεια.

Διαφορετικά υψόμετρα, εδάφη, μικροκλίματα συνθέτουν ένα παζλ πολυπλοκότητας που αυτόματα μεταφράζεται σε πληθώρα από τύπους κρασιού.

 

Μαντινεία:
Οι αμπελώνες της αμπελουργικής ζώνης της Μαντινείας βρίσκονται βορειοανατολικά της Τρίπολης. Το υψόμετρο ξεπερνά τα 650 μέτρα και το έδαφος είναι εν γένει φτωχό, καλά σταγγιζόμενο.

Όσο για το κλίμα, χαρακτηρίζεται από πολλές βροχές και χιόνια τον χειμώνα, συχνές μπόρες και καταιγίδες το καλοκαίρι και θερμοκρασίες χαμηλές, συγκριτικά με τις περισσότερες άλλες περιοχές της ηπειρωτικής χώρας.

Αυτά τα στοιχεία του οικοσυστήματος συντελούν στην επιμήκυνση της περιόδου ωρίμανσης των σταφυλιών.

Έτσι τ’ αμπέλια στη Μαντινεία ωριμάζουν συνήθως στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου, αρκετά αργά για μια νότια ελληνική περιοχή.
Τα σταφύλια που καλλιεργούνται είναι δύο λευκά: το Μοσχοφίλερο και η Ασπρούδα.

Η ντίβα του αμπελώνα είναι βεβαίως το πρώτο που κυριαρχεί και στις καλλιέργειες.

Το Μοσχοφίλερο το βρίσκουμε αποκλειστικά εδώ, αν κι ένας λιγότερο αρωματικός κλώνος, το Φιλέρι, καλλιεργείται στη νότια Πελοπόννησο, στη Λακωνία.

Είναι σταφύλι με ελαφρώς κοκκινωπή φλούδα, όμως το κρασί που παράγουν στη Μαντινεία από την οινοποίησή του, είναι λευκό.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του Μοσχοφίλερου είναι το έντονο, εύκολα αναγνωρίσιμο άρωμά του.

Με μοσχατίζουσες νότες θυμίζει στην πιο καθαρή έκφρασή του τριαντάφυλλο, ενώ στα πιο πολύπλοκα κρασιά μπορεί να πλαισιωθεί από αρώματα μέντας και λεμονιού.

Τέλος πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως το Μοσχοφίλερο ακόμα και στην πλήρη ωρίμανσή του, εμφανίζεται με ευχάριστη οξύτητα.

Όλα τα παραπάνω εκφράζουν τον χαρακτήρα των λευκών ξηρών κρασιών της Μαντινείας. Λαμπερά, αρωματικά, φίνα, κομψά και ζωηρά, φέρουν την ένδειξη Ο.Π.Α.Π.

Ο χαρακτήρας του Μοσχοφίλερου έχει οδηγήσει τους οινοπαραγωγούς της ζώνης στην παραγωγή και αξιόλογων αφρωδών κρασιών.

 

Αχαΐα
Με αμπελώνες που ξεπερνούν τις 67.000 στρέμματα, μας προτείνει 4 κρασιά Ονομασίας Προέλευσης.

Το μοναδικό ξηρό είναι το λευκό φρουτώδες Ο.Π.Α.Π. Πάτρα που φτιάχνεται από Ροδίτη. Κι όταν τα σταφύλια προέρχονται από ορεινούς και με ελεγχόμενη παραγωγή αμπελώνες, τότε το κρασί ξαφνιάζει με την ιδιαίτερα έντονη μύτη και την πληθωρική του γεύση.
Τα υπόλοιπα τρία κρασιά Ονομασίας Προέλευσης της Αχαΐας είναι γλυκά και Ο.Π.Ε.: Μοσχάτο Πατρών, Μοσχάτο Ρίου Πατρών και η παγκοσμίως γνωστή Μαυροδάφνη Πατρών.

Τα δύο πρώτα παράγονται από το λευκό Μοσχάτο, γνωστό στην παγκόσμια αμπελογραφία ως Muscat blanc a petits grains. Το τρίτο, από το σταφύλι Μαυροδάφνη και Μαύρη Κορινθιακή.
Λίγο πιο έξω από το Αίγιο, βρίσκεται η Αιγιάλεια, μια περιοχή που είναι ολόκληρη ένα εξαιρετικό φυσικό τοπίο με εκπληκτική θέα στη θάλασσα.

Μια ζώνη, της οποίας οι αρετές αναφέρονται από τον Παυσανία ακόμη, στα Αχαϊκά του.

Εκτός των άλλων όμως, η Αιγιαλεία, στις πλαγιές του Παναχαϊκού όρους και του Χελμού, είναι ένας χαρισματικός και πολυσχιδής αμπελότοπος.

Στους βορινούς λόφους που απολαμβάνουν δροσερά ρεύματα αέρα, και σε αμπέλια με χαμηλότερες στρεμματικές αποδόσεις από την υπόλοιπη Αχαΐα, παράγονται οι Τοπικοί Οίνοι Αιγιαλείας.

Λευκοί με ιδιαίτερο στυλ και πλούσιοι ερυθροί με χαρακτήρα που εξελίσσεται όμορφα μέσα στο χρόνο.

Στην ποικιλιακή τους σύνθεση συμμετέχουν οι ποικιλίες: Ροδίτης, Chardonnay, Λαγόρθι, Cabernet Sauvignon, Merlot.

Ηλεία
Σε αμπελώνες γύρω από τον Πύργο παράγονται οι Τοπικοί Οίνοι Λετρίνων, από το Refosco - ερυθρό σταφύλι βορειοϊταλικής προέλευσης, ρωμαλέο, ανθεκτικό στις ασθένειες, με νεύρο και πλούσιο σε τανίνες- και τη Μαυροδάφνη που με το βελούδινο άγγιγμά της ολοκληρώνει την προσωπικότητα του κρασιού.

Οι ενδείξεις Τοπικός Οίνος Πισσάτιδος και Ηλείας αφορούν στα λευκά, ροζέ και ερυθρά κρασιά από τις παραπάνω ποικιλίες καθώς επίσης από Ροδίτη, Φιλέρι, Chardonnay, Sauvignon Blanc, Viognier, Grenach Rouge.

 

Μεσσηνία
Το σχετικά χαμηλό υψόμετρο, το εύφορο έδαφος, το γλυκό κλίμα, η μεγάλη ηλιοφάνεια και οι ξηροθερμικές συνθήκες που επικρατούν κατά την περίοδο της ωρίμανσης των σταφυλιών, έχουν καθορίσει και την ποικιλιακή σύνθεση του αμπελώνα της Μεσσηνίας.

Από τις ελληνικές ποικιλίες φυτεύτηκαν ο Ροδίτης, το Φιλέρι, το Ασύρτικο, το Φωκιανό και η Μαντηλαριά. Κυρίως όμως οι αμπελουργοί στράφηκαν στα ξενικά σταφύλια.

Chardonnay, Ugni blanc, Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc, Grenache rouge, Merlot, Carignan καλύπτουν το μεγαλύτερο τμήμα των αμπελώνων. Και τα κρασιά που παράγονται, κυκλοφορούν με ένδειξη Τοπικών Οίνων Μεσσηνίας, Πυλίας, Τριφυλίας.

 

Λακωνία
Οι αμπελώνες της Μονεμβασιάς και γενικά της Λακωνίας –έκτασης περίπου 7.000 στρεμμάτων- βασίζονται σε ελληνικές ποικιλίες.

Από τη λευκή Κυδωνίτσα, που καλλιεργείται αποκλειστικά εδώ, σε συνδυασμό με τις επίσης τοπικές Μονεμβασιά, Πετρουλιανό, Θράψα και το εκλεκτό Ασύρτικο παράγονται οι λευκοί Τοπικοί οίνοι Λακωνίας και Μονεμβασίας. Αντίστοιχα, στην ποικιλιακή σύνθεση των πλούσιων σε αρώματα και γεύση ερυθρών Τοπικών Οίνων υπεισέρχεται το Μαυρούδι (μια παλιά ερυθρή ποικιλία που εικάζεται πως συμμετείχε στην παραγωγή της Malvasia) και το Αγιωργίτικο.
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->

8.1.2. Λεπτομέρειες του προϊόντος

(caratteristiche del prodotto)

Ο συνδυασμός αυτών των κλιματικών συνθηκών, με την ποικιλία των εδαφών της περιοχής, τις καλλιεργούμενες ποικιλίες αμπέλου, τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές φροντίδες της αμπέλου και τις οινοποιητικές τεχνικές, συμβάλουν στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των οίνων Π.Γ.Ε. Πελοπόννησος

 

8.1.3. Αιτιώδης αλληλεπίδραση

(interazioni causali)

Η φήμη των οίνων ΠΓΕ Πελοπόννησος οφείλεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής (έδαφος , κλίμα, επίδραση των ανέμων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού) σε συνδυασμό με τις καλλιεργούμενες ποικιλίες και τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές τεχνικές.

 

8.2. Λεπτομέρειες της γεωγραφικής περιοχής για τους ημιαφρώδεις οίνους

(dettagli della zona geografica per i vini frizzanti)

Α. Ιστορικός δεσμός.

(legame storico)

Ο οίνος παράγεται στην συγκεκριμένη περιοχή πάνω από δύο δεκαετίες, όταν ερευνητικές μελέτες έδειξαν ότι εκτός από οίνους η αμπελουργική αυτή ζώνη, με τις ποικιλίες που καλλιεργούνται καθώς και τις ευνοϊκές εδαφοκλιματολογικές συνθήκες θα μπορούσαν να δώσουν ημιαφρώδεις οίνους με πολύ καλή ποιότητα και ιδιαίτερους οργανοληπτικούς χαρακτήρες.

Από τότε παράγονται συστηματικά από τα οργανωμένα οινοποιεία της περιοχής και απέκτησαν φήμη που είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη γεωγραφική περιοχή καταγωγής τους.

Είναι οίνοι με τυπικότητα και ιδιαίτερους ποιοτικούς χαρακτήρες.

 

Β. Πολιτιστικός, κοινωνικός και οικονομικός δεσμός.

(legame culturale, sociale ed economico)

Το αμπέλι και το κρασί είναι άρρηκτα δεμένα με την πολιτιστική, κοινωνική και οικονομική ζωή των ανθρώπων της περιοχής από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα.

Ο δεσμός αυτός συνεχίζεται στις ημέρες μας, με την οργάνωση εκδηλώσεων και ημερίδων που προβάλουν το κρασί, αλλά και την πολιτιστική παράδοση του τόπου.

 

Γ. Γεωγραφικό περιβάλλον και γεωγραφική προέλευση.

(ambiente ed origine geografica)

Το ανάγλυφο του εδάφους της ζώνης του ΠΓΕ Αχαϊα, ΠΓΕ Πλαγιές Αιγιαλείας, ΠΓΕ Αρκαδία και παρουσιάζει έντονη ποικιλομορφία και καλύπτει εκτάσεις, ημιορεινές και ορεινές. Η περιοχή αυτή είναι κατάλληλη για την παραγωγή ημιαφρωδών οίνων.

 

8.2.2. Λεπτομέρειες του προϊόντος

(caratteristiche del prodotto)

Ο συνδυασμός αυτών των κλιματικών συνθηκών, με την ποικιλία των εδαφών της περιοχής, τις καλλιεργούμενες ποικιλίες αμπέλου, τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές φροντίδες της αμπέλου και τις οινοποιητικές τεχνικές, συμβάλουν στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ημιαφρωδών οίνων.

 

8.2.3. Αιτιώδης αλληλεπίδραση

(interazioni causali)

Οι αφρώδεις οίνοι που παράγονται στην οριοθετημένη ζώνη του ΠΓΕ Αχαϊα, ΠΓΕ Πλαγιές Αιγιαλείας, ΠΓΕ Αρκαδία είναι μοναδικοί και η μοναδικότητά τους οφείλεται στον εξαιρετικό συνδυασμό εδάφους, κλίματος καθώς και των καλλιεργούμενων ποικιλιών.

Σήμερα η παραγωγή τους αντιπροσωπεύει σημαντικό ποσοστό της συνολικής παραγωγής οίνων της περιοχής και ανταποκρίνονται πλήρως στις ολοένα αυξανόμενες απαιτήσεις των καταναλωτών.

 

9. ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

(requisiti applicabili)

 

9.1. Απαιτήσεις  Εθνικής Νομοθεσίας

(requisiti legislazione nazionale)

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 392169/20-10-1999 «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «Τοπικός Οίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου»(ΦΕΚ1985/Β/8-11-1999) όπως τροποποιήθηκε με την με την αριθ. 321813/ 29-08-2007ΚΥΑ (ΦΕΚ1723/Β/29-08-2007)

- Υπουργική Απόφαση 340577/1.9.1989 «Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποιήσεως της ένδειξης Πελοποννησιακός Τοπικός Οίνος ως περιγραφικού στοιχείου Οίνων» ( ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989)

- Υπουργική Απόφαση 380238/31.7.2000 «Τροποποιήσεις αποφάσεων διαμερισματικών Τοπικών οίνων» (ΦΕΚ 1012/Β/10.8.2000).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 242059/1445/28-4-1975 «Περί ταινιών ελέγχου οίνων ονομασίας προελεύσεως» (ΦΕΚ 505/Β/19-5-1975).

-Βασιλικό Διάταγμα  αριθ. 625/4.10.1971 «Περί αναγνωρίσεως ονομασιών  προελεύσεως οίνων» (ΦΕΚ 196/Α/12.10.1971).

- Υπουργική Απόφαση αριθ. 396425/22.10.1971 « Περί οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητας» (ΦΕΚ 1880/B/27.10.1971).

- Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 291/7.8.1992  «Τροποποίηση του Β.Δ. 625/4.10.1971 «Περί αναγνωρίσεως ονομασίων  προελεύσεως οίνων»  (ΦΕΚ 148/A/2.9.1992).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 397721/1-10-1992 «Τροποποίηση των στρεμματικών αποδόσεων αμπελώνων ζωνών παραγωγής οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητας» (ΦΕΚ 617/Β/12-10-1992).

- Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 70/20.3.1996 «Αναγνώριση οίνων Ονομασίας Προελεύσεως Ανωτέρας Ποιότητος Μαντίνεια» (ΦΕΚ 57/A/27.3.1996).

- Προεδρικό Διάταγμα αριθ. 92/7.10.2011 «Αναγνώριση οίνων με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ» ( ΦΕΚ 224/Α/26.10.2011).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 201640/15-12-2011 «Αναγνώριση οίνων με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ»(ΦΕΚ 2899/Β/2-0.12.2011)

- Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 201/5.5.1993  «Αναγνώριση ονομασίας προελεύσεως Μαυροδάφνη Πατρών ελεγχόμενη»  (ΦΕΚ 75/Α/21.5.1993).

 - Προεδρικό Διάταγμα Τροποποίηση του Π.Δ. 201/1993  «Αναγνώριση ονομασίας προελεύσεως Μαυροδάφνη Πατρών ελεγχόμενη»  (ΦΕΚ 127/Α/5.8.1994).

- «Διόρθωση Σφαλμάτων στο Π.Δ. 201/1993» (ΦΕΚ 111/Α/29.6.1993).

- Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 198/23.7.1994 «Διόρθωση Σφαλμάτων στο Π.Δ. 201/1993» (ΦΕΚ 127/Α/5.8.1994).

- Υπουργική απόφαση αριθμ. 386323/3803/10-11-76 «περί μεταποιήσεως σταφυλών εκτός ζώνης οίνων ονομασίας προελεύσεως» (ΦΕΚ 1407/Β/26.11.1976)

-Προεδρικό  Διάταγμα  αριθ. 179/1.10.2009 «Αναγνώριση οίνων Ονομασίας Προελεύσεως ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑ – MALVASIA » (ΦΕΚ 208/Α/2.10.2009 ).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 280927/16.7.2010 «Αναγνώριση οίνων Μονεμβασία – Malvasia ως Προστατευόμενη Ονομασία Προελεύσεως» (ΦΕΚ 1125/Β/23.7.2010)..

-Βασιλικό Διάταγμα  αριθ. 386/22.5.1971    «Περί αναγνωρίσεως ελεγχόμενης ονομασίας  προελεύσεως οίνων» (ΦΕΚ 115/A/9.6.1971).

- Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 220/18.3.1982 « Για την αναγνωρίση οίνων με  ονομασία προελεύσεως Μοσχάτος Πατρών  ελεγχόμενης και με ονομασία προελεύσεως Μοσχάτος Ρίου Πατρών ελεγχόμενη» (ΦΕΚ 36/A/29.3.1982).

-Βασιλικό Διάταγμα  αριθ. 539/4.8.1971 «Περί αναγνωρίσεως ονομασιών  προελεύσεως οίνων» (ΦΕΚ 159/Α/26.7.1971).

- Υπουργική Απόφαση αριθ. 378022/15.9.1971 « Περί οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητας» (ΦΕΚ 773/Β/27.9.1971).

- Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 446/10.6.1974 «Περί αντικαταστάσεως των άρθρων 1,2 και 3 του Β.Δ. 539/1971 Περί αναγνωρίσεως ονομασιών  προελεύσεως οίνων»  (ΦΕΚ 174/Α/25.6.1974).

- Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 457/15.9.1988 «Τροποποίηση του   Β.Δ. 539/1971 Περί αναγνωρίσεως ονομασιών  προελεύσεως οίνων»  (ΦΕΚ 210/Α/26.9.1988).

- Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 21/21.1.1995 «Αντικατάσταση του άρθρου 1 του Β.Δ. 539/1971 Περί αναγνωρίσεως ονομασιών  προελεύσεως οίνων» (ΦΕΚ 16/Α/31.1.1995).

- Υπουργική Απόφαση αριθ. 323530/15.2.1995 « Τροποποίηση της  Υ.Α.  378022/15.9.1971» (ΦΕΚ 126/Β/24.2.1995).

- Υπουργική Απόφαση αριθ. 285854/27.8.2004 « Τροποποίηση της  Υ.Α.  378022/15.9.1971» (ΦΕΚ 1366/B/06.09.2004).

-Βασιλικό Διάταγμα αριθ. 205/31.3.1972 «Περί αναγνωρίσεως ονομασίας προελεύσεως οίνων ΠΑΤΡΑ» (ΦΕΚ 49/A/14.4.1972).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 228173/3709/15.4.1972 «Περί  οίνων ονομασιών  προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος » (ΦΕΚ 287/B/27.4.1972).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387431/11.9.2000 «Αναγνώριση οίνων Ονομασίας Προελεύσεως Ανωτέρας Ποιότητος Πάτρα» (ΦΕΚ 1179/B/25.9.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 385757/18.8.1995 «Οίνοι Ονομασιών Προελεύσεως Ανωτέρας Ποιότητος» (ΦΕΚ 747/B/30.08.1995).

-Προεδρικό Διάταγμα αριθ. 160 /5.6.2000 «Αναγνώριση Ονομασίας Προέλευσης οίνων Πάτρα» (ΦΕΚ 142/A/14.6.2000 ).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387431 /11.9.2000 «Αναγνώριση οίνων Ονομασιών Προελεύσεως Ανωτέρας Ποιότητος ΠΑΤΡΑ» (ΦΕΚ 1179/B/25.9.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 300446/05.6.2008 «Αναγνώριση Τοπικού Οίνου Αργολίδας » (ΦΕΚ 1086/B/11.6.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 330549/18.7.1996  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Αρκαδίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 650/Β/30.7.1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 311500/10.7.2009 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 330549/18.7.1996 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Αρκαδίας» (ΦΕΚ 1493/Β/23.7.2009).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 285856/27.8.2004     «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Αχαΐας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1366/Β/6-9-2004).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316841/29.11.2004 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 285856/27.8.2004 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Αχαΐας» (ΦΕΚ 1850/Β/14-12-2004).

- Υπουργική Απόφαση  αριθ. 201639 «Αναγνώριση οίνων με την ένδειξη «Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη  Αχαΐα» (ΦΕΚ 2899/Β/20.12.2011)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 351779/12.6.1992 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πλαγιών/Πετρωτού ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 417/Β/1.7.1992).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 285855/27.8.2004 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Ηλείας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1366/Β/6.9.2004).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316842/29.11.2004 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 285855/27.8.2004 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Ηλείας» (ΦΕΚ 1850/Β/14.12.2004 ).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278471/26.2.2008   «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 316842/29.11.2004   Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Ηλείας ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 391/B/7.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 330583/7.8.1996 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Κλημέντι  ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 765/Β/28.8.1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278472/26.2.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 330583/7.8.1996 Υπ. Απόφασης Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Κλημέντι  ως περιγραφικού στοιχείου οίνου » (ΦΕΚ 363/B/5.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 372558/5.7.2000 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Κορινθίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 941/Β/28.7.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278470/26.2.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 372558/5.7.2000  Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Κορινθίας» (ΦΕΚ 391/B/7.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 320135/1.9.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 278470/26.2.2008    Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Κορινθίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1806/Β/9.9.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387430/11.9.2000 Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Λακωνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνων ΦΕΚ 1179/B/25.9.2000)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278463/28.2.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 387430/11.9.2000 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Λακωνίας» (ΦΕΚ 362/B/5.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 320085/28.7.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 278463/28.2.2008     Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Λακωνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1605/Β/11.8.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 397092/6.9.1993 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Λετρίνων ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 718/Β/16.9.1993).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316854/29.11.2004 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Λετρίνων ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1850/Β/14.12.2004).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340585/1.9.1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Μεσσηνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 694/Β/15-09-1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316846/29.11.2004 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340585/1.9.1989  Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Μεσσηνίας» (ΦΕΚ 1850/B/14.12.2004).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 351700/5.5.2000  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πισάτιδος ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 657/Β/23.5.2000)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 269492/24.1.1997 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πλαγιές Αιγιαλείας  ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 126/Β/26.2.1997).

-Υπουργική Απόφαση  αριθ. 201613 «Αναγνώριση οίνων με την ένδειξη «Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη Πλαγιές Αιγιαλείας» (ΦΕΚ 2817/Β/13.12.2011)

- Υπουργική Απόφαση  αριθ. 201613 «Αναγνώριση οίνων με την ένδειξη «Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη  Πλαγιές Αιγιαλείας  » (ΦΕΚ 2817/Β/13.12.2011)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340588/01-09-1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πυλίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 694/Β/15-09-1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316848/29.11.2004  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πυλίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1850/B/14.12.2004) .

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 437358/5.11.1993  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Τεγέας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ ΦΕΚ 849/Β/11.11.1993).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340588/1.9.1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Τριφυλίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 313010/20.9.2006 «Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 340588/1.9.1989 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Τριφυλίας.» (ΦΕΚ ΦΕΚ 1436/B/29.9.2006).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 280557/2005 «Καθορισμός του χρόνου ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση των τοπικών οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818/Β/15.06.2005).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 398581/27-9-2001 « Καθορισμός λεπτομερειών εφαρμογής του Καν(ΕΚ) 1282/2001 της Επιτροπής όσον αφορά τις πληροφορίες για την αναγνώριση των προϊόντων και την παρακολούθηση της αγοράς στον αμπελοοινικό τομέα και για την τροποποίηση του Καν(ΕΚ) 1623/2000» (ΦΕΚ 1293/Β/8.10.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 285870/1.9.2004 «Καθορισμός των αναγκαίων συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής  του Καν(ΕΚ) 884/2001 της Επιτροπής σχετικά με τα συνοδευτικά έγγραφα μεταφοράς των αμπελοοινικών προϊόντων και των βιβλίων που πρέπει να τηρούνται στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1372/Β/ 8.9.2004) όπως τροποποιήθηκε με την αριθ. 317456/4.11.2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1571/Β/14.11.2005).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 388052/8.8.2001 «Εφαρμογή του Καν(ΕΚ) 2729/00 της Επιτροπής σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής όσον αφορά τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1089/Β/ 21.8.2001).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235309/7.2.2002 «Έγκριση παραδοσιακών ενδείξεων οίνων» (ΦΕΚ 179/Β/19.2.2002) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 352347/6670/1.9.1987 «Περί γενικών κανόνων χρήσης της ένδειξης «Κάβα» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιων  οίνων» (ΦΕΚ 512/Β/22.9.1987) όπως τροποποιήθηκε με την  αριθ. 280580/21.6.2005 ΚΥΑ «Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 326182/6268/1988 κοινής υπουργικής απόφασης «περί των γενικών κανόνων χρήσης των ενδείξεων «RESERVE» (επιλεγμένος) και «GRANDE RESERVE» (ειδικά επιλεγμένος) ως περιγραφικών στοιχείων οίνων ονομασίας προέλευσης) καθώς και της υπ’ αριθμ. 352347/6670/1987 κοινής υπουργικής απόφασης «περί των γενικών κανόνων χρήσης της ένδειξης «Κάβα» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιων οίνων» (ΦΕΚ 875/Β/28.6.2005)

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ.336927/10.3.1999 «Καθορισμός προϋποθέσεων χρήσης της ένδειξης «όνομα αμπελουργικής εκμετάλλευσης ή ομάδας αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων»στις ετικέτες των Ελληνικών οίνων»(ΦΕΚ 420/Β/20.4.1999)

- Νόμος υπ’άριθ.427/30-8-1976 «Περί αντικαταστάσεως, συμπληρώσεως και καταργήσεως ενίων διατάξεων του Ν.Δ. 243/1969 περί βελτιώσεως και προστασίας της αμπελουργικής παραγωγής»» «(ΦΕΚ 230/Α31-8-1976)

 

9.2. Πρόσθετες διατάξεις που αφορούν στην επισήμανση των οίνων

(disposizioni supplementari inerenti all’etichettatura dei vini)

 

A) Νομικό πλαίσιο: Κοινοτική Νομοθεσία

(quadro giuridico, legislazione comunitaria)

Στο άρθρο 66 παράγραφοι 1, 2 και 6 του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής «για τον καθορισμό ορισμένων λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, τις παραδοσιακές ενδείξεις, την επισήμανση και την παρουσίαση ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα.

 

B) Νομικό πλαίσιο: Εθνική Νομοθεσία

(quadro giuridico legislazione nazionale)

Στην αριθμ. 280557/9-6-2005 υπουργική απόφαση «Καθορισμός του χρόνου ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση των οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818Β/15-6-2005), στο άρθρο 3 και 4 αναφέρονται οι προϋποθέσεις για τη χρήση των παρακάτω ενδείξεων:

 

- ΝΕΟΣ ΟΙΝΟΣ ή ΝΕΑΡΟΣ ΟΙΝΟΣ (vino nuovo, novello);

- ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΩΡΙΜΑΣΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (maturato in botti);

- ΠΑΛΑΙΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΠΑΛΑΙΩΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (invecchiato in botti)

- ΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΣΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ

(vinificato ed affinato in botti)

- ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (vinificato in botti).

 

9.3. Αναγραφή στην επισήμανση του έτους συγκομιδής

(indicazione dell’annata di vendemmia)

Εθνική Νομοθεσία

Legislazione nazionale)

Στην περίπτωση χρήσης της ένδειξης «ΝΕΟΣ ΟΙΝΟΣ» ή «ΝΕΑΡΟΣ ΟΙΝΟΣ» στην επισήμανση των οίνων είναι υποχρεωτική η αναγραφή του έτους συγκομιδής των σταφυλιών όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παρ.2 της αριθμ. 280557/9-6-2005 υπουργικής απόφαση «Καθορισμός του χρόνου, ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση, των οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818/Β/15-6-2005).

(nell’utilizzo dei termini “vino nuovo o vino novello” è obbligatorio indicare l’annata della vendemmia come da Decreto n. 280557 del 09/06/2005)

 

9.4. Παραδοσιακές Ενδείξεις

(menzioni tradizionali)

Παραδοσιακές ενδείξεις σύμφωνα με την αριθμ 235309/7-2-2002 Υπουργική Απόφαση «Έγκριση παραδοσιακών ενδείξεων οίνων» οι οποίες συνδέονται με την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη.

Σύμφωνα με την ανωτέρω Υπουργική Απόφαση οι παραδοσιακές ενδείξεις που μπορούν να χρησιμοποιούνται στην επισήμανση των οίνων με Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (Π.Γ.Ε.) Πελοπόννησος είναι οι παρακάτω:

 

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de blancs,

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de noir,

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΩΠΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ Η ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΓΚΡΙΖΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de gris (vino bianco da uve rosse),

ΚΟΚΚΙΝΕΛΙ / kokineli (vino rosato color cocciniglia),

ΟΙΝΟΣ ΛΟΦΩΝ / Vin de collines,

ΟΙΝΟΣ ΠΛΑΓΙΩΝ / Vin de coteaux,

ΟΡΕΙΝΩΝ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ ή ΑΠΟ ΟΡΕΙΝΑ ΚΡΑΣΑΜΠΕΛΑ / Vin de vignobles montagneux,

ΠΑΛΑΙΩΝ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ ή ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΚΡΑΣΑΜΠΕΛΑ / Vin de vieux vignobles ή

Vin de vielles vignes, ΛΙΑΣΤΟΣ/ Liastos/ Vin de paille.

 

9.5. Περιορισμοί στην αναγραφή  ποικιλίας

(restrizione nelletichettatura)

Δεν επιτρέπεται στην επισήμανση και την παρουσίαση, με την έννοια που ορίζονται στο άρθρο 118κγ του Καν(ΕΚ)1234/2007, η αναγραφή του ονόματος των ποικιλιών «Μαυροδάφνη», «Ρομπόλα» και «Μονεμβασιά», στους ανωτέρω οίνους σύμφωνα με τα άρθρα 118ιγ του Καν(ΕΚ) 1234/2007 και 3 του Ν. 427/1976 καθώς και  με τις διατάξεις του άρθρου 70 του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής.

(è vietato indicare in etichetta i nomi delle varietà: ”Mavrodafni, Robola e Monemvasia” come da normativa vigente)

 

10. ΕΛΕΓΧΟΙ

(controlli)

 

10.1. Οι έλεγχοι πραγματοποιούνται με βάσει τις παρακάτω διατάξεις:

(la verifica è basata sulle seguenti disposizioni)

1.Οι έλεγχοι πραγματοποιούνται με βάσει τις παρακάτω διατάξεις:

- Υπουργική απόφαση αριθ. 388052/8.8.2001 «Εφαρμογή του Καν(ΕΚ) 2729/00 της Επιτροπής σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής όσον αφορά τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1089/Β/ 21.8.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 392169/20-10-1999 «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «ΤοπικόςΟίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου»(ΦΕΚ1985/Β/8-11-1999) όπως τροποποιήθηκε με την με την αριθ. 321813/ 29-08-2007ΚΥΑ (ΦΕΚ1723/Β/29-08-2007).

- Υπουργική Απόφαση 340577/1.9.1989 «Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποιήσεως της ένδειξης πελοποννησιακός Τοπικός Οίνος ως περιγραφικού στοιχείου Οίνων» ( ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989)

- Υπουργική Απόφαση 380238/31.7.2000 «Τροποποιήσεις αποφάσεων διαμερισματικών Τοπικών οίνων» (ΦΕΚ 1012/Β/10.8.2000).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 242059/1445/28-4-1975 «Περί ταινιών ελέγχου οίνων ονομασίας προελεύσεως»(ΦΕΚ 505/Β/19-5-1975).

-Βασιλικό Διάταγμα  αριθ. 625/4.10.1971 «Περί αναγνωρίσεως ονομασιών  προελεύσεως οίνων» (ΦΕΚ 196/Α/12.10.1971).

- Υπουργική Απόφαση αριθ. 396425/22.10.197 « Περί οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητας» (ΦΕΚ 1880/B/27.10.1971).

- Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 291/7.8.1992  «Τροποποίηση του Β.Δ.  25/4.10.1971 «Περί αναγνωρίσεως ονομασίων  προελεύσεως οίνων»  (ΦΕΚ 148/A/2.9.1992).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 397721/1-10-1992 «Τροποποίηση των στρεμματικών αποδόσεων αμπελώνων ζωνών παραγωγής οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητας» (ΦΕΚ 617/Β/12-10-1992).

 

(oltre a tutti i decreti di riconoscimento delle DOP e IGP della zona Peloponneso, vedi punto 9.1.)

 

- Υπουργική απόφαση αριθ. 398581/27-9-2001 « Καθορισμός λεπτομερειών εφαρμογής του Καν(ΕΚ) 1282/2001 της Επιτροπής όσον αφορά τις πληροφορίες για την αναγνώριση των προϊόντων και την παρακολούθηση της αγοράς στον αμπελοοινικό τομέα και για την τροποποίηση του Καν(ΕΚ) 1623/2000» (ΦΕΚ 1293/Β/8.10.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 285870/1.9.2004 «Καθορισμός των αναγκαίων συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής  του Καν(ΕΚ) 884/2001 της Επιτροπής σχετικά με τα συνοδευτικά έγγραφα μεταφοράς των αμπελοοινικών προϊόντων και των βιβλίων που πρέπει να τηρούνται στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1372/Β/ 8.9.2004) όπως τροποποιήθηκε με την αριθ. 317456/4.11.2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1571/Β/14.11.2005).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 388052/8.8.2001 «Εφαρμογή του Καν(ΕΚ) 2729/00 της Επιτροπής σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής όσον αφορά τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1089/Β/ 21.8.2001).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235309/7.2.2002 «Έγκριση παραδοσιακών ενδείξεων οίνων» (ΦΕΚ 179/Β/19.2.2002) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 352347/6670/1.9.1987 «Περί γενικών κανόνων χρήσης της ένδειξης «Κάβα» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιων  οίνων» (ΦΕΚ 512/Β/22.9.1987) όπως τροποποιήθηκε με την  αριθ. 280580/21.6.2005 ΚΥΑ «Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 326182/6268/1988 κοινής υπουργικής απόφασης «περί των γενικών κανόνων χρήσης των ενδείξεων «RESERVE» (επιλεγμένος) και «GRANDE RESERVE» (ειδικά επιλεγμένος) ως περιγραφικών στοιχείων οίνων ονομασίας προέλευσης) καθώς και της υπ’ αριθμ. 352347/6670/1987 κοινής υπουργικής απόφασης «περί των γενικών κανόνων χρήσης της ένδειξης «Κάβα» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιων οίνων» (ΦΕΚ 875/Β/28.6.2005)

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ.336927/10.3.1999 «Καθορισμός προϋποθέσεων χρήσης της ένδειξης «όνομα αμπελουργικής εκμετάλλευσης ή ομάδας αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων»στις ετικέτες των Ελληνικών οίνων»(ΦΕΚ 420/Β/20.4.1999)

 - Υπουργική απόφαση αριθ. 398581/27-9-2001 « Καθορισμός λεπτομερειών εφαρμογής του Καν(ΕΚ) 1282/2001 της Επιτροπής όσον αφορά τις πληροφορίες για την αναγνώριση των προϊόντων και την παρακολούθηση της αγοράς στον αμπελοοινικό τομέα και για την τροποποίηση του Καν(ΕΚ) 1623/2000» (ΦΕΚ 1293/Β/8.10.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 285870/1.9.2004 «Καθορισμός των αναγκαίων συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής  του Καν(ΕΚ) 884/2001 της Επιτροπής σχετικά με τα συνοδευτικά έγγραφα μεταφοράς των αμπελοοινικών προϊόντων και των βιβλίων που πρέπει να τηρούνται στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1372/Β/ 8.9.2004) όπως τροποποιήθηκε με την αριθ. 317456/4.11.2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1571/Β/14.11.2005).

 

10.2. Διαδικασία διεξαγωγής των ελέγχων:

(procedure per lo svolgimento delle ispezioni)

Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που ενδιαφέρονται να παράγουν τον συγκεκριμένο οίνο ΠΓΕ δηλώνουν στην αρμόδια Διεύθυνση, δεκαπέντε μέρες (15) προ του τρυγητού την ημερομηνία που θα αρχίσουν να παραλαμβάνουν σταφυλές για το σκοπό αυτό.

Στα ζυγολόγια ή τιμολόγια που εκδίδονται από τους οινοπαραγωγούς κατά την παραλαβή των σταφυλιών που προορίζονται για τον συγκεκριμένο οίνο ΠΓΕ  αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του αμπελουργού, η ποικιλία της αμπέλου, ο κωδικός αριθμός του αμπελοτεμαχίου του Αμπελουργικού Μητρώου καθώς και ο δείκτης διαθλάσεως του γλεύκους σταφυλιών.

Τα στελέχη των ζυγολογίων ή τιμολογίων αυτών φυλάσσονται επί πέντε έτη και επιδεικνύονται σε κάθε ζήτηση των αρμόδιων οργάνων ελέγχου.

Οι ανωτέρω οίνοι που διατίθενται συσκευασμένοι/εμφιαλωμένοι στην κατανάλωση, φέρουν υποχρεωτικά τυπωμένο επί της ετικέτας, με ευθύνη του συσκευαστή/εμφιαλωτή, ως στοιχείο ελέγχου, ειδικό κωδικό αριθμό, ο οποίος περιλαμβάνει τα γράμματα ΠΕ, στη συνέχεια εξαψήφιο αριθμό και μετά, τα δυο τελευταία ψηφία του έτους παραγωγής.

Οι ειδικοί κωδικοί αριθμοί χορηγούνται από τη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής της περιοχής (πρώην Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης) όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις συσκευασίας/εμφιάλωσης  μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου και αφού προηγηθεί ο σχετικός έλεγχος.

 

10.3. Αρχές ελέγχου.

(autorità di controllo)

Υπουργείο: Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Διεύθυνση: Μεταποίησης-Τυποποίησης & Ποιοτικού Ελέγχου

Τμήμα: Οίνου και Αλκοολούχων Ποτών

Διεύθυνση:  Αχαρνών 2, Αθήνα, Τ.Κ. GR-101 76

Τηλ.: 210 - 212 4171, 210 - 212 4287, 210-2124289

Fax: 210 - 52 38 337

e-mail: ax2u249@minagric.gr,ax2u086@minagric.gr,ax2u172@minagric.gr

 

 

...in production...

visit also EUROPEAN WINES

----

...in lavorazione...

visitate anche EUROPEAN WINES

 

 

 

VISIT "CONTATTI" and "GALLERIE" 

 

VISIT THE SITES BELOW

---

VISITATE I SITI IN CALCE

O

CLICCATE QUI

.

.