Macedonia › MACEDONIA TO

Μακεδονία T.O.

Macedonia

Μακεδονία

Macedonia

T.O.

τοπικός οίνος

(vino regionale)

Π.Γ.Ε. (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη)

P.G.E. (indicazione geografica protetta)

Υφιστάμενες ονομασίες οίνωνΤεχνικός φάκελος

(denominazioni dei vini esistenti – documentazione tecnica)

Υπουργική Απόφαση αριθ. 340576/1.9.1989

Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 392169/2.10.1999

Υπουργική Απόφαση αριθ. 380238/31.7.2000

Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 321813/ 29-08-2007

(fonte Minagr.gr.)

ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

(specifiche del prodotto)

(ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) 1234/2007 ΑΡΘΡΟ 118 γ, ΠΑΡ/ΦΟΣ 2)

Μακεδονία (el)

Macedonia (en)

Π.Γ.Ε. (Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη)

P.G.E. (indicazione geografica protetta)

 

1. ΟΝΟΜΑ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ

(denominazione da registrare)

 

Όνομα προς καταχώρηση: Μακεδονία  

Ισοδύναμος Όρος: Macedonia

 

1.1. ΚΑΤΗΓΟΡΊΕΣ ΑΜΠΕΛΟΟΙΝΙΚΏΝ ΠΡΟΪΌΝΤΩΝ:

(categorie dei prodotti)

Ο οίνος Π.Γ.Ε.  Δωδεκανήσου (Dodekanese) ανήκει στην κατηγορία 1, 3, 8, 15.

Αμπελοοινικών Προϊόντων του παραρτήματος ΧΙβ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007.

 

1. Οίνος (vino)

3. Οίνος λικέρ (vino liquoroso)

8. Ημιαφρώδης οίνος (vino frizzante)

15. Οίνος από λιαστά σταφύλια (vino da uve appassite)

 

1.2.  Τύποι οίνων

(tipi di vino)

Οίνος λευκός ξηρός (vino bianco secco)

Οίνος λευκός ημίξηρος (vino bianco semisecco)

Οίνος λευκός ημίγλυκος (vino bianco amabile)

Οίνος λευκός γλυκός (vino bianco dolce)

Οίνος Ερυθρός ξηρός (vino rosso asciutto)

Οίνος Ερυθρός ημίξηρος (vino rosso semisecco)

Οίνος Ερυθρός ημίγλυκος (vino rosso amabile)

Οίνος Ερυθρός γλυκός (vino rosso dolce)

Οίνος Ερυθρωπός ξηρός (vino rosato secco)

Οίνος Ερυθρωπός ημίξηρος (vino rosato semisecco)

Οίνος Ερυθρωπός ημίξηρος (vino rosato amabile)

Οίνος Ερυθρωπός γλυκός (vino rosato dolce)

Οίνος λικέρ Λευκός (vino liquoroso bianco)

Οίνος Λικέρ Ερυθρός (vino liquoroso rosso)

Οίνος Λιαστός (vino passito)

Οίνος λευκός ημιαφρώδης  ξηρός (vino frizzante bianco secco)

Οίνος λευκός ημιαφρώδης ημίξηρος (vino frizzante bianco semisecco)

 

2. ΠΕΡΙΓΡΑΦΉ ΤΟΥ ΟΊΝΟΥ (Ή ΤΩΝ ΟΊΝΩΝ):

(descrizione del vino e dei vini)

 

Α. ΟΙΝΟΣ ΛΕΥΚΟΣ

(vini bianchi)

 

1. Οίνος λευκός ξηρός

(vino bianco secco)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimi)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Κρυστάλλινο και λαμπερό υποκίτρινο χρώμα με ελαφρά πρασινωπές ανταύγειες.

Με την παλαίωση μπορεί να εμφανίζει  χρυσαφένιες ανταύγειες.

(colore cristallino, giallo brillante con lievi riflessi verdi, con l’invecchiamento acquista tonalità dorate)

Μύτη έντονη και πλούσια, με αρώματα εσπεριδοειδών και νότες τροπικών φρούτων.

(profumo: intenso e ricco, con aromi di agrumi e di frutti tropicali)

Σώμα γεμάτο, με εξαιρετική ισορροπία και φινέτσα.

Ζωηρή επίγευση μακράς διάρκειας.

(sapore: corpo pieno con un ottimo equilibrio e finezza, retrogusto vivace e persistente)

 

2.Οίνος λευκός ημίξηρος

(vino bianco semisecco)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

(zuccheri residui totali minimi massimi)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Κρυστάλλινο και λαμπερό υποκίτρινο χρώμα με ελαφρά πρασινωπές ανταύγειες.

Με την παλαίωση μπορεί να εμφανίζει  χρυσαφένιες ανταύγειες.

(colore cristallino, giallo brillante con lievi riflessi verdi, con l’invecchiamento acquista tonalità dorate)

Μύτη έντονη και πλούσια, με αρώματα εσπεριδοειδών και νότες τροπικών φρούτων.

(profumo: intenso e ricco, con aromi di agrumi e di frutti tropicali)

Σώμα γεμάτο, με ελαφριά γλυκύτητα, εξαιρετική ισορροπία και φινέτσα.

Ζωηρή επίγευση μακράς διάρκειας.

(sapore: corpo pieno dalla leggera dolcezza con un ottimo equilibrio e finezza, retrogusto vivace e persistente)

 

3. Οίνος λευκός ημίγλυκος

(vino bianco amabile)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l;

(zuccheri residui totali minimi massimi)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Κρυστάλλινο και λαμπερό υποκίτρινο χρώμα με ελαφρά πρασινωπές ανταύγειες.

Με την παλαίωση μπορεί να εμφανίζει  χρυσαφένιες ανταύγειες.

(colore cristallino, giallo brillante con lievi riflessi verdi, con l’invecchiamento acquista tonalità dorate)

Μύτη έντονη και πλούσια, με αρώματα εσπεριδοειδών και νότες τροπικών φρούτων.

(profumo: intenso e ricco, con aromi di agrumi e di frutti tropicali)

Σώμα γεμάτο, ευχάριστη γλυκύτητα, εξαιρετική ισορροπία και φινέτσα.

Ζωηρή επίγευση μακράς διάρκειας

(sapore: corpo pieno dalla piacevole dolcezza con un ottimo equilibrio e finezza, retrogusto vivace e persistente)

 

4. Οίνος λευκός γλυκός

(vino bianco dolce)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  45,00g/l;

(zuccheri residui totali minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Κρυστάλλινο και λαμπερό υποκίτρινο χρώμα με ελαφρά πρασινωπές ανταύγειες.

Με την παλαίωση μπορεί να εμφανίζει  χρυσαφένιες ανταύγειες.

(colore cristallino, giallo brillante con lievi riflessi verdi, con l’invecchiamento acquista tonalità dorate)

Μύτη έντονη και πλούσια, με αρώματα εσπεριδοειδών και νότες τροπικών φρούτων.

(profumo: intenso e ricco, con aromi di agrumi e di frutti tropicali)

Σώμα πλούσιο, με εξαιρετική ισορροπία και φινέτσα.

Ζωηρή γλυκιά επίγευση μακράς διάρκειας.

(sapore: corpo pieno con un ottimo equilibrio e finezza, retrogusto dolce, vivace e persistente)

 

Β. ΟΙΝΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ

(vini rossi)

 

1. Οίνος Ερυθρός ξηρός

(vino rosso asciutto)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 150 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Πορφυρό χρώμα, με βαθυκόκκινες ανταύγειες στην νεότητά του και στη συνέχεια της εξέλιξής του μετατρέπονται σε πορτοκαλο-κόκκινες.

(colore rosso intenso con riflessi violacei, con l’invecchiamento acquista tonalità rosso mattone)

Μέτριο έως πλούσιο σώμα, εξαρτάται από την χρονιά, έντονα μπαχαρικά (μαύρο πιπέρι) σύκο, αποξηραμένα φρούτα.

(profumo: media intensità con note speziate, pepe nero, fichi secchi e frutta secca)

Καλοδομημένες τανίνες, εξαιρετική ισορροπία με την σχετικά υψηλή οξύτητά του.

(sapore: tannini ben strutturati, ottimo equilibrio con l’acidità relativamente alta)

 

2. Οίνος Ερυθρός ημίξηρος

(vino rosso semisecco)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

(zuccheri residui totali minimiomassimi)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massimo)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Πορφυρό χρώμα, με βαθυκόκκινες ανταύγειες στην νεότητά του και στη συνέχεια της εξέλιξής του μετατρέπονται σε πορτοκαλο-κόκκινες.

(colore rosso intenso con riflessi violacei, con l’invecchiamento acquista tonalità rosso mattone)

Μέτριο έως πλούσιο σώμα, εξαρτάται από την χρονιά, έντονα μπαχαρικά (μαύρο πιπέρι) σύκο, αποξηραμένα φρούτα.

(profumo: media intensità con note speziate, pepe nero, fichi secchi e frutta secca)

Καλοδομημένες τανίνες, εξαιρετική ισορροπία, με ελαφριά γλυκύτητα και με  την σχετικά υψηλή οξύτητά του.

(sapore: tannini ben strutturati, ottimo equilibrio tra la dolcezza e l’acidità relativamente alta)

 

3. Οίνος Ερυθρός ημίγλυκος

(vino rosso amabile)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l;

(zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ελαφρύ κόκκινο χρώμα με ερυθρές- brick ανταύγειες κατά την εξέλιξή του.

(colore rosso più o meno intenso, acquista tonalità rosso mattone con l’età)

Μύτη πολύπλοκη, αποξηραμένων φρούτων, δαμάσκηνου, σύκου, με κάποιες νότες βανίλιας.

(profumo: complesso di frutta secca, prugne e fichi e note di vaniglia)

Πλούσιο σώμα με εξαιρετική ισορροπία στην οποία κυρίαρχο λόγο παίζει η οξύτητα.

Μακρά γλυκιά επίγευση.

(sapore: corposo, ottimo equilibrio con l’acidità relativamente alta, retrogusto dolce e persistente)

 

4. Οίνος Ερυθρός γλυκός

(vino rosso dolce)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  45,00;

(zuccheri residui totali minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,00 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,20 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Πυκνό κόκκινο χρώμα με καστανοκόκκινες ανταύγειες.

(colore rosso intenso con riflessi bruni)

Μύτη σύνθετη, αποξηραμένων-καβουρδισμένων ξηρών καρπών, σύκου, δέρματος με αρκετές νότες βανίλιας.

(profumo: complesso di noci, fichi, note di pelle, vaniglia e carne secca)

Πλούσιο  σώμα με γλυκιά γεύση και με εξαιρετική ισορροπία στην οποία κυρίαρχο λόγο παίζει η οξύτητα.

(sapore: corposo, dolcezza in ottimo equilibrio con l’acidità relativamente alta, retrogusto persistente)

 

Γ. ΟΙΝΟΣ ΕΡΥΘΡΩΠΟΣ

(vino rosato)

 

1. Οίνος Ερυθρωπός ξηρός

(vino rosato secco)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Ολικός αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimi)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ζωηρό ερυθρωπό χρώμα, κρυστάλλινης διαύγειας.

(colore rosato vivace e cristallino)

Πλούσιο αρωματικά, με χαρακτηριστικά αρώματα κόκκινων φρούτων του δάσους, φράουλα, αγριοκέρασο.

(profumo: ricco, aromatico, note caratteristiche di frutti rossi come fragole e ciliege selvatiche)

Δροσερή οξύτητα και άριστη ισορροπία στο στόμα, χαρακτηριστική μακρά επίγευση.

(sapore: tipico, fresco, equilibrato, retrogusto persistente)

 

2. Οίνος Ερυθρωπός ημίξηρος

(vino rosato semisecco)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

(zuccheri residui totali minimi massimi)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ελαφρύ ερυθρωπό χρώμα με πορτοκαλέρυθρες- ανταύγειες.

(colore rosato brillante con riflessi violetti)

Μύτη πολύπλοκη, πλούσια, υπερώριμα μικρόσαρκα κόκκινα φρούτα με, δαμάσκηνο, και με κάποιες νότες βανίλιας.

(profumo: complesso, ricco, note di piccoli frutti rossi, prugna e una punta di vaniglia)

Πλούσιο σώμα με δροσιστική γλυκύτητα και  με εξαιρετική ισορροπία στην οποία κυρίαρχο λόγο παίζει η οξύτητα.

(sapore: tipico, dalla dolcezza rinfrescante, ottimo equilibrio con l’alta acidità)

 

3. Οίνος Ερυθρωπός ημίγλυκος

(vino rosato amabile)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,50% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  12,50 - Μέγιστη 45,00 g/l;

(zuccheri residui totali minimi massimi)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Ελαφρύ ερυθρωπό χρώμα με πορτοκαλέρυθρες- ανταύγειες.

(colore rosato brillante con riflessi violetti)

Μύτη σύνθετη όπου κυριαρχούν τα αποξηραμένα φρούτα, και οι ξηροί καρποί, με κάποιες νότες βανίλιας.

(profumo: complesso, dominano gli aromi di frutta secca, noci e una punta di vaniglia)

Πλούσιο σώμα με εξαιρετική ισορροπία στην οποία κυρίαρχο λόγο παίζει η οξύτητα.

Μακρά γλυκιά επίγευση.

(sapore: corposo, ottimo equilibrio dell’acidità relativamente alta, retrogusto dolce e persistente)

 

4. Οίνος Ερυθρωπός γλυκός

(vino rosato dolce)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  45,00g/l;

(zuccheri residui totali minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 250 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Μέτριας διαύγειας ερυθρωπό χρώμα με brick ανταύγειες.

(colore rosato moderato con lievi riflessi mattone)

Μύτη σύνθετη, αποξηραμένων-καβουρδισμένων ξηρών καρπών, σύκου, δέρματος με αρκετές νότες βανίλιας.

(profumo: complesso, aromi di fichi e noci, note di pelle, carne essicata e vaniglia)

Ιδιαίτερα σώμα, με γλυκιά γεύση, πλούσια δομή και εξαιρετική ισορροπία.

(sapore: struttura ricca, dolce, eccellente equilibrio)

 

Δ. ΟΙΝΟΣ ΛΙΚΕΡ

(vini liquorosi)

 

1. Οίνος λικέρ Λευκός

(vino liquoroso bianco)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: Ελάχιστος 15,00% vol., Μέγιστη 22,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo, massimo)

- Ελάχιστος ολικός αλκοολικός τίτλος: 17.50%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 45,00 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,80 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Βαθύ κίτρινο χρώμα με χρυσαφί ανταύγειες, που μπορούν να γίνουν πορτοκαλί με την παλαίωση.

(colore giallo intenso con riflessi dorati, diventano ambrati con l’invecchiamento)

Σύνθετη και έντονη μύτη με νότες αποξηραμένων φρούτων.

(profumo: intenso, complesso con note di frutta secca)

Ισορροπημένη γεύση, γλυκιά, με γεμάτο στόμα και αρωματική επίγευση με διάρκεια.

(sapore: pieno, dolce, equilibrato, retrogusto aromatico e persistente)

 

2. Οίνος Λικέρ Ερυθρός

(vino liquoroso rosso)

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: Ελάχιστος 15,00% vol., Μέγιστη 22,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo, massimo)

- Ελάχιστος ολικός αλκοολικός τίτλος: 17.50%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico totale minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 45,00 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,80 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 200 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Βαθύ πορφυρό χρώμα με ιώδεις ανταύγειες που μπορεί να γίνουν κεραμιδί μετά από παλαίωση.

(colore rosso intenso con riflessi violacei, con l’invecchiamento si fa rosso mattone)

Σύνθετη και έντονη μύτη ξηρών κόκκινων φρούτων.

(profumo: intenso complesso di frutti rossi secchi)

Ζωηρό στο στόμα, πληθωρικό και γεμάτο,  με ισορροπημένη γλυκιά γεύση. Διακρίνονται αρώματα αποξηραμένων φρούτων και μαρμελάδα κεράσι.

(sapore: pieno, esuberante, dolcezza equilibrata, note di frutta secca e confettura di ciliegie)

 

Ε. ΟΙΝΟΣ ΛΙΑΣΤΟΣ

(vini passiti)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος Αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 10,00% vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος Φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 16,00% vol..;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  45,00g/l;

(zuccheri residui totali minimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 g/l, Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1,80 g/l;

(acidità volatile massima)

- Μέγιστη περιεκτικότητα των οίνων σε ολικό διοξείδιο του θείου: 400 mg/l.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Βαθύ κίτρινο χρώμα με καφέ ανταύγειες.

(colore giallo intenso con note di caffé)

Σύνθετη και έντονη μύτη με νότες αποξηραμένων φρούτων.

(profumo: intenso, complesso con note di frutta secca)

Ισορροπημένη γεύση, γλυκιά, με γεμάτο στόμα και αρωματική επίγευση με διάρκεια.

(sapore: pieno, equilibrato, dolce, retrogusto aromatico e persistente)

 

ΣΤ. ΟΙΝΟΣ ΗΜΙΑΦΡΩΔΗΣ

(vini frizzanti)

 

1. Οίνος λευκός ημιαφρώδης ξηρός

(vino frizzante bianco secco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 11,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Μέγιστη 9,00 g/l*;

(zuccheri residui totali massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 - Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1.08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Υπέρπιεση στη φιάλη: 1 έως 2,5 bar;

(sovrappressione in bottiglia minima e massima)

- Περιεκτικότητα των οίνων σε διοξείδιο του θείου (ολικό): 200 mg/L

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό κίτρινο χρώμα.

(colore giallo brillante)

Πλούσια φρουτώδης μύτη

(profumo: fruttato e ricco)

και αρμονικό στόμα με μακρά επίγευση.

(sapore: armonico con retrogusto persistente)

 

2. Οίνος λευκός ημιαφρώδης ημίξηρος

(vino frizzante bianco semisecco)

 

Αναλυτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche analitiche)

- Ελάχιστος αποκτημένος αλκοολικός τίτλος: 11,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico effettivo minimo)

- Ελάχιστος φυσικός  αλκοολικός τίτλος: 11,00%  Vol.;

(titolo alcolometrico volumico naturale minimo)

- Περιεκτικότητα σε ολικά σάκχαρα: Ελάχιστη  4,50 - Μέγιστη 17,50 g/l**;

 (zuccheri residui totali minimo massimo)

- Ολική οξύτητα εκφρασμένη σε τρυγικό οξύ: Ελάχιστη 3.50 - Μέγιστη 7,50 g/l;

(acidità totale minima, massima)

- Πτητική οξύτητα  εκφρασμένη σε οξικό οξύ: Μέγιστη 1.08 g/l;

(acidità volatile massima)

- Υπέρπιεση στη φιάλη: 1 έως 2,5 bar;

(sovrappressione in bottiglia minima e massima)

- Περιεκτικότητα των οίνων σε διοξείδιο του θείου (ολικό): 250 mg/l***.

(anidride solforosa totale massima)

Οργανοληπτικά χαρακτηριστικά:

(caratteristiche organolettiche)

Λαμπερό κίτρινο χρώμα.

(colore giallo brillante)

Πλούσια φρουτώδης μύτη και αρμονικό στόμα με απαλή γλυκύτητα που ισορροπεί αρμονικά με τη δροσιστική οξύτητα μακρά επίγευση

(profumo: fruttato, ricco e armonioso, dolcezza in equilibrio con la fresca acidità)

Πλούσιες  λεπτές φυσαλίδες  που παρασέρνουν  στον χορό τους αρώματα φρούτων  και φρεσκοψημένου  μπριός,  πολύ  ισορροπημένο  στόμα με σωστές δόσεις  φρούτου, οξύτητας  και αλκοόλ.

(sapore: vivace, bolle fini e fugaci, note di frutta e brioche appena sfornate, in bocca ottimo equilibrio tra dolcezza, acidità ed alcol)

 

*όταν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα υπερβαίνει τα 4,00 g/l  ισχύουν οι προϋποθέσεις του Παραρτήματος XIV του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής

**όταν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα υπερβαίνει τα 12,00 g/l  ισχύουν οι προϋποθέσεις του Παραρτήματος XIV του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής

*** όταν η περιεκτικότητα σε σάκχαρα είναι τουλάχιστον ίση με 5,00 g/l

 

3. Παραδοσιακές ενδείξεις

(menzioni tradizionali)

 

Παραδοσιακές ενδείξεις, σύμφωνα με το άρθρο 118κα παράγραφος 1, οι οποίες συνδέονται με την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη.

Σύμφωνα με το άρθρο 40 του κανονισμού  (ΕΚ) αριθ. 607/2009 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει από τον Καν(ΕΚ) 670/2011 της Επιτροπής  και όπως έχουν οριστεί και καταχωρηθεί στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων «E-Bacchus», οι παραδοσιακές ενδείξεις που μπορούν να χρησιμοποιούνται και να προστατεύονται για την Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (Π.Γ.Ε.) Μακεδονία  και με την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις της Κοινοτικής και Εθνικής νομοθεσίας, είναι οι εξής:

 

Τοπικός Οίνος στη θέση των ΠΓΕ

(vino regionale al posto di IGP)

 

Αγρέπαυλη (edificio storico),

Αμπέλι (vigna),

Αμπελώνας (ες) (vigneto/i),

Αρχοντικό (palazzo),

Επιλογή ή Επιλεγμένος (selezionato/i),

Κάβα (invecchiato),

Κάστρο (castello),

Κτήμα (tenuta, proprietà),

Λιαστός (passito)

Μετόχι (fattoria del monastero),

Μοναστήρι (monastero),

Ορεινό Κτήμα, (tenuta di montagna),

Ορεινοί Αμπελώνες, (vigneto di montagna),

Πύργος (torre).

 

4. ΟΙΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

(pratiche enologiche)

 

Σύμφωνα με την εθνική Νομοθεσία το δικαίωμα χρήσης του όρου Τοπικός Οίνος Μακεδονίας  ή Μακεδονικός Τοπικός Οίνος  αναγνωρίζεται για οίνο ο οποίος προέρχεται από:

(secondo la legislazione nazionale il diritto alla IGP Macedonia è riconosciuto per i vini che si ottengono da J

α) Τοπικό οίνο με ένδειξη Νομού ή αμπελουργικής περιοχής μικρότερης ή μεγαλύτερης του Νομού που ευρίσκεται μέσα στο διαμέρισμα της Μακεδονίας

(i vini regionali con riferimenti alle unità periferiche o zone viticole più piccole prodotte all’interno delle tre Periferie Macedoni)

β) Ανάμειξη των ανωτέρω τοπικών οίνων,

(dalla miscelazione tra vini regionali)

γ) Ανάμιξη των ανωτέρω τοπικών οίνων με οίνους που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως οίνοι Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης.

(dalla miscelazione tra vini regionali e vini con diritto alla Denominazione di Origine Protetta della medesima zona)

δ) Οινοποίηση σταφυλών ή και γλευκών από αμπελουργικές ζώνες οίνων ΠΟΠ  της Μακεδονίας.

(dalla vinificazione di uva avente diritto alle DOP Macedoni)

 

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ανάμειξη των οίνων να γίνεται μέσα στο αμπελουργικό διαμέρισμα της Μακεδονίας, είτε στο στάδιο της παραγωγής είτε στο στάδιο της εμπορίας.

(un prerequisito è quello che la miscelazione avvenga durante la vinificazione o prima della sua commercializzazione)

Οι οίνοι ΠΓΕ Μακεδονία παράγονται μόνο σε οινοποιεία τα οποία διαθέτουν εξοπλισμό σύγχρονης τεχνολογίας, κατάλληλο για την παραγωγή οίνων ποιότητας.

(I vini della IGP Macedonia sono prodotti solo in cantine che dispongono delle tecnologie moderne atte a produrre vini di qualità)

 

4.1. Οινοποίηση λευκών οίνων:

(vinificazione vini bianchi)

Λευκός οίνος Π.Γ.Ε. Μακεδονία

(vino bianco IGP Macedonia)

Παράγεται σύμφωνα με την σύγχρονη  τεχνολογία παραγωγής λευκών οίνων και η θερμοκρασία κατά την αλκοολική  ζύμωση δεν υπερβαίνει τους  20 °C.

(prodotto secondo la moderna tecnologia di produzione del vino bianco ad una temperatura inferiore ai 20° C.)

Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του οίνου ΠΓΕ Μακεδονία πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Μακεδονίας.

(le varietà delle uve coltivate per la produzione della IGP Macedonia devono essere quelle raccomandate e autorizzate nelle varie unità periferiche della regione viticola Macedonia)

 

4.2. Οινοποίηση ερυθρών οίνων:

(vinificazione vini rossi)

ερυθρός οίνος Π.Γ.Ε. Μακεδονία    

(vino rosso IGP Macedonia)

Ο ερυθρός οίνος ΠΓΕ  Μακεδονία παράγεται σύμφωνα με την κλασική μέθοδο ερυθράς οινοποίησης για την παραγωγή ερυθρών οίνων.

(il vino rosso della IGP Macedonia è prodotto con il metodo classico della vinificazione in rosso)

Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του οίνου ΠΓΕ Μακεδονία πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Μακεδονίας.

(le varietà delle uve coltivate per la produzione della IGP Macedonia devono essere quelle raccomandate e autorizzate nelle varie unità periferiche della regione viticola Macedonia)

 

4.3. Οινοποίηση ερυθρωπών οίνων:

(vinificazione vini rosati)

ερυθρωπός οίνος Π.Γ.Ε. Μακεδονία  

(vino rosato IGP Macedonia)

παράγεται σύμφωνα με την σύγχρονη  τεχνολογία παραγωγής ερυθρωπών οίνων και η θερμοκρασία κατά την αλκοολική  ζύμωση δεν υπερβαίνει τους  20 °C.

(prodotto secondo la moderna tecnologia di produzione del vino rosato ad una temperatura inferiore ai 20° C.)

Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του οίνου ΠΓΕ Μακεδονία πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Μακεδονίας.

(le varietà delle uve coltivate per la produzione della IGP Macedonia devono essere quelle raccomandate e autorizzate nelle varie unità periferiche della regione viticola Macedonia)

 

4.4. Οινοποίηση οίνων από λιαστά σταφύλια

(vinificazione vini passiti)

παράγεται από γλεύκη σταφυλιών που έχουν αφεθεί στον ήλιο ή στη σκιά για μερική αφυδάτωση.

(prodotti con mosti di uve lasciate al sole o all’ombra per una parziale disidratazione)

Τα γλεύκη αυτά οινοποιούνται χωρίς την προσθήκη πριν, κατά ή μετά την αλκοολική ζύμωση, γλεύκους ή συμπυκνωμένου ανακαθαρισμένου γλεύκους ή αλκοόλης γεωργικής προέλευσης ή προϊόντων απόσταξης καθώς και χωρίς να έχει γίνει με οποιοδήποτε τρόπο συμπύκνωση του γλεύκους από λιασμένα σταφύλια.

(i mosti vengono vinificati senza aggiungere, prima, durante e dopo la fermentazione mosto concentrato o mosto concentrato e rettificato, alcol di origine agricola o acquavite e senza la concentrazione del mosto delle uve appassite) 

Τα σάκχαρα και η αλκοόλη που περιέχονται στο τελικό προϊόν, προέρχονται αποκλειστικά από τα ίδια σταφύλια που οινοποιήθηκαν.

(lo zucchero e l’alcol contenuti nel vino passito sono dovuti esclusivamente dalle stesse uve vinificate)

Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του οίνου από λιασμένα σταφύλια ΠΓΕ Μακεδονία πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Μακεδονία (Σιάτιστα, Καστοριά, Δράμα,)  όπου παράγεται ο εν λόγω οίνος.

(le varietà di uva utilizzate per i vini passiti della IGP Macedonia sono quelle stabilite dai Decreti Ministeriale delle IGP (Slatitsa, Kastoria, Drama) e vinificate nelle medesime località)

 

4.5. Οινοποίηση οίνων λικέρ

(vinificazione vini liquorosi)

παράγεται από γλεύκος σταφυλιών, που έχει υποστεί μερική ζύμωση, με ελάχιστο φυσικό κατ’ όγκο αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον 12,00% Vol. ή οίνο  ή μείγμα των παραπάνω στα οποία έχει προστεθεί μεμονωμένα ή σε μείγμα ουδέτερης αλκοόλης αμπελοοινικής προέλευσης, συμπεριλαμβανομένης της αλκοόλης από απόσταξη σταφίδων με αποκτημένο αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον 96,00% Vol. ή απόσταγμα οίνου ή σταφίδων με αποκτημένο αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον 52,00% Vol. και μέχρι 86,00% Vol.

(i vini liquorosi sono prodotti con mosti parzialmente fermentati ottenuti da uve con un titolo alcolometrico volumico naturale minimo di 12,00% vol. o di un vino o una combinazione tra i due prodotti, con l’aggiunta singolarmente o in miscela di alcol neutro di origine vinica, compreso alcol da distillazione di uve secche, con un tenore alcolico minimo di 96,00% vol., o distillato di vino o di uve secche con un titolo alcolico effettivo minimo di 52,00% vol. e massimo di 86,00% vol.)

Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του οίνου Λικέρ ΠΓΕ Μακεδονία  πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Μακεδονίας (Πιερία, Έβρος) όπου παράγεται ο εν λόγω οίνος.

(le varietà utilizzate per la produzione dei vini liquorosi della IGP Macedonia sono quelle stabilite dai Decreti Ministeriale delle IGP (Pieria e Evros), e vinificate nelle medesime località)

 

4.6. Οινοποίηση ημιαφρωδών οίνων

(vinificazione vini frizzanti)

παράγεται με την παραδοσιακή τοπική τεχνική και το CO2 είναι ενδογενώς διαλυμένο στον οίνο.

(prodotto con le tecniche tradizionali del luogo, la CO² è intrinsecamente disciolta nel vino)

Οι ποικιλίες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του ημιαφρώδη οίνου ΠΓΕ Μακεδονία πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Μακεδονίας (Φλώρινα,)  όπου παράγεται ο εν λόγω οίνος.

(le varietà utilizzate per la produzione dei vini frizzanti della IGP Macedonia sono quelle stabilite dai Decreti Ministeriale delle IGP (Florina), e vinificate nelle medesime località)

 

4.7. Ειδικές οινολογικές πρακτικές

(pratiche enologiche specifiche)

A) Για την παραγωγή ημίξηρων, ημίγλυκων και γλυκών οίνων επιτρέπεται η γλύκανση των οίνων σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις (ΚΑΝ.(ΕΚ) 606/2009 Παράρτημα ΙΔ).

(per la produzione dei vini semisecchi, amabili e dolci si può intervenire con la dolcificazione secondo le norme vigenti)

Β) Ο οίνος Λικέρ: παράγεται από γλεύκος σταφυλιών, που έχει υποστεί μερική ζύμωση, με ελάχιστο φυσικό κατ’ όγκο αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον12% Vol. ή οίνο  ή μείγμα των παραπάνω στα οποία έχει προστεθεί μεμονωμένα ή σε μείγμα ουδέτερη αλκοόλη αμπελοοινικής προέλευσης, συμπεριλαμβανομένης της αλκοόλης από απόσταξη σταφίδων με αποκτημένο αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον 96% Vol. ή απόσταγμα οίνου ή σταφίδων με αποκτημένο αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον 52% Vol. και μέχρι 86% Vol.

(i vini liquorosi sono prodotti con mosti parzialmente fermentati ottenuti da uve con un titolo alcolometrico volumico naturale minimo di 12,00% vol. o di un vino o una combinazione tra i due prodotti, con l’aggiunta singolarmente o in miscela di alcol neutro di origine vinica, compreso alcol da distillazione di uve secche, con un tenore alcolico minimo di 96,00% vol., o distillato di vino o di uve secche con un titolo alcolico effettivo minimo di 52,00% vol. e massimo di 86,00% vol.)

Γ) Ο οίνος Λιαστός: παράγεται από γλεύκη  σταφυλιών που έχουν αφεθεί στον ήλιο ή στη σκιά για μερική αφυδάτωση.

(prodotti con mosti di uve lasciate al sole o all’ombra per una parziale disidratazione)

Τα γλεύκη αυτά οινοποιούνται χωρίς την προσθήκη πριν, κατά ή μετά την αλκοολική ζύμωση, γλεύκους ή συμπυκνωμένου ανακαθαρισμένου γλεύκους ή αλκοόλης γεωργικής προέλευσης ή προϊόντων απόσταξης καθώς και χωρίς να έχει γίνει με οποιοδήποτε τρόπο συμπύκνωση του γλεύκους από λιασμένα σταφύλια.

(i mosti vengono vinificati senza aggiungere, prima, durante e dopo la fermentazione mosto concentrato o mosto concentrato e rettificato, alcol di origine agricola o acquavite e senza la concentrazione del mosto delle uve appassite) 

Τα σάκχαρα και η αλκοόλη που περιέχονται στο τελικό προϊόν, προέρχονται αποκλειστικά από τα ίδια σταφύλια που οινοποιήθηκαν.

(lo zucchero e l’alcol contenuti nel vino passito sono dovuti esclusivamente dalle stesse uve vinificate)

Δ) Η  παραγωγή των ημιαφρωδών οίνων ακολουθεί την παραδοσιακή τοπική τεχνική, το CO2 είναι ενδογενώς  διαλυμένο στον οίνο.

(la produzione dei vini frizzanti è fatta con le tecniche tradizionali del luogo, la CO² è intrinsecamente disciolta nel vino)

E) Η διαμόρφωση των πρεμνών ακολουθεί τις συνήθεις για την περιοχή καλλιεργητικές τεχνικές.

(I sistemi di coltivazione ed impianti sono quelli tradizionali della regione)

 

5. ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

(zone delimitate)

 

Η οριοθετημένη ζώνη παραγωγής οίνων Π.Γ.Ε. Μακεδονία καθορίστηκε με την Υπουργική Απόφαση  αριθ. 340576/1.9.1989 (ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989 ) η οποία στη συνέχεια τροποποιήθηκε από την αριθ. 380238/31.7.2000 (ΦΕΚ 1012/Β/10.8.2000).

(la zona di produzione della IGP Macedonia è stata istituita con Decreto Ministeriale n. 340576 del 01/09/1989 e modificata con Decreto Ministeriale n. 380238 del 31/07/2000)

Η οριοθετημένη περιοχή για την παραγωγή των οίνων Π.Γ.Ε. Μακεδονία περιλαμβάνει όλες τις περιοχές της Μακεδονίας για τις οποίες έχουν αναγνωρισθεί οίνοι ΠΓΕ και οίνοι ΠΟΠ και περιγράφονται επακριβώς στις αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις.

La zona delimitata della IGP Macedonia copre tutti i territori della Macedonia riconosciuti con i Decreti Ministeriali come IGP e DOP)

Περιφερειακή ενότητα: Δράμας (unità periferica Drama)

Περιφερειακή ενότητα: Καβάλας (unità periferica Kavala) ad un’altitudine superiore ai 50 m. slm

Περιφερειακή ενότητα: Ξάνθης (unità periferica Xanthi)

Περιφερειακή ενότητα: Ροδόπη unità periferica Rodopi)

Περιφερειακή ενότητα: Έβρου (unità periferica Evros) ad un’altitudine superiore ai 20 m. slm

Περιφερειακή ενότητα: Θάσος (unità periferica Taso) ad un’altitudine superiore ai 50 m. slm

Περιφέρειε: Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (Periferia Macedonia Ortientale/Tracia)

 

Περιφερειακή ενότητα: Πέλλας (unità periferica Pella)

Περιφερειακή ενότητα: Πιερίας (unità periferica Pieria) ad un’altitudine superiore ai 50 m. slm

Περιφερειακή ενότητα: Ημαθίας (unità periferica Emazia) ad un’altitudine superiore gli 80 m. slm

Περιφερειακή ενότητα: Κιλκίς (unità periferica Kilkis)

Δήμου: Παιονία:

στα διοιηκητικά όρια των Δ.Δ Κάρπης, Γρίβας, Γουμένισσας, Γερακώνας και Φιλυριάς του Δήμου Γουμένισσας και στα Δ.Δ. Ευρωπού, Πολυπέτρου και Τούμπας του Δήμου Ευρωπού του Νομού Κιλκίς. Οι αμπελώνες των προαναφερόμενων περιοχών πρέπει να βρίσκονται σε υψόμετρο μεγαλύτερο από 80 μέτρα

(i vigneti delle comunità locali di: Κάρπης, Γρίβας, Γουμένισσας, Γερακώνας και Φιλυριάς dellex comune di Goumenissa e le comunità locali di Ευρωπού, Πολυπέτρου και Τούμπας dellex comune di Evropos devono essere coltivati ad unaltitudine superiore agli 80 m. slm)

στα διοικητικά όρια των κοινοτήτων Γουμένισσα, Φυλλυριάς, Στάθης, Γοργόπης, Κάρπης, Γρίβας, Πεντάλοφου,

Πολύπετρου, Γερακώνας. Εξαιρούνται οι περιοχές που βρίσκονται σε υψόμετρο μικρότερο από 150 μέτρα.

(i vigneti delimitati delle comunità locali di: Γουμένισσα, Φυλλυριάς, Στάθης, Γοργόπης, Κάρπης, Γρίβας, Πεντάλοφου,

Πολύπετρου, Γερακώνας. devono essere coltivati ad un’altitudine superiore ai 150 m. slm)

Περιφερειακή ενότητα: Θεσσαλονίκης (unità periferica Salonicco) ad un’altitudine tra i 50 e 800 m. slm

Περιφερειακή ενότητα: Χαλκιδικής, (unità periferica Calcidica)

Περιφερειακή ενότητα: Σερρών (unità periferica Serres)

Περιφέρειε: Κεντρική: Μακεδονία (Periferia Macedonia Centrale)

 

Περιφερειακή ενότητα: Γρεβενά (unità periferica Grevena)

Περιφερειακή ενότητα: Φλώρινας (unità periferica Florina)

Περιφερειακή ενότητα: Καστοριάς (unità periferica Kastoria) ad un’altitudine tra i 600 e 1.000 m. slm

Περιφερειακή ενότητα: Κοζάνης (unità periferica Kozani) ad un’altitudine superiore ai 250 m. slm

Περιφέρειε: Δυτικής Μακεδονίας (Periferia Macedonia Occidentale)

 

6. Μέγιστες αποδόσεις

(resa massima)

 

6.1. ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΠΟΔΟΣΗ (αποδόσεις) ανά εκτάριο:

(resa massima in kg di uva fresca per ettaro)

Η μέγιστη απόδοση ανά εκτάριο (ha) που επιτρέπεται για κάθε ποικιλία αναφέρεται επακριβώς στις αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις αναγνώρισης των οίνων ΠΟΠ και ΠΓΕ που παράγονται στην αμπελουργική ζώνη της Μακεδονίας.

(la resa massima in uva fresca dei vini della IGP Macedonia consentita per ogni varietà raccomandata e/o autorizzata riconosciuta dai disciplinari di produzione delle singole DOP e IGP prodotta sul territorio della Macedonia)

 

6.2. Μέγιστη απόδοση σε εκατόλιτρα τελικού προϊόντος ανά εκτάριο

(resa massima in prodotto finito in hl/ha)

Η μέγιστη απόδοση σε εκατόλιτρα τελικού προϊόντος ανά εκτάριο (ha) που επιτρέπεται αναφέρεται στην προδιαγραφή των οίνων ΠΟΠ και ΠΓΕ που παράγονται στην αμπελουργική ζώνη της Μακεδονίας.

(la resa massima in prodotto finito si riferisce a quella stabilità dai disciplinari delle IGP e DOP della Macedonia)

 

7. ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΕΣ ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΜΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΑΜΠΕΛΟΥ

(varietà di vite autorizzate)

 

Ο λευκός οίνος Π.Γ.Ε. Μακεδονία  παράγεται από σταφύλια των ποικιλιών 

(i vini bianchi della IGP Macedonia sono prodotti con le seguenti varietà) 

Αγούαστος, Αθήρι, Ασπρούδα Σερρών, Ασύρτικο, Ζουμιάτικο, Κοϊνιάρικο, Μαλαγουζιά, Μοσχάτο Αλεξανδρείας, Μπατίκι, Ξινόμαυρο, Πρικνάδι, Ροδίτης, Ρομπόλα, Σαββατιανό, Chardonnay, Sauvignon Blanc, Ugni Blanc, Semillon, Viognier, Gewurtztraminer και  Riesling.

 

Ο ερυθρός  οίνος Π.Γ.Ε. Μακεδονία  παράγεται από σταφύλια των ποικιλιών

(i vini rossi della IGP Macedonia sono prodotti con le seguenti varietà) 

Αγιωργίτικο, Λημνιό, Λημνιώνα, Μοσχόμαυρο, Νεγκόσκα, Ξινόμαυρο, Παμίδι, Σέφκα, Χονδρόμαυρο, Cabernet Sauvignon, Grenache Rouge, Syrah, Cabernet Franc, Merlot, Nebbiolo, Refosco, Tempranillo, Sangiovese, Mourverde, Cinsaut, Barbera, Montepulciano,Negro Amaro και Tannat.

 

Ο ερυθρωπός οίνος Π.Γ.Ε Μακεδονία  παράγεται μόνο από νωπά σταφύλια των ποικιλιών

(i vini rosati della IGP Macedonia sono prodotti con le seguenti varietà) 

Αγιωργίτικο, Αγούαστος, Αθήρι, Ασπρούδα Σερρών, Ασύρτικο. Κοϊνιάρικο, Λημνιό, Λημνιώνα, Μοσχόμαυρο, Μπατίκι, Νεγκόσκα, Ξινόμαυρο, Παμίδι, Ροδίτης, Χονδρόμαυρο, Cabernet Sauvignon, Grenache Rouge, Syrah, Cabernet Franc, Merlot, Nebbiolo, Refosco, Tempranillo, Sangiovese, Gewurtztraminer, Cinsaut, Barbera, Montepulciano,Negro Amaro, Riesling και Tannat.

 

Ο Οίνος Λιαστός Π.Γ.Ε. Μακεδονία παράγεται από ποικιλίες αμπέλου από αυτές που περιλαμβάνονται στην ποικιλιακή σύνθεση του οίνου με ΠΓΕ Μακεδονία και καλλιεργούνται στις αναφερόμενες από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις αμπελουργικές περιοχές της Μακεδονίας (Σιάτιστα, Καστοριά, Δράμα)

(i vini passiti della IGP Macedonia sono prodotti dalle varietà di viti che compongono la composizione varietale delle IGP Macedoni Σιάτιστα, Καστοριά, Δράμα)

 

Ο Οίνος Λικέρ Π.Γ.Ε. Μακεδονία  παράγεται από ποικιλίες αμπέλου από αυτές που περιλαμβάνονται στην ποικιλιακή σύνθεση του οίνου με ΠΓΕ Μακεδονία και καλλιεργούνται στις αναφερόμενες από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις αμπελουργικές περιοχές της Μακεδονίας (Πιερία, Έβρος).

(i vini liquorosi della IGP Macedonia sono prodotti dalle varietà di viti che compongono la composizione varietale delle IGP Macedoni Πιερία, Έβρος)

 

 

Ο Οίνος Ημιαφρώδης Π.Γ.Ε. Μακεδονία  παράγεται από ποικιλίες αμπέλου από αυτές που περιλαμβάνονται στην ποικιλιακή σύνθεση του οίνου με ΠΓΕ Μακεδονία και καλλιεργούνται στις αναφερόμενες από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις αμπελουργικές περιοχές της Μακεδονίας (Φλώρινα).

(i vini liquorosi della IGP Macedonia sono prodotti dalle varietà di viti che compongono la composizione varietale della IGP Macedone Φλώρινα)

 

 

Όλες οι ανωτέρω ποικιλίες για να χρησιμοποιηθούν στη παρασκευή του ΠΓΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ οίνου πρέπει να καλλιεργούνται στις αναφερόμενες  από τις αντίστοιχες Υπουργικές Αποφάσεις  αμπελουργικές περιοχές της Μακεδονίας όπου προβλέπεται η παραγωγή των ανωτέρω τύπων οίνων.

(tutte queste varietà di viti da utilizzare nella produzione della IGP Macedonia devono essere prodotte nelle rispettive zone delimitate e riconosciute dai vari Decreti Ministeriali delle IGP e DOP Macedoni)

 

8. ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΙΑ

(collegamento con la zona geografica)

 

8.1. ΤΟΝ ΛΕΥΚΟ, ΕΡΥΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΕΡΥΘΡΟ ΟΙΝΟ.

(per i vini bianchi, rossi e rosati)

 

8.1.1. Λεπτομέρειες της γεωγραφικής περιοχής

(dettagli della zona geografica):

Α. Ιστορικός δεσμός.

(legame storico)

Η καλλιέργεια της αμπέλου στην αρχαία Ελλάδα ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη, όχι μόνον στην Αθήνα και την Πελοπόννησο, αλλά και στα νησιά, στη Μακεδονία και τη Θράκη.

Ειδικότερα στην περιοχή της Μακεδονίας το κρασί έχει μεγάλη ιστορία. Σύμφωνα με τον Κλέαρχο τον Σολέα, ο πρώτος που ανακάλυψε την τέχνη της οινοποιίας ήταν ο Μάρων, ο γιος του Ευάνθη, που τον τιμούσαν στη Μαρώνεια της Θράκης.

Όμως τα πρώτα δείγματα αμπελοκαλλιέργειας βρέθηκαν στην ανατολική Μακεδονία. Κοντά στις Κρηνίδες της Καβάλας σε πρόσφατη ανασκαφή βρέθηκαν σπόροι σταφυλιού, που ανάγονται στα τέλη της προϊστορικής περιόδου.

Σπόροι σταφυλιών έχουν βρεθεί ακόμη στις ανασκαφές στην Τούμπα του Φωτολίβους της Δράμας, που χρονολογούνται στη Νεολιθική εποχή (περίπου το 4.000 π.Χ.). Επίσης σπόροι σταφυλιών που μοιάζουν σε γενικές γραμμές με τις οινοποιήσιμες ποικιλίες, έχουν βρεθεί και στην ίδια περιοχή κοντά στο χωριό Σιταγροί σε μια περιοχή που υδρευόταν με τεχνητό τρόπο.

Οι σπόροι αυτοί χρονολογούνται από το 3000 π.Χ. Ως πρώτη αμπελουργική περιοχή στην Ελλάδα θεωρούνται οι Φίλιπποι στην ανατολική Μακεδονία ήδη από την περίοδο 2800-2200 π.Χ.

Για τους επόμενους αιώνες μέχρι την ύστερη μυκηναϊκή περίοδο οι γνώσεις μας για το κρασί στη Μακεδονία είναι περιορισμένες. Η σημαντικότερη πληροφορία μας έρχεται από τον Όμηρο.

Αναφέρει στην Οδύσσεια ότι ο Μάρων είχε προσφέρει δέκα αμφορείς κρασί στον Οδυσσέα, με το οποίο μάλιστα ο τελευταίος μέθυσε τον Κύκλωπα.

Στον ίδιο οίνο, της πόλης του Ίσμαρου, έδειχναν προτίμηση και οι Αχαιοί κατά την Τρωική εκστρατεία.

Για την αρχαϊκή και την κλασική περίοδο έχουμε πολλές πληροφορίες για την καλλιέργεια της αμπέλου και την οινοποιία στη Μακεδονία κυρίως από κείμενα της περιόδου, από παραστάσεις σε νομίσματα κυρίως του 6ου αι π.Χ. και σε μικρότερο βαθμό από παραστάσεις σε αγγεία της κλασικής περιόδου.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, υπήρχαν αμπελώνες στη Χαλκιδική (στη Μένδη, Σκιώνη, Άκανθο και στη χερσόνησο του Αγίου Όρους), στη Θάσο, στην Πέλλα και στα Στάγειρα, όπου και ο ίδιος ο Αριστοτέλης διατηρούσε αμπελώνα.

Επίσης, σε επιγραφή του 5ου αι. π.Χ. που βρίσκεται στη Θάσο σώζεται κείμενο που καθορίζει όλα τα θέματα σχετικά με τον τρύγο, την οινοποιία, αλλά και την πώληση του οίνου, ο οποίος πωλούνταν μόνο μέσα σε αμφορείς σφραγισμένους από τους ελεγκτές της αγοράς.

Ο ίδιος νόμος, προκειμένου να προστατεύσει τη γνησιότητα του τοπικού οίνου, όριζε ότι απαγορευόταν σε κάθε πλοίο που μετέφερε κρασί να προσεγγίσει το λιμάνι της Θάσου, επί ποινή δημεύσεως του πλοίου.

Ο οίνος από τις περιοχές της Μακεδονίας και κυρίως της Θάσου έφθανε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο, μέσα σε αμφορείς οι οποίοι μεταφέρονταν με φορτηγά καράβια.

Όμως με την επικράτηση των Ρωμαίων στη Μεσόγειο το κέντρο βάρους του εμπορίου οίνου μετατοπίστηκε από το βόρειο στο νότιο Αιγαίο και εκτός Ελλάδος.

Παρ' όλα αυτά η παραγωγή οίνου στη Μακεδονία συνεχιζόταν αδιάλλειπτα.

Η παρακμή και η κατάρρευση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σήμαινε την εγκατάλειψη της αμπελοκαλλιέργειας και την δραματική μείωση κατανάλωσης οίνου στη δυτική και κεντρική Ευρώπη.

Το Βυζάντιο παραμένοντας ο θεματοφύλακας της ελληνικής και ρωμαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς στα χρόνια του Μεσαίωνα, διέσωσε την τέχνη της αμπελουργίας.

Μάλιστα στα χρόνια του Βυζαντίου παρήχθησαν μερικά από τα καλύτερα κρασιά της εποχής.

Η καλλιέργεια στις οινοπαραγωγικές περιοχές του Αγίου Όρους, της Πέλλας, της Θάσου, της Καβάλας και της Δράμας συνεχίστηκε ανελλιπώς.

Αν και πολλές φορές οι αμπελοκαλλιέργειες καταστράφηκαν από τις κακές καιρικές συνθήκες, από αρρώστιες και από τις πολεμικές συγκρούσεις, ωστόσο γνωρίζουμε ότι τον 5ο αι. μ.Χ. είχαν αυξηθεί οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ενώ τα κρασιά χαρακτηρίζονταν πλέον από την περιοχή όπου παράγονταν.

Ιδιαίτερα φημισμένη για το κρασί που παρήγαγε ήταν η περιοχή του Παγγαίου, την οποία επισκέφθηκαν και οι αυτοκράτορες Νικηφόρος Φωκάς και Ανδρόνικος Καντακουζηνός προκειμένου να γευτούν το κρασί της.

Εξίσου σημαντική, αν όχι σημαντικότερη περιοχή για την οινοπαραγωγή στην περίοδο του Βυζαντίου ήταν η Χαλκιδική. Λόγω των πολλών μονών στο Άγιο Όρος -πολλών περισσότερων από ότι σήμερα- και της θέσης του κρασιού ως βασικού στοιχείου διατροφής των μοναχών, όλη σχεδόν η Χαλκιδική, τόσο στο νότο, όσο και στα βορειοδυτικά, μέχρι τη σημερινή Καλαμαριά, ήταν γεμάτη από αμπέλια που χρησίμευαν για οινοπαραγωγή.

Η συστηματική καλλιέργεια των αμπελιών είχε ως αποτέλεσμα τον 10ο αι. να υπάρχει αφθονία κρασιού στο Άγιο Όρος, να αρχίσει η εμπορία του πρώτα στη Θεσσαλονίκη και αργότερα η μεταφορά του με πλοία σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας, στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλες χώρες.

Το κρασί αποθηκευόταν σε ειδικές αποθήκες μέσα στις μονές, τα βαγεναριά, και σε αντίστοιχες αποθήκες στα μετόχια των μονών σε όλη τη Χαλκιδική.

Το κρασί έγινε εκ νέου γνωστό στην Ευρώπη μέσω των Βενετών και των Γενουατών μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους.

Οι Σταυροφόροι και οι δυτικοί φεουδάρχες κατά την επάνοδό τους στη Δύση ύστερα από βραχεία ή μακροχρόνια παραμονή τους στο Βυζάντιο μετέφεραν ποικιλίες αμπέλου, τις οποίες μεταφύτευαν κυρίως κοντά στα παράλια της Μεσογείου.

Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οι καλλιεργούμενες με αμπέλια εκτάσεις μειώθηκαν σημαντικά.

Κύρια αιτία ήταν η εχθρική στάση των Μουσουλμάνων προς το κρασί, στάση που απορρέει από την απαγόρευση κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών που επιβάλλει το Κοράνι στους Μουσουλμάνους.

Όμως η αμπελοκαλλιέργεια και η οινοποιία δεν έσβησε.

Οι κύριες οινοποιητικές ζώνες ήταν πλέον αυτή της Σιάτιστας, των Σερβίων, του Αμυνταίου, της Νάουσας, της Γουμένισσας, του Κίτρους κοντά στην Κατερίνη, των Γιανιτσών, τα μετόχια των μονών του Αγίου Όρους στη Χαλκιδική και η περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Ο Τούρκος περιηγητής Εβλιά Τσελεμπή που περιηγήθηκε το 17ο αι. τη Μακεδονία σημείωνε ότι γύρω από τη Θεσσαλονίκη υπήρχαν 46.000 στρέμματα αμπέλια και σε ότι σε κάθε αμπελώνα υπήρχε και εντευκτήριο διασκέδασης.

Στη Χαλκιδική η αμπελοκαλλιέργεια συνεχίστηκε χωρίς διακοπή, ακόμη και μετά την κατάκτησή της από τους Οθωμανούς.

Τόσο μέσα στο Άγιο Όρος, όσο και στα μετόχια, οι μοναχοί φύτευαν κλήματα της ποικιλίας λημνιό και σε μικρότερο βαθμό ποικιλίες φερμένες από τη Γεωργία.

Καλύτερο κρασί θεωρούνταν το λημνιό που παρήγαγε η Μονή Διονυσίου από τον αμπελώνα Μονοξυλίτη.

Στη Σιάτιστα η αμπελοκαλλιέργεια άκμασε από τα μέσα του 15ου αι. και παρέμεινε ζωντανή μέχρι τα μέσα του 20ου αι., οπότε και περιορίστηκε δραματικά λόγω της φυλλοξήρας και της μετανάστευσης.

Τα κρασιά που παράγονταν και παράγονται ακόμη και σήμερα ανήκουν στις ποικιλίες ξυνόμαυρο (κυρίως), σταυρωτό, βαλάντοβο και μοσχόμαυρο.

Άλλες οινοπαραγωγικές περιοχές στη Μακεδονία με φημισμένα κρασιά ήταν αυτή της Νάουσας και της Γουμένισσας, όπου κυριαρχούσε το ξινόμαυρο και του Αμυνταίου.

Από τον 17ο αι. άρχισε να παράγεται κρασί και σε νοτιότερες περιοχές, όπως στη Ραψάνη και στα Αμπελάκια.

Ο Γάλλος περιηγητής Cousinery που επισκέφθηκε τη Μακεδονία στις αρχές του 19ου αι. θεωρούσε το κρασί της Νάουσας ως το «καλύτερο στην Οθωμανική αυτοκρατορία μετά το κρασί της Τενέδου».

Η Mary Walker που επισκέφθηκε τη δυτική Μακεδονία το 1860 επαινούσε τα κρασιά της Κοζάνης, της Νάουσας και της Καστοριάς για την ποιότητά τους.

Η αμπελοκαλλιέργεια στη Μακεδονία δέχθηκε ένα σοβαρότατο χτύπημα στα τέλη του 19ου αι. και στις αρχές του 20ου. Φυλλοξήρα προσέβαλε το 1898 για πρώτη φορά τους αμπελώνες στην Πυλαία έξω από τη Θεσσαλονίκη και μέσα στις επόμενες δεκαετίες επεκτάθηκε και στους αμπελώνες της υπόλοιπης Μακεδονίας και της Θράκης.

Η επέκτασή της ήταν ταχεία και καταστροφική, ιδιαίτερα στη Μακεδονία. Ολόκληροι αμπελώνες, όπως εκείνος της Σιάτιστας και της Μονής Μεγίστης Λαύρας καταστράφηκαν ολοκληρωτικά. Ακόμη και η εγκατάσταση των προσφύγων από την Ανατολική Ρωμυλία, την ανατολική Θράκη και τον Πόντο, οι οποίοι μετέφεραν νέες ποικιλίες κλημάτων, και είχαν άλλες γνώσεις και εμπειρίες, δεν κατόρθωσε να ανακόψει την πτωτική πορεία της αμπελοκαλλιέργειας και της οινοπαραγωγής στη Μακεδονία, πορεία που συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το 1938 η Μακεδονία παρήγαγε μόνο το 7,90% του οίνου της Ελλάδος.

Έγιναν βέβαια προσπάθειες να αντιμετωπιστεί με διασταύρωση με ποικιλίες αμπελιών από τη Γαλλία και τη Βουλγαρία και ευρωπαϊκές χώρες, με αμφιλεγόμενα όμως αποτελέσματα.

Οι αμπελώνες σώθηκαν, αλλά οι καλλιεργούμενες εκτάσεις μειώθηκαν σημαντικά και η ποιότητα των παραγομένων κρασιών έπεσε δραματικά.

 

Β. Πολιτιστικός, κοινωνικός και οικονομικός δεσμός.

(legame culturale, sociale ed economico)

Η καλλιέργεια της αμπέλου, η δημιουργία του κρασιού από το σταφύλι και οι επιπτώσεις από την οινοποσία στον ανθρώπινο οργανισμό πάντα προκαλούσαν δέος στον άνθρωπο και γι αυτό συνδέθηκαν με το Θείο.

Στην αρχαιότητα ο θεός που συνδεόταν με το κρασί ήταν ο Διόνυσος, ένας θεός αγροτικός, που λατρεύτηκε ιδιαίτερα στη Μακεδονία και στη Θράκη, όπου το Δωδεκάθεο δεν ήταν τόσο διαδεδομένο, όσο στη νότιο Ελλάδα.

Σύμφωνα με έναν μύθο, ο Διόνυσος γεννήθηκε στο Παγγαίο και έζησε εκεί λατρευόμενος από τους Ηδωνούς, μια θρακική φυλή. Άλλος μύθος θέλει τη Σεμέλη να ζει στις πλαγιές του Βερμίου, όπου γέννησε το Σειληνό, ο οποίος αργότερα συνελήφθη από τον Μίδα.

Σε κάποιες περιοχές της Μακεδονίας, όπως και της Θράκης τα πρώιμα χρόνια ο Διόνυσος παριστανόταν ζωόμορφος, κατάλοιπο τοτεμικής νοοτροπίας.

Λατρευόταν ιδιαίτερα στο Παγγαίο και στον Κισσό μαζί με τις μαινάδες, οι οποίες αναφέρονται ως «Κλώδονες» και «Μιμαλλόνες».

Ο Μαιναδισμός επέζησε τους επόμενους αιώνες στη Μακεδονία μέχρι την πτώση του αρχαίου κόσμου και από τις λατρευτικές τελετές μεταφέρθηκε και στο θέατρο.

Ο «μαιναδικός» θίασος, πολύ δημοφιλής στη Μακεδονία, αποτελούνταν από γυναίκες, ενώ ο κορυφαίος του χορού ήταν άντρας, που φορούσε «κοθόρνους», «κροκωτόν» και «μήτραν», πρότυπο δηλαδή του γυναικοντυμένου Διονύσου, αντίθετα με άλλες περιοχές της Ελλάδος, όπου επικρατούσε η εικόνα του φαλλικού Διόνυσου.

Στις παραστάσεις και στις εορτές καταναλώνονταν μεγάλες ποσότητες κρασιού.

Το ίδιο συνέβαινε και στα βακχικά όργια, που ήταν επίσης πολύ δημοφιλή στη Μακεδονία.

Η λατρεία του Διονύσου παρέμεινε ζωντανή και στην ελληνιστική εποχή ιδιαίτερα στην Πέλλα, στη Ρωμαϊοκρατία και τους πρώτους Βυζαντινούς χρόνους, ιδιαίτερα στην Αμφίπολη.

Στο Λαγκαδά, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Θεσσαλονίκη, ακόμη και σήμερα οι πρόσφυγες από τις παράκτιες περιοχές της ανατολικής Θράκης και της Μαύρης θάλασσας στις 21 Μαίου, γιορτή του Κωνσταντίνου και Ελένης τελούν τα αναστενάρια, ένα έθιμο που συνδέεται με τα βακχικά όργια της αρχαιότητας.

Ανάμεσα στις άλλες εκδηλώσεις περιλαμβάνονται η άμετρη οινοποσία και η πυροβασία, δυο στοιχεία που συνδέονται άμεσα με τη λατρεία του θεού Διονύσου στη Θράκη.

Στη χριστιανική θρησκεία ο Θεός παρουσιάζεται ως αμπελουργός, και η Εκκλησία ως άμπελος. Οι χριστιανοί στη Θεία Κοινωνία χρησιμοποιούν το κρασί ως αίμα του Θεού.

Μάλιστα η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει καθιερώσει και προστάτη των αμπελιών και των αμπελουργών, τον Άγιο Τρύφωνα, ενσωματώνοντας με αυτό τον τρόπο πανάρχαιες αντιλήψεις για τη βλάστηση και τη γονιμότητα.

Ο Άγιος αυτός ήταν ιδιαίτερα γνωστός και σεβαστός στις αμπελουργικές ζώνες της Μακεδονίας από τους προηγούμενους αιώνες.

Όμως η εγκατάσταση στη Μακεδονία μετά το 1924 των Ελλήνων της Ανατολικής Ρωμυλίας, της ανατολικής Θράκης και του Πόντου είχε ως συνέπεια την ένταση της λατρείας του και την τήρηση σχετικών εθίμων σε ετήσια βάση.

Σε πολλές περιοχές της Μακεδονίας ακόμη και σήμερα η μνήμη του Αγίου Τρύφωνα γιορτάζεται με μεγάλη επισημότητα και λαμπρότητα.

Στη Γουμένισσα την 1η Φεβρουαρίου γίνεται το κουρμπάνι.

Ένα αρσενικό μοσχάρι θυσιάζεται, και βράζεται.

Ο παπάς ευλογεί το κρέας το οποίο μοιράζεται σε όλη την κοινότητα, η οποία το καταναλώνει με συνοδεία άφθονου κρασιού. Παραλλαγή του ίδιου εθίμου συναντούμε στον Τρίλοφο και στη Στενήμαχο, κοντά στη Νάουσα.

Στη Γέφυρα, ένα χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη, οι κάτοικοι την παραμονή της εορτής του Αγίου Τρύφωνα γλεντούν με κρασί, ενώ ανήμερα της γιορτής περιφέρουν την εικόνα του αγίου και διαβάζουν κόλλυβα.

Κόλλυβα φτιάχνουν την ημέρα του Αγίου Τρύφωνα και στην Αγχίαλο και στη Μεσήμβρια, ενώ οι αμπελουργοί ρίχνουν αγιασμό στα αμπέλια τους.

Εκτός όμως από τον εορτασμό του Αγίου Τρύφωνα υπάρχουν πολλά έθιμα στη Μακεδονία που σχετίζονται με το κρασί. Η προέλευσή τους χάνεται στο βάθος των αιώνων, ενώ όλα σχεδόν τελούνται αδιάλειπτα μέχρι σήμερα.

Το κρασί σύντροφος της χαράς και της λύπης, ουσιαστικά συνοδεύει όλες της σημαντικές στιγμές του ανθρώπου, αλλά και την καθημερινότητά του.

Στη γέννηση, στη βάφτιση, στον αρραβώνα, στο γάμο, στο θάνατο το κρασί θεωρούνταν και θεωρείται απαραίτητο συμπλήρωμα.

Αλλά και κάθε μέρα το κρασί συνόδευε και συνοδεύει ακόμη και σήμερα τα εδέσματα στο μεσημεριανό τραπέζι, κυρίως τα κρεατικά που μαγειρεύονταν τις κρύες μέρες του χειμώνα.

Αλλά και στις τοπικές εορτές και στα έθιμα της Μακεδονίας το κρασί είναι πάντα παρόν.

Στο Αμύνταιο και στο Ξυνό Νερό ακόμη και σήμερα την παραμονή της εορτής της Αγίας Βαρβάρας οι κάτοικοι ανάβουν μεγάλες φωτιές και γλεντούν με όργανα και άφθονο τοπικό κρασί.

Στην περιοχή της Νάουσας πάλι την προπαραμονή των Χριστουγέννων οι κάτοικοι ανάβουν μεγάλες φωτιές για να γιορτάσουν το «Κόλντε» και ακολουθεί γλέντι με τη συνοδεία κρασιού και τσίπουρου.

Στη δυτική και ανατολική Μακεδονία τα παραδοσιακά καρναβάλια που γίνονται στις αρχές Ιανουαρίου, τα Ραγκουτσάρια, οι Μωμόγεροι, κλπ. πάντα συνοδεύονται τις νυκτερινές ώρες από άκρατη οινοποσία.

Σήμερα που ο κόσμος στρέφεται προς την παράδοση και ψάχνει να βρει τις ρίζες του ο σύνδεσμος μεταξύ του κρασιού και του πολιτισμού γίνεται ολοένα και πιο ισχυρός.

Όλες οι εορτές, οι αναβιώσεις λαϊκών δρωμένων περιλαμβάνουν και οινοποσία.

Τα μουσεία κρασιού που δημιουργήθηκαν στη Νάουσα, στη Ραψάνη και στο Αμύνταιο προσπαθούν να δείξουν τη διαχρονική πορεία του κρασιού στη ζωή μας στην περιοχή της Μακεδονίας και οι επισκέψεις στα οινοποιεία φιλοδοξούν να μεταβάλλουν την εικόνα του κρασιού από απλό προϊόν κατανάλωσης σε ένα καθοριστικό στοιχείο της.

 

Γ. Γεωγραφικό περιβάλλον και γεωγραφική προέλευση.

(ambiente ed origine geografica)

Η Μακεδονία κατά το μεγαλύτερο μέρος της είναι ορεινή. Το σύνολο της έκτασής της κατανέμεται ως εξής: το 34,7% πεδινό, το 25,9% ημιορεινό και το 39,4% ορεινό.

Οι οροσειρές της Μακεδονίας είναι απολήξεις μεγάλων ορεινών όγκων που βρίσκονται έξω από τα ελληνικά σύνορα.

Από τα ψηλότερα βουνά της περιοχής είναι το όρος Φαλακρό (2.111 μ.), το Μενοίκιο (1.963 μ.), η οροσειρά Τσιγγέλι (1.294 μ.), η οροσειρά Βροντούς (1.849 μ.), η Κερκίνη (2.031 μ.), το Μαυροβούνι (1.179 μ.), ο ´Αθως (2.033 μ.), ο Χορτιάτης (1.201 μ.), το Βίτσι (2.128 μ.), η οροσειρά του Γράμμου (2.520 μ.), το Σινιάτσικο (2.114 μ.) και τα Χάσια (1.565 μ.).

Η Μακεδονία έχει πολλές μεγάλες και εύφορες πεδιάδες.

Εκτείνονται στο μήκος των ποταμών της και χωρίζονται από τις μακριές οροσειρές της.

Οι μεγαλύτερες από αυτές είναι: η πεδιάδα της Χρυσουπόλεως στο Ν. Καβάλας, η πεδιάδα της Δράμας στον ομώνυμο νομό, η πεδιάδα του Στρυμόνα στο Ν. Σερρών και οι πεδιάδες του Κιλκίς, της Θεσσαλονίκης, των Γιαννιτσών, της Βέροιας, της Έδεσσας, της Κατερίνης και της Χαλκιδικής στους ομώνυμους νομούς.

Το δυτικό τμήμα της Μακεδονίας είναι και το πιο ορεινό τμήμα της.

Εκεί, απαντώνται οροπέδια που εκτείνονται ανάμεσα στις οροσειρές.

Τα πιο σημαντικά είναι: της Φλώρινας, της Πτολεμαϊδας, της Κοζάνης, της Καστοριάς και των Γρεβενών.

Οι μεγαλύτεροι ποταμοί της Μακεδονίας είναι ο Νέστος, που πηγάζει στο Βουλγαρικό έδαφος και έχει 143 χλμ. μήκος στο ελληνικό έδαφος, ο Στρυμόνας που επίσης πηγάζει στη Βουλγαρία και έχει 104 χλμ. μήκος στο ελληνικό έδαφος, ο Αγγίτης που είναι παραπόταμος του Στρυμόνα, ο Γαλλικός που πηγάζει από τα Κρούσια και έχει μήκος 73 χλμ., ο Αξιός που πηγάζει στη Σερβία και έχει μήκος 82 χλμ. στο ελληνικό έδαφος, ο Λουδίας και ο Αλιάκμονας που πηγάζει από το Γράμμο και έχει μήκος 314 χλμ.

Η Μακεδονία έχει πολλές λίμνες. Οι κυριότερες είναι : η Κερκινίτιδα, που σχηματίζεται στο ρου του Στρυμόνα, η λίμνη της Δοϊράνης, η λίμνη του Λαγκαδά (Κορώνεια), η Βόλβη, η Βεγορίτιδα, η μικρή λίμνη των Πετρών, η λίμνη της Καστοριάς και οι Πρέσπες (Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα).

Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα των ακτών της Μακεδονίας απαντάται στη χερσόνησο της Χαλκιδικής, που καταλήγει σε τρεις μικρότερες χερσονήσους, σχηματίζοντας τους κόλπους της Κασσάνδρας και τον Σιγγιτικό.

Ανατολικά βρίσκεται ο κόλπος της Καβάλας, που κλείνει με το ακρωτήριο Κοέν απέναντι.

Νησιά της Μακεδονίας αποτελούν η Θάσος αντίκρυ από τις ακτές της Ανατολικής Μακεδονίας, στo νομό Καβάλας, η Αμμουλιανή στον Κόλπο του ´Αγ.

Όρους, στo νομό Χαλκιδικής και ο Αγ. Αχίλλειος στη Λίμνη της Μικρής Πρέσπας.

Τα δάση στη Μακεδονία καλύπτουν πάνω από το 25% της επιφάνειάς της.

Τα περισσότερα βρίσκονται στα βουνά της Δ. Μακεδονίας και στα όρη στα σύνορά της με την Π.Γ.Δ.Μ. (F.Y.R.O.M.) και τη Βουλγαρία.

Τα δέντρα που κυριαρχούν είναι οι βαλανιδιές, οι οξυές, η μαύρη πεύκη και τη ρητινόπευκα.

Στα παράλια της Μακεδονίας το κλίμα είναι ήπιο και έχει τα χαρακτηριστικά του μεσογειακού κλίματος.

Όσο προχωρούμε προς το εσωτερικό, που απομονώνεται από την ευεργετική επίδραση του Αιγαίου με μεγάλα βουνά, το κλίμα γίνεται ηπειρωτικό.

(Για περισσότερες λεπτομέρειες επί των αμπελουργικών ζωνών της Μακεδονίας βλέπε τους επιμέρους Π.Γ.Ε. και Π.Ο.Π.)

 

8.1.2. Λεπτομέρειες του προϊόντος

(caratteristiche del prodotto)

Ο συνδυασμός αυτών των κλιματικών συνθηκών, με την ποικιλία των εδαφών της περιοχής, τις καλλιεργούμενες ποικιλίες αμπέλου, τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές φροντίδες της αμπέλου και τις οινοποιητικές τεχνικές, συμβάλουν στα ποιοτικά, οργανοληπτικά και αναλυτικά χαρακτηριστικά των οίνων Π.Γ.Ε. Μακεδονία  που περιγράφονται παραπάνω.

 

8.1.3. Αιτιώδης αλληλεπίδραση

(interazioni causali)

Η μοναδικότητα των οίνων Π.Γ.Ε. Μακεδονία  οφείλεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής (έδαφος , κλίμα, επίδραση των ανέμων κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού) σε συνδυασμό με τις καλλιεργούμενες ποικιλίες και τις εφαρμοζόμενες καλλιεργητικές τεχνικές.

 

8.2. ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΝΟ ΛΙΚΕΡ ΠΓΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

(legame con la zona geografica per i vini liquorosi Macedoni)

Α. Ιστορικός δεσμός.

(legame storico)

Vedi punto 8.1.A.

Β. Πολιτιστικός, κοινωνικός και οικονομικός δεσμός.

(legame culturale, sociale ed economico)

Vedi punto 8.1.B.

Γ. Γεωγραφικό περιβάλλον και γεωγραφική προέλευση.

(ambiente ed origine geografica)

Vedi punto 8.1, Γ.

8.2.2. Λεπτομέρειες του προϊόντος

(caratteristiche del prodotto)

Vedi punto 8.1.2.

8.2.3. Αιτιώδης αλληλεπίδραση

(interazioni causali)

Vedi punto 8.1.3.

 

8.3. ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΝΟ ΑΠΟ ΛΙΑΣΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΠΓΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

(legame con la zona geografica per i vini prodotti da uve appassite della  Macedonia)

Α. Ιστορικός δεσμός.

(legame storico)

Vedi punto 8.1.A.

Β. Πολιτιστικός, κοινωνικός και οικονομικός δεσμός.

(legame culturale, sociale ed economico)

Vedi punto 8.1.B.

Γ. Γεωγραφικό περιβάλλον και γεωγραφική προέλευση.

(ambiente ed origine geografica)

Vedi punto 8.1, Γ.

8.3.2. Λεπτομέρειες του προϊόντος

(caratteristiche del prodotto)

Vedi punto 8.1.2.

8.3.3. Αιτιώδης αλληλεπίδραση

(interazioni causali)

Vedi punto 8.1.3.

 

8.4. ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΜΙΑΦΡΩΔΗ ΟΙΝΟ ΠΓΕ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

(legame con la zona geografica per i vini frizzanti Macedoni)

Α. Ιστορικός δεσμός.

(legame storico)

Vedi punto 8.1.A.

Β. Πολιτιστικός, κοινωνικός και οικονομικός δεσμός.

(legame culturale, sociale ed economico)

Vedi punto 8.1.B.

Γ. Γεωγραφικό περιβάλλον και γεωγραφική προέλευση.

(ambiente ed origine geografica)

Vedi punto 8.1, Γ.

8.4.2. Λεπτομέρειες του προϊόντος

(caratteristiche del prodotto)

Vedi punto 8.1.2.

8.4.3. Αιτιώδης αλληλεπίδραση

(interazioni causali)

Vedi punto 8.1.3.

 

9. ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

(requisiti applicabili)

 

9.1. Απαιτήσεις  Εθνικής Νομοθεσίας

(requisiti legislazione nazionale)

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 392169/20-10-1999 «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «Τοπικός Οίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου»(ΦΕΚ1985/Β/8-11-1999) όπως τροποποιήθηκε με την με την αριθ. 321813/ 29-08-2007ΚΥΑ (ΦΕΚ1723/Β/29-08-2007)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340576/1.9.1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Μακεδονικός Τοπικός οίνος ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989 ).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 380238/31.7.2000 «Τροποποίηση αποφάσεων διαμερισματικών Τοπικών Οίνων» (ΦΕΚ 1012/Β/10.8.2000).

-Β. Διάταγμα υπ΄αριθ. 183/16.3.1972  «Περί αναγνωρίσεως ονομασιών προελεύσεως οίνων» (ΦΕΚ 40/A/17.3.1972).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 228173/3709/15.4.1972  «Περί οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος» (ΦΕΚ 287/B/27.4.1972).

-Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 20/21.1.1995 «Τροποποίηση του Β.Δ. 183/1972 » (ΦΕΚ 16/A/31.1.1995).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 385757/18.8.1995  «Περί ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος» (ΦΕΚ 747/B/30.08.1995).

-Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 238 /24.7.1996 «Τροποποίηση του Β.Δ. 183/1972 » (ΦΕΚ 178/A/1.8.1996).

- Υπουργική Απόφαση 344530/7792/26.10.1979 « Πέρι αναγνωρίσεως οίνων Γουμένισσα ως ονομασία προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος» ( ΦΕΚ 1109/B/15.12.1979  )

-Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθ. 13/28.12.1981 «Αναγνώριση ονομασιών προέλευσης προελεύσεως  οίνων ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑ » (ΦΕΚ 2/Α/5.1.1982 ).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 397721/1.10.1992 «Τροποποίηση στρεμματικών αποδόσεων αμπελώνων ζωνών παραγωγής οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητας » (ΦΕΚ 617/B/12.10.1992). 

- Υπουργική Απόφαση 313749/19.12.2002 « Τροποποίηση της Υ.Α 344530/7792/26.10.1979  Πέρι αναγνωρίσεως οίνων Γουμένισσα ως ονομασία προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος» (ΦΕΚ 1602/Β/27.12.2002).

-Β. Διάταγμα υπ΄αριθ. 502/16.7.1971  «Περί αναγνωρίσεως ονομασιών προελεύσεως οίνων» (ΦΕΚ 150/A/26.7.1971).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 358417/29.7.1971 «Περί οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος» (ΦΕΚ 689/B/24.8.1971).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 397721/1.10.1992 «Τροποποίηση στρεμματικών αποδόσεων αμπελώνων ζωνών παραγωγής οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητας » (ΦΕΚ 617/B/12.10.1992).

-Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 320/7.8.1995 «Τροποποίηση του Β.Δ. 502/1971  » (ΦΕΚ 175/A/22.8.1995 ).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 396584/9.10.1995 «Τροποποίηση της Υ.Α. 358417/29.7.1971  » (ΦΕΚ 964/B/22.11.1995).

-Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθ. 14/28.12.1981 «Αναγνώριση ονομασιών προέλευσης οίνων ΠΛΑΓΕΣ ΜΕΛΙΤΩΝΑ» (ΦΕΚ 2/Α/5.1.1982 ).

- Υπουργική Απόφαση 290772/5115/10.6.1983

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235298/14.2.2002 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Άγιου Όρους  ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 212/Β/22.2.2002).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278460/26.2.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 235298/14.2.2002 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Άγιου Όρους» (ΦΕΚ 391/B/7.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 317164 / 30.4.1996     «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Αγοράς ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 383/Β/24-5-1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235252 / 6.2.2002 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 317164 / 30.4.1996 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Αγοράς» (ΦΕΚ 190/Β/20-2-2002).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387429/11.9.2000 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Βελβεντού ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 378505/3.9.1990  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Γρεβενών ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 609/Β/21.9.1990).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 372559/5.7.2000 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 378505/3.9.1990 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Γρεβενών» (ΦΕΚ 941/Β/28.7.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235258/6.2.2002        «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 413011/30.11.1995    Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Δράμας» (ΦΕΚ 190/Β/20.2.2002).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278473/26.2.2008  «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 235258/6.2.2002     Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Δράμας ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 363/B/05.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 280933/16.7.2010     «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 278473/26.2.2008 Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Δράμας ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1125/Β/23.7.2010).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 420192/21.12.1992 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340582/1.9.1989 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Επανομής  » (ΦΕΚ 758/Β/31.12.1992)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 359489/25.10.1996   «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 420192/21.12.1992  Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Επανομής  ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1010/Β/5.11.1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 359489/25.10.1996       «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 420192/21.12.1992    Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Επανομής  ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1010/Β/5.11.1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387425/11.9.2000 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 359489/25.10.1996          Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Επανομής  ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278474/26.02.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 387425/11.9.2000 Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Επανομής  ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 391/Β/7.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 330584/7.8.1996  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Ημαθίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 765/Β/28.8.1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387426/11.9.2000 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 330584/7.8.1996Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Ημαθίας» (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 201569 «Αναγνώριση οίνων με την ένδειξη  «Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη Ημαθία» ( ΦΕΚ 2779/Β/2.12.2011)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. . 310941/24.12.2010  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Θάσου ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 2042/B/29.12.2010).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 313006/20.9.2006 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Θεσσαλονίκης ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1436/B/29.9.2006).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 310946/24.12.2010 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Καβάλας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 2042/B/29.12.2010).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 297687/2006 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Καστοριά ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1436/Β/29-9-2006).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 320083/2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 297687/2006 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Καστοριά» (ΦΕΚ 1605/Β/11-8-2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340581/1.9.1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Νέας  Μεσημβρίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316856/29.11.2004  «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340581/1.9.1989 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Νέας  Μεσημβρίας» (ΦΕΚ 1850/Β/14.12.2004).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 396581/12-10-95 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Παγγαίου ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 886/Β/25-10-95).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 313008/20-9-06     «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 396581/12-10-95 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Παγγαίου» (ΦΕΚ 1436/Β/29-9-06).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 280934/16.7.2010  «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 313008/20-9-06 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Παγγαίου» (ΦΕΚ 1125/Β/23.7.2010).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 407350/16.10.1995 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πέλλας  ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 964/Β/22.11.1995).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278461/28.2.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 407350/16.10.1995Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Πέλλας  » (ΦΕΚ 362/B/5.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 300444/5.6.2008  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πιερίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1086/B/11.6.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340559/12-9-1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πλαγιές Βερτίσκου ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 693/Β/15.9.1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316857/29-11-04 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340559/12-9-1989Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Πλαγιές Βερτίσκου» (ΦΕΚ 1850/Β/14-12-04).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 280932/16.7.2010  «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 316857/29-11-04 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Πλαγιές Βερτίσκου» (( ΦΕΚ1125/Β/23.7.2010)).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 311497/10.7.2009 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πλαγιές Πάικου ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1493/Β/23.7.2009).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 413013/30.11.1995  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Σερρών ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1031/Β/14.12.1995).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316845/29.11.2004 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 413013/30.11.1995 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Σερρών» (ΦΕΚ 1850/B/14.12.2004).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 310948/24.12.2010 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 316845/29.11.2004 Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Σερρών ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 2040/B/29.12.2010).

- Υπουργική Απόφαση  αριθ. 317101/14.01.1993 (ΦΕΚ 41/04.02.1993) όπως τροποποιήθηκε από την Υπουργική Απόφαση  αριθ. 313007/20.09.2006 (ΦΕΚ 1436/29.02.2006) και την Υπουργική Απόφαση  αριθ. 320082/28.07.2008 (ΦΕΚ 1609/12.08.2008) «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Σιάτιστας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου».

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 359490/25.10.1996 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Σιθωνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1010/Β/5.11.1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340588/01-09-1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Φλώρινας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 313010/20-09-2006 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340588/01-09-1989 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Φλώρινας» (ΦΕΚ 1436/Β/29-09-2006).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 296419/5.1.1995   «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Χαλκιδική ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 6/Β/12.1.1995).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 378968/20.7.1995 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 296419/5.1.1995 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Χαλκιδική» (ΦΕΚ 684/Β/4.8.1995).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387427/11.9.2000 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 378968/20.7.1995 Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Χαλκιδική ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 280557/2005 «Καθορισμός του χρόνου ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση των τοπικών οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818/Β/15.06.2005).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 398581/27-9-2001 « Καθορισμός λεπτομερειών εφαρμογής του Καν(ΕΚ) 1282/2001 της Επιτροπής όσον αφορά τις πληροφορίες για την αναγνώριση των προϊόντων και την παρακολούθηση της αγοράς στον αμπελοοινικό τομέα και για την τροποποίηση του Καν(ΕΚ) 1623/2000» (ΦΕΚ 1293/Β/8.10.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 285870/1.9.2004 «Καθορισμός των αναγκαίων συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής  του Καν(ΕΚ) 884/2001 της Επιτροπής σχετικά με τα συνοδευτικά έγγραφα μεταφοράς των αμπελοοινικών προϊόντων και των βιβλίων που πρέπει να τηρούνται στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1372/Β/ 8.9.2004) όπως τροποποιήθηκε με την αριθ. 317456/4.11.2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1571/Β/14.11.2005).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 388052/8.8.2001 «Εφαρμογή του Καν(ΕΚ) 2729/00 της Επιτροπής σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής όσον αφορά τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1089/Β/ 21.8.2001).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235309/7.2.2002 «Έγκριση παραδοσιακών ενδείξεων οίνων» (ΦΕΚ 179/Β/19.2.2002) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 352347/6670/1.9.1987 «Περί γενικών κανόνων χρήσης της ένδειξης «Κάβα» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιων  οίνων» (ΦΕΚ 512/Β/22.9.1987) όπως τροποποιήθηκε με την  αριθ. 280580/21.6.2005 ΚΥΑ «Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 326182/6268/1988 κοινής υπουργικής απόφασης «περί των γενικών κανόνων χρήσης των ενδείξεων «RESERVE» (επιλεγμένος) και «GRANDE RESERVE» (ειδικά επιλεγμένος) ως περιγραφικών στοιχείων οίνων ονομασίας προέλευσης) καθώς και της υπ’ αριθμ. 352347/6670/1987 κοινής υπουργικής απόφασης «περί των γενικών κανόνων χρήσης της ένδειξης «Κάβα» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιων οίνων» (ΦΕΚ 875/Β/28.6.2005)

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ.336927/10.3.1999 «Καθορισμός προϋποθέσεων χρήσης της ένδειξης «όνομα αμπελουργικής εκμετάλλευσης ή ομάδας αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων»στις ετικέτες των Ελληνικών οίνων»(ΦΕΚ 420/Β/20.4.1999).

- Την με αριθμ .392169/20-10-1999 Κοινή Υπουργική Απόφαση «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «Τοπικός Οίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου» (ΦΕΚ 1985/Β/8-11-99) όπως τροποποιήθηκε με την αριθμ. 321813/29-8-2007 ΚΥΑ

-Νόμος υπ’άριθ.427/30-8-1976 «Περί αντικαταστάσεως, συμπληρώσεως και καταργήσεως ενίων διατάξεων του Ν.Δ. 243/1969 περί βελτιώσεως και προστασίας της αμπελουργικής παραγωγής»» «(ΦΕΚ 230/Α31-8-1976)

 

9.2. Παρέκκλιση από την παραγωγή στην οριοθετημένη περιοχή

(riferimento della produzione nella zona delimitata)

A) Νομικό πλαίσιο: Κοινοτική Νομοθεσία

(legislazione comunitaria)

Στο άρθρο 6 παράγραφος 4 του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής «για τον καθορισμό ορισμένων  λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, τις παραδοσιακές ενδείξεις, την επισήμανση και την παρουσίαση ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα

 

Β) Νομικό πλαίσιο: Εθνική Νομοθεσία

(legislazione nazionale)

Στην αριθμ .392169/20-10-1999 Κοινή Υπουργική Απόφαση «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «Τοπικός Οίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου» (ΦΕΚ 1985/Β/8-11-99) όπως τροποποιήθηκε με την αριθμ. 321813/29-8-2007 ΚΥΑ , στο άρθρο 4 στοιχείο γ) αναφέρεται:

οι επιτραπέζιοι οίνοι που δικαιούνται τη χρήση του όρου «Τοπικός Οίνος» με γεωγραφική ένδειξη επαρχίας, νομού ή αμπελουργικής περιοχής μικρότερης του νομού, παράγονται σε οινοποιεία που βρίσκονται μέσα στο νομό ή σε όμορους νομούς.

 

9.3. Πρόσθετες διατάξεις που αφορούν στην επισήμανση των οίνων

(disposizioni supplementari inerenti all’etichettatura dei vini)

 

A) Νομικό πλαίσιο: Κοινοτική Νομοθεσία

(quadro giuridico, legislazione comunitaria)

Στο άρθρο 66 παράγραφοι 1, 2 και 6 του Καν(ΕΚ)607/2009 της Επιτροπής «για τον καθορισμό ορισμένων λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 του Συμβουλίου όσον αφορά τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης και τις προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, τις παραδοσιακές ενδείξεις, την επισήμανση και την παρουσίαση ορισμένων προϊόντων του αμπελοοινικού τομέα.

 

B) Νομικό πλαίσιο: Εθνική Νομοθεσία

(quadro giuridico legislazione nazionale)

Στην αριθμ. 280557/9-6-2005 υπουργική απόφαση «Καθορισμός του χρόνου ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση των οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818Β/15-6-2005), στο άρθρο 3 και 4 αναφέρονται οι προϋποθέσεις για τη χρήση των παρακάτω ενδείξεων:

 

- ΝΕΟΣ ΟΙΝΟΣ ή ΝΕΑΡΟΣ ΟΙΝΟΣ (vino nuovo, novello);

- ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΩΡΙΜΑΣΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (maturato in botti);

- ΠΑΛΑΙΩΜΕΝΟΣ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΠΑΛΑΙΩΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (invecchiato in botti)

- ΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΣΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΩΡΙΜΑΝΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ

(vinificato ed affinato in botti)

- ΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ ή ΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙ (vinificato in botti).

 

9.4. Αναγραφή στην επισήμανση του έτους συγκομιδής

(indicazione dell’annata di vendemmia)

Εθνική Νομοθεσία

Legislazione nazionale)

Στην περίπτωση χρήσης της ένδειξης «ΝΕΟΣ ΟΙΝΟΣ» ή «ΝΕΑΡΟΣ ΟΙΝΟΣ» στην επισήμανση των οίνων είναι υποχρεωτική η αναγραφή του έτους συγκομιδής των σταφυλιών όπως ορίζεται στο άρθρο 1 παρ.2 της αριθμ. 280557/9-6-2005 υπουργικής απόφαση «Καθορισμός του χρόνου, ωρίμανσης, παλαίωσης και διάθεσης στην κατανάλωση, των οίνων Ονομασίας Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας, των Τοπικών Οίνων καθώς και των ενδείξεων κατά την επισήμανσή τους που αφορούν τον τρόπο παραγωγής ή τις μεθόδους παρασκευής τους» (ΦΕΚ 818/Β/15-6-2005).

(nell’utilizzo dei termini “vino nuovo o vino novello” è obbligatorio indicare l’annata della vendemmia come da Decreto n. 280557 del 09/06/2005)

 

9.5. Παραδοσιακές Ενδείξεις

(menzioni tradizionali)

Παραδοσιακές ενδείξεις σύμφωνα με την αριθμ 235309/7-2-2002 Υπουργική Απόφαση «Έγκριση παραδοσιακών ενδείξεων οίνων» οι οποίες συνδέονται με την ονομασία προέλευσης ή τη γεωγραφική ένδειξη.

Σύμφωνα με την ανωτέρω Υπουργική Απόφαση οι παραδοσιακές ενδείξεις που μπορούν να χρησιμοποιούνται στην επισήμανση των οίνων με Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη (Π.Γ.Ε.) Μακεδονία είναι οι παρακάτω:

 

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de blancs,

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de noir,

ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΕΡΥΘΡΩΠΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ Η ΛΕΥΚΟΣ ΑΠΟ ΓΚΡΙΖΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ / Blanc de gris,

ΚΟΚΚΙΝΕΛΙ / kokineli,

ΟΙΝΟΣ ΛΟΦΩΝ / Vin de collines,

ΟΙΝΟΣ ΠΛΑΓΙΩΝ / Vin de coteaux,

ΟΡΕΙΝΩΝ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ ή ΑΠΟ ΟΡΕΙΝΑ ΚΡΑΣΑΜΠΕΛΑ / Vin de vignobles montagneux,

ΠΑΛΑΙΩΝ ΑΜΠΕΛΩΝΩΝ ή ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΚΡΑΣΑΜΠΕΛΑ / Vin de vieux vignobles ή Vin de vielles vignes,

ΑΠΟ ΝΗΣΙΩΤΙΚΟ(ΟΥΣ) ΑΜΠΕΛΩΝΑ(ΕΣ) / Vin de vignoble(s) insulaire(s),

ΑΠΟ ΑΜΠΕΛΩΝΑ(ΕΣ) ΣΕ ΠΕΖΟΥΛΕΣ / Vin de vignoble(s) en terrasses,

ΛΙΑΣΤΟΣ/ Liastos/ Vin de paille.

 

9.6. Περιορισμοί στην αναγραφή ποικιλίας

(restrizione nelletichettatura)

Σύμφωνα με τον Νόμο υπ’άριθ.427/30-8-1976 «Περί αντικαταστάσεως, συμπληρώσεως και καταργήσεως ενίων διατάξεων του Ν.Δ. 243/1969 περί βελτιώσεως και προστασίας της αμπελουργικής παραγωγής» (ΦΕΚ 230/Α31-8-1976) δεν επιτρέπεται στην επισήμανση και τη συσκευασία η αναγραφή του ονόματος της ποικιλίας «Ρομπόλα» για τους λευκούς, οίνους.

(è vietato indicare la varietà “Robola” nell’etichettatura dei vini bianchi come da normativa vigente)

 

10. ΕΛΕΓΧΟΙ

(controlli)

 

10.1. Οι έλεγχοι πραγματοποιούνται με βάσει τις παρακάτω διατάξεις:

(la verifica è basata sulle seguenti disposizioni)

- Υπουργική απόφαση αριθ. 388052/8.8.2001 «Εφαρμογή του Καν(ΕΚ) 2729/00 της Επιτροπής σχετικά με τις λεπτομέρειες εφαρμογής όσον αφορά τους ελέγχους στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1089/Β/ 21.8.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 392169/20-10-1999 «Γενικοί κανόνες χρήσης του όρου «Τοπικός Οίνος» ως περιγραφικού στοιχείου επιτραπέζιου οίνου»(ΦΕΚ1985/Β/8-11-1999) όπως τροποποιήθηκε με την με την αριθ. 321813/ 29-08-2007ΚΥΑ (ΦΕΚ1723/Β/29-08-2007)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340576/1.9.1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Μακεδονικός Τοπικός οίνος ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989 ).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 380238/31.7.2000 «Τροποποίηση αποφάσεων διαμερισματικών Τοπικών Οίνων» (ΦΕΚ 1012/Β/10.8.2000).

-Β. Διάταγμα υπ΄αριθ. 183/16.3.1972  «Περί αναγνωρίσεως ονομασιών προελεύσεως οίνων» (ΦΕΚ 40/A/17.3.1972).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 228173/3709/15.4.1972  «Περί οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος» (ΦΕΚ 287/B/27.4.1972).

-Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 20/21.1.1995 «Τροποποίηση του Β.Δ. 183/1972 » (ΦΕΚ 16/A/31.1.1995).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 385757/18.8.1995  «Περί ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος» (ΦΕΚ 747/B/30.08.1995).

-Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 238 /24.7.1996 «Τροποποίηση του Β.Δ. 183/1972 » (ΦΕΚ 178/A/1.8.1996).

- Υπουργική Απόφαση 344530/7792/26.10.1979 « Πέρι αναγνωρίσεως οίνων Γουμένισσα ως ονομασία προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος» ( ΦΕΚ 1109/B/15.12.1979  )

-Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθ. 13/28.12.1981 «Αναγνώριση ονομασιών προέλευσης προελεύσεως  οίνων ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑ » (ΦΕΚ 2/Α/5.1.1982 ).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 397721/1.10.1992 «Τροποποίηση στρεμματικών αποδόσεων αμπελώνων ζωνών παραγωγής οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητας » (ΦΕΚ 617/B/12.10.1992). 

- Υπουργική Απόφαση 313749/19.12.2002 « Τροποποίηση της Υ.Α 344530/7792/26.10.1979  Πέρι αναγνωρίσεως οίνων Γουμένισσα ως ονομασία προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος» (ΦΕΚ 1602/Β/27.12.2002).

-Β. Διάταγμα υπ΄αριθ. 502/16.7.1971  «Περί αναγνωρίσεως ονομασιών προελεύσεως οίνων» (ΦΕΚ 150/A/26.7.1971).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 358417/29.7.1971 «Περί οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητος» (ΦΕΚ 689/B/24.8.1971).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 397721/1.10.1992 «Τροποποίηση στρεμματικών αποδόσεων αμπελώνων ζωνών παραγωγής οίνων ονομασίας προελεύσεως ανωτέρας ποιότητας » (ΦΕΚ 617/B/12.10.1992).

-Προεδρικό Διάταγμα  αριθ. 320/7.8.1995 «Τροποποίηση του Β.Δ. 502/1971  » (ΦΕΚ 175/A/22.8.1995 ).

-Υπουργική απόφαση αριθ. 396584/9.10.1995 «Τροποποίηση της Υ.Α. 358417/29.7.1971  » (ΦΕΚ 964/B/22.11.1995).

-Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθ. 14/28.12.1981 «Αναγνώριση ονομασιών προέλευσης οίνων ΠΛΑΓΕΣ ΜΕΛΙΤΩΝΑ» (ΦΕΚ 2/Α/5.1.1982 ).

- Υπουργική Απόφαση 290772/5115/10.6.1983

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235298/14.2.2002 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Άγιου Όρους  ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 212/Β/22.2.2002).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278460/26.2.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 235298/14.2.2002 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Άγιου Όρους» (ΦΕΚ 391/B/7.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 317164 / 30.4.1996     «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Αγοράς ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 383/Β/24-5-1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235252 / 6.2.2002 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 317164 / 30.4.1996 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Αγοράς» (ΦΕΚ 190/Β/20-2-2002).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387429/11.9.2000 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Βελβεντού ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 378505/3.9.1990  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Γρεβενών ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 609/Β/21.9.1990).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 372559/5.7.2000 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 378505/3.9.1990 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Γρεβενών» (ΦΕΚ 941/Β/28.7.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 420192/21.12.1992 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340582/1.9.1989 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Επανομής  » (ΦΕΚ 758/Β/31.12.1992)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 359489/25.10.1996 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 420192/21.12.1992  Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Επανομής  ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1010/Β/5.11.1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 359489/25.10.1996 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 420192/21.12.1992    Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Επανομής  ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1010/Β/5.11.1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387425/11.9.2000 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 359489/25.10.1996 Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Επανομής  ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278474/26.02.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 387425/11.9.2000 Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Επανομής  ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 391/Β/7.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 235258/6.2.2002 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 413011/30.11.1995 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Δράμας» (ΦΕΚ 190/Β/20.2.2002).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278473/26.2.2008  «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 235258/6.2.2002 Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Δράμας ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 363/B/05.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 280933/16.7.2010 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 278473/26.2.2008 Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Δράμας ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1125/Β/23.7.2010).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 330584/7.8.1996  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Ημαθίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 765/Β/28.8.1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387426/11.9.2000 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 330584/7.8.1996Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Ημαθίας» (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 201569 «Αναγνώριση οίνων με την ένδειξη  «Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη Ημαθία» ( ΦΕΚ 2779/Β/2.12.2011)

-Υπουργική Απόφαση αριθ. . 310941/24.12.2010  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Θάσου ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 2042/B/29.12.2010).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 313006/20.9.2006 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Θεσσαλονίκης ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1436/B/29.9.2006).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 310946/24.12.2010 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Καβάλας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 2042/B/29.12.2010).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 297687/2006 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Καστοριά ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1436/Β/29-9-2006).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 320083/2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 297687/2006 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Καστοριά» (ΦΕΚ 1605/Β/11-8-2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340581/1.9.1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Νέας  Μεσημβρίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316856/29.11.2004  «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340581/1.9.1989 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Νέας  Μεσημβρίας» (ΦΕΚ 1850/Β/14.12.2004).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 396581/12-10-95 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Παγγαίου ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 886/Β/25-10-95).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 313008/20-9-06     «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 396581/12-10-95 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Παγγαίου» (ΦΕΚ 1436/Β/29-9-06).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 280934/16.7.2010  «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 313008/20-9-06Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Παγγαίου» (ΦΕΚ 1125/Β/23.7.2010).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 407350/16.10.1995 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πέλλας  ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 964/Β/22.11.1995).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 278461/28.2.2008 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 407350/16.10.1995Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Πέλλας  » (ΦΕΚ 362/B/5.3.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 300444/5.6.2008  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πιερίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1086/B/11.6.2008).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340559/12-9-1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πλαγιές Βερτίσκου ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 693/Β/15.9.1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316857/29-11-04 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340559/12-9-1989Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Πλαγιές Βερτίσκου» (ΦΕΚ 1850/Β/14-12-04).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 280932/16.7.2010  «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 316857/29-11-04 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Πλαγιές Βερτίσκου» (( ΦΕΚ1125/Β/23.7.2010)).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 311497/10.7.2009 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Πλαγιές Πάικου ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1493/Β/23.7.2009).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 413013/30.11.1995  «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Σερρών ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1031/Β/14.12.1995).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 316845/29.11.2004 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 413013/30.11.1995 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Σερρών» (ΦΕΚ 1850/B/14.12.2004).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 310948/24.12.2010 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 316845/29.11.2004 Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Σερρών ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 2040/B/29.12.2010).

- Υπουργική Απόφαση  αριθ. 317101/14.01.1993 (ΦΕΚ 41/04.02.1993) όπως τροποποιήθηκε από την Υπουργική Απόφαση  αριθ. 313007/20.09.2006 (ΦΕΚ 1436/29.02.2006) και την Υπουργική Απόφαση  αριθ. 320082/28.07.2008 (ΦΕΚ 1609/12.08.2008) «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Σιάτιστας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου».

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 359490/25.10.1996 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Σιθωνίας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 1010/Β/5.11.1996).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 340588/01-09-1989 «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Φλώρινας ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 694/Β/15.9.1989).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 313010/20-09-2006 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 340588/01-09-1989 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Φλώρινας» (ΦΕΚ 1436/Β/29-09-2006).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 296419/5.1.1995   «Καθορισμός Προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός οίνος Χαλκιδική ως περιγραφικού στοιχείου οίνου» (ΦΕΚ 6/Β/12.1.1995).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 378968/20.7.1995 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. 296419/5.1.1995 Υπ. Απόφασης αναγνώρισης Τοπικού Οίνου Χαλκιδική» (ΦΕΚ 684/Β/4.8.1995).

-Υπουργική Απόφαση αριθ. 387427/11.9.2000 «Τροποποίηση της υπ΄ αριθ. . 378968/20.7.1995 Υπ. Απόφασης Καθορισμός προϋποθέσεων χρησιμοποίησης της ένδειξης Τοπικός Οίνος Χαλκιδική ως περιγραφικού στοιχείου οίνων» (ΦΕΚ 1179/Β/25.9.2000).

- Υπουργική απόφαση αριθ. 398581/27-9-2001 « Καθορισμός λεπτομερειών εφαρμογής του Καν(ΕΚ) 1282/2001 της Επιτροπής όσον αφορά τις πληροφορίες για την αναγνώριση των προϊόντων και την παρακολούθηση της αγοράς στον αμπελοοινικό τομέα και για την τροποποίηση του Καν(ΕΚ) 1623/2000» (ΦΕΚ 1293/Β/8.10.2001).

- Κοινή Υπουργική Απόφαση αριθ. 285870/1.9.2004 «Καθορισμός των αναγκαίων συμπληρωματικών μέτρων εφαρμογής  του Καν(ΕΚ) 884/2001 της Επιτροπής σχετικά με τα συνοδευτικά έγγραφα μεταφοράς των αμπελοοινικών προϊόντων και των βιβλίων που πρέπει να τηρούνται στον αμπελοοινικό τομέα» (ΦΕΚ 1372/Β/ 8.9.2004) όπως τροποποιήθηκε με την αριθ. 317456/4.11.2005 ΚΥΑ (ΦΕΚ 1571/Β/14.11.2005).

 

10.2. Διαδικασία διεξαγωγής των ελέγχων:

(procedure per lo svolgimento delle ispezioni)

Τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που ενδιαφέρονται να παράγουν τον συγκεκριμένο οίνο ΠΓΕ δηλώνουν στην αρμόδια Διεύθυνση, δεκαπέντε μέρες (15) προ του τρυγητού την ημερομηνία που θα αρχίσουν να παραλαμβάνουν σταφυλές για το σκοπό αυτό.

Στα ζυγολόγια ή τιμολόγια που εκδίδονται από τους οινοπαραγωγούς κατά την παραλαβή των σταφυλιών που προορίζονται για τον συγκεκριμένο οίνο ΠΓΕ  αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του αμπελουργού, η ποικιλία της αμπέλου, ο κωδικός αριθμός του αμπελοτεμαχίου του Αμπελουργικού Μητρώου καθώς και ο δείκτης διαθλάσεως του γλεύκους σταφυλιών.

Τα στελέχη των ζυγολογίων ή τιμολογίων αυτών φυλάσσονται επί πέντε έτη και επιδεικνύονται σε κάθε ζήτηση των αρμόδιων οργάνων ελέγχου.

Οι ανωτέρω οίνοι που διατίθενται συσκευασμένοι/εμφιαλωμένοι στην κατανάλωση, φέρουν υποχρεωτικά τυπωμένο επί της ετικέτας, με ευθύνη του συσκευαστή/εμφιαλωτή, ως στοιχείο ελέγχου, ειδικό κωδικό αριθμό, ο οποίος περιλαμβάνει τα γράμματα ΣE, στη συνέχεια εξαψήφιο αριθμό και μετά, τα δυο τελευταία ψηφία του έτους παραγωγής.

Οι ειδικοί κωδικοί αριθμοί χορηγούνται από τη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας & Κτηνιατρικής της περιοχής (πρώην Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης) όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις συσκευασίας/εμφιάλωσης  μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου και αφού προηγηθεί ο σχετικός έλεγχος.

 

10.3. Αρχές ελέγχου.

(autorità di controllo)

Υπουργείο: Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Διεύθυνση: Μεταποίησης-Τυποποίησης & Ποιοτικού Ελέγχου

Τμήμα: Οίνου και Αλκοολούχων Ποτών

Διεύθυνση:  Αχαρνών 2, Αθήνα, Τ.Κ. GR-101 76

Τηλ.: 210 - 212 4171, 210 - 212 4287, 210-2124289

Fax: 210 - 52 38 337

 

e-mail: ax2u249@minagric.gr,ax2u086@minagric.gr,ax2u172@minagric.gr

...in production...

visit also EUROPEAN WINES

----

...in lavorazione...

visitate anche EUROPEAN WINES

 

 

VISIT THE SITES BELOW

---

VISITATE I SITI IN CALCE

O

CLICCATE QUI

.